Πιο δύσκολο ήταν για τον Παναθηναϊκό να διαχειριστεί σωστά τη βουβή ατμόσφαιρα στο Ολυμπιακό Στάδιο και τις ειδικές συνθήκες του -κεκλεισμένων των θυρών – αγώνα με τον ‘Αρη, παρά τον αντίπαλο. Οι Πράσινοι χρειάστηκαν αρκετό χρόνο για να … ξεμουδιάσουν και να προσαρμοστούν σε αυτό το ιδιαίτερο – λόγω της απουσίας του κόσμου – παιχνίδι, όμως στο δεύτερο ημίχρονο τα κατάφεραν και έδειξαν πόσο απλό είναι το ποδόσφαιρο. Πανέμορφα τα γκολ που πέτυχαν οι Δώνης και Ινσούα, εξαιρετική και η συνεργασία που προηγήθηκε μεταξύ των παικτών του Παναθηναϊκού.
Στο πρώτο μέρος οι ποδοσφαιριστές του Τριφυλλιού έκαναν αρκετά λάθη, είχαν νευρικότητα στο παιχνίδι τους και μπόλικα κενά στη μεσοαμυντική γραμμή. Στη μια πλευρά του γηπέδου, οι Μακέντα και Χατζηγιοβάνης πάλευαν μόνοι τους και δεν πήραν τις σωστές πάσες για να απειλήσουν τους “κίτρινους” και στην άλλη πλευρά υπήρξε πρόβλημα στα άκρα, αλλά κυρίως στον άξονα.
Όλα αυτά τα προβλήματα διορθώθηκαν στο δεύτερο ημίχρονο και ο Παναθηναϊκός παρουσίασε μια εντελώς διαφορετική και αρκετά βελτιωμένη αγωνιστική εικόνα. Οι Πράσινοι είχαν περισσότερα τρεξίματα από τον Άρη, “μπάλωσαν” τις …τρύπες που υπήρχαν στα μετόπισθεν και έγιναν πιο τολμηροί στο επιθετικό κομμάτι. Δεν ήταν παιχνίδι απόλυτης κυριαρχίας από το Τριφύλλι, ωστόσο οι παίκτες του Δώνη ήταν καλύτεροι από τον αντίπαλο τους και κέρδισαν δίκαια τον αγώνα, ο οποίος υπό διαφορετικές συνθήκες θα ήταν ένας “τελικός” πεντάδας.
Σωστό το τακτικό πλάνο του Δώνη, καθώς και οι κινήσεις που έκανε ο τεχνικός του Παναθηναϊκού κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ο Οικονόμου δικαίωσε για άλλη μια φορά τον προπονητή του για την επιλογή του και έδειξε ότι αξίζει να έχει θέση στον Παναθηναϊκό της νέας σεζόν. Ο Ινσούα πέτυχε ένα εντυπωσιακό γκολ και ήταν ο κορυφαίος παίκτης της ομάδας του στο ματς με τον Άρη, ο Χρήστος Δώνης ήταν θετικός και κατάφερε να …σπάσει την “κατάρα” με το γκολ που πέτυχε στο παιχνίδι, ο Κουρμπέλης έκανε και πάλι “αθόρυβη” δουλειά και ο Άλτμαν έβαλε το …λιθαράκι του στο διάστημα που συμμετείχε στο ματς.