«Η Ευρώπη φαίνεται αποφασισμένη να ξεχάσει την έννοια της ενοχής» μας λέει η Έλλη Παπακωνσταντίνου μιλώντας για την παράσταση που ετοιμάζει για τη δολοφονημένη δημοσιογράφο Δάφνη Καρουάνα Γκαλίθια και η οποία θα παρουσιαστεί στην καρδιά της Μάλτας που κραδαίνεται ακόμα από τα σκάνδαλα που αποκάλυψε η άτυχη δημοσιογράφος. Η δουλειά αυτή ήταν μια ανάθεση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης («Βαλέτα 18»).
Η σκηνοθέτρια θα βάλει μάλιστα τους ίδιους τους κατοίκους της Μάλτας για τους οποίους η Γκαλίθια είναι ήδη ένας μύθος, να συμμετάσχουν στην παράσταση που θα πραγματοποιηθεί στις 14 Σεπτεμβρίου. Η ιστορία της γυναίκας που έχασε τη ζωή της γιατί αποκάλυψε την εμπλοκή του πρωθυπουργού και άλλων πολιτικών προσώπων σε τεράστια οικονομικά σκάνδαλα ήταν απλά η αφορμή να μιλήσει για τη σύγχρονη Ευρώπη στήνοντας έναν καθρέφτη απέναντι από «τον Ευρωπαίο των φορολογικών παραδείσων», όπως μας λέει.
Αυτές τις μέρες διαβάσαμε εξαιρετικές κριτικές που δημοσιεύθηκαν στη Δανία όπου η ίδια και η ομάδα της παρουσίασαν τον Πλάτωνα στο Φεστιβάλ Όπερας της Κοπεγχάγης. Με την επιστροφή της συνεχίζει τις πρόβες για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα projects των τελευταίων χρόνων που ήταν ένα από τα πιο δύσκολα και ενδιαφέροντα εγχειρήματα για εκείνη. Μετά το τέλος της συνέντευξης, μας είπε ενδεικτικά πως ενώ έγινε δεκτό το αίτημα για τα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ με θέμα την Γκαλίθια, λίγο πριν ξεκινήσει, εξαφανίστηκε ο Μαλτέζος παραγωγός. Μπορεί για τη Μάλτα η Γκαλίθια να είναι μία ηρωϊδα, στο καθεστώς όμως, προκαλεί φόβο ακόμα και μετά τον θάνατό της.
Tι σε ενέπνευσε στην ιστορία της Γκαλίθια;
Δεν με ενέπνευσε η ιστορία της Γκαλίθια από μόνη της. Είναι μια τραγική έκφανση βίας που αποτελεί την κορυφή ενός παγόβουνου. Με εμπνέει περισσότερο ο λόγος των απλών Μαλτέζων που τα έχουν χάσει με τις αλλαγές που συμβαίνουν στον τόπο τους τόσο γρήγορα και σίγουρα όχι για αυτούς. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν αισθάνομαι απέραντο θαυμασμό για την τόλμη και την εξυπνάδα της Γκαλίθια που τα έβαλε με όλους στο όνομα της αλήθειας. Είναι όμως, που σε γενικές γραμμές δε με ενδιαφέρει τόσο η επικαιρότητα. Σε αυτήν την δουλειά που αποτελεί μια ανάθεση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης («Βαλέτα 18») προσπαθώ να στήσω έναν καθρέπτη στον σημερινό Ευρωπαίο που χρησιμοποιεί τους φορολογικούς παραδείσους χωρίς να ανησυχεί για το τι πράγματι συμβαίνει σε αυτόν τον τόπο. Τι αλλαγές επιφέρει αυτή η εισροή πλούτου που αποκαλείται «ανάπτυξη» στις ζωές των απλών ανθρώπων; Η Μάλτα για χρόνια απομονωμένη, είναι μια Ελλάδα του 50 που ξαφνικά εκτινάχθηκε στον 21ο. Σκάνδαλα, λογοκρισία και τρομακτική βία σε ένα πανέμορφο τουριστικό θέρετρο. Ο τόπος έχει βαθιά ιστορία, έθιμα και δυναμική. Με ενδιαφέρει η έννοια της απληστίας και εκεί θα επικεντρωθώ. Φυσικά, η Γκαλίθια είναι μια βασική αναφορά.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr