Πιο πολύ από τραγούδι, ήταν μια κραυγή. Ένα ξέσπασμα, ένας κεραυνός, μια χιονοστιβάδα… που ερχόταν με ένα παρατεταμένο ααα για να σκάσει σαν βόμβα στο… feel good, Από όλες τις αναλύσεις, τα στοιχεία και τις πληροφορίες για το «I feel good» του Τζέιμς Μπράουν, ένα τα λέει όλα: feel good. Αυτό θέλει πάντα ο κόσμος. Να νιώθει καλά.
Για ένα σωρό λόγους, όλοι εμείς εδώ, το feel good δεν το έχουμε αυτό τον καιρό. Eάν γινόταν να αναστηθεί ο Τζέιμς Μπράουν και να στεκόταν όρθιος στην πλατεία Συντάγματος στέλνοντας τέτοιες feel good δονήσεις, δύσκολα θα τα κατάφερνε να μας παρασύρει. Διότι και τα τραγούδια, μια κάποια βοήθεια από τους εξωτερικούς παράγοντες, τη θέλουν…
Ωστόσο, το συγκεκριμένο, είναι αναπόσπαστο με το «να βγούμε να πιούμε ένα ποτό», «να δούμε κάποιο φίλο», να πάμε να χορέψουμε σαν να μην υπάρχει άλλη μέρα. Funky, όπως έλεγε και εκείνος. Ούτε το ’65 δεν ήταν όλα, μέσα στην τρελή feel good χαρά.
Για τον Τζέιμς Μπράουν η καλή χρονιά, το 1965, είχε έρθει με μια μεγάλη επιτυχία πριν από το «I Feel good». Προηγήθηκε το άλλο θρυλικό τραγούδι «Papa’s got a brand new bag», το οποίο έβαζε το φανκ σε σωστές βάσεις για τα χρόνια που θα έρχονταν.
[jwplayer | file=http://www.youtube.com/watch?v=tNdZpNUzFIg]
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr