Τραγουδοποιός, ηθοποιός και συγγραφέας, ο ερμηνευτής με τη μελαγχολική, μπάσα φωνή και τα μαύρα ρούχα, που κατάφερε να κάνει ολική επαναφορά παρά τη βαρύτατη εξάρτηση του από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, υπήρξε από τους πιο επιδραστικούς μουσικούς του 20ού αιώνα.
Ο θυελλώδης, μοναχικός Τζόνι Κας, ο καλλιτέχνης που «διάβασε» τις προκλήσεις και αντιφάσεις της Αμερικής με τον δικό του τρόπο, γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1932 στο Κίνγκσλαντ του Άρκανσο.
Ήταν ένα από τα επτά παιδιά μιας φτωχής, αγροτικής οικογένειας, που για να εξασφαλίσει τα προς το ζην καλλιεργούσε νοικιασμένα βαμβακοχώραφα. Κάπως έτσι πέρασε την παιδική ηλικία του -βοηθώντας από μικρός στις βαριές γεωργικές εργασίες.
Με την καλλίφωνη μητέρα του να τραγουδά μπαλάντες και κάντρι, ο Τζόνι πιάνει για πρώτη φορά κιθάρα στα χέρια του σε ηλικία 12 ετών. Δεν θα την άφηνε ποτέ. Διαβλέποντας την κλίση του, η μητέρα του μαζεύει κρυφά χρήματα και τον στέλνει στο ωδείο για να παρακολουθήσει μαθήματα τραγουδιού. Τρία… μαθήματα μετά, ο δάσκαλος φωνητικής τον στέλνει σπίτι του, λέγοντας του ότι είναι γεννημένος τραγουδιστής. Ο μικρός Τζόνι θέλει να γίνει ιερωμένος, αλλά ο αιφνίδιος, τραγικός θάνατος του 14χρονου αδελφού του (με τον οποίον ήταν στενά συνδεδεμένος) σε ατύχημα, το 1944, αλλάζει τα πάντα.
Στα 18 του χρόνια εγκαταλείπει την ιδιαίτερη πατρίδα του και πιάνει δουλειά στην αυτοκινητοβιομηχανία Πόντιακ, στο Μίτσιγκαν. Μέσα σε ένα μήνα τα παρατάει και κατατάσσεται στην αεροπορία.
