Όταν ο Τιτανικός βυθίστηκε τη νύχτα της 14ης Απριλίου του 1912, πέρα από τις δεκάδες ψυχές που έμελλε να παρασύρει στα βάθη του ωκεανού, θα έπαιρνε μαζί του και μια από τις σημαντικότερες εκδόσεις όλων των εποχών. Το εν λόγω βιβλίο ήταν ένα φανταστικό χειρόγραφο του Ρουμπαγιάτ (Rubáiyát), του Ιρανού πολυμαθή του 11ου αιώνα, Omár Khayyám. Το βιβλίο θεωρείτο πολύτιμο επειδή ήταν το μόνο που υπήρχε τότε στον κόσμο.
Στην πραγματικότητα, εκείνη την εποχή υπήρχε πληθώρα αντιγράφων του όγκου των περσικών ποιημάτων. Όμως όταν ο Τιτανικός έκανε το πρώτο και τελευταίο του ταξίδι, αυτή η έκδοση του Ρουμπαγιάτ ξεπερνούσε όλες τις άλλες συλλογές, όχι λόγω του περιεχομένου της, αλλά εξαιτίας της εξωπραγματικής του εμφάνισης. Μάλιστα, η ιστορία του χειρόγραφου αποτέλεσε έμπνευση για ένα μυθιστόρημα του γαλλικής και λιβανέζικης καταγωγής συγγραφέα Amin Maalouf, με τίτλο Samarkand.
Η ιστορία του Ρουμπαγιάτ
Με την επιθυμία να αναβιώσουν τις μεσαιωνικές παραδόσεις της βιβλιοδεσίας με χρήση πολύτιμων λίθων, ο George Sutcliffe και ο Francis Sangorski ήταν γνωστοί στις αρχές της δεκαετίας του 1900 για τα πολυτελή και υπερσύγχρονα σχέδιά τους. Ο Henry Sotheran, ιδιοκτήτης ενός βιβλιοπωλείου, απευθύνθηκε σε αυτούς για να του φτιάξουν ένα βιβλίο σαν κανένα άλλο.
Το κόστος για τη δημιουργία του δεν ενδιέφερε το Sotheran και έτσι οι δημιουργοί έβαλαν τη φαντασία τους να δουλέψει και όλη τους τη μαεστρία.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr