Κάθε 14 Φεβρουαρίου, στον Δυτικό Κόσμο, οι ερωτευμένοι ανταλλάσσουν δώρα και λουλούδια στο όνομα του Αγίου Βαλεντίνου. Η γιορτή έχει εξελιχθεί στη δεύτερη πιο δημοφιλή γιορτή του χριστιανισμού μετά τα χριστούγεννα, βάσει της απήχησης και πιο συγκεκριμένα της… κατανάλωσης. Ποιος είναι όμως αυτός ο μυστηριώδης Άγιος που εμφανίζεται ως προστάτης των ερωτευμένων;
Γενικά η ιστορία του Αγίου Βαλεντίνου καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Λίγα πράγματα γνωρίζουμε για αυτόν. Το σίγουρο είναι πως ο εορτασμός του συμπίπτει μια μια σπουδαία γιορτή στην εποχή της ειδωλολατρίας, τα Λουπερκάλια. Ήταν μια γιορτή προς τιμήν του Λούπερκους, του θεού της γονιμότητας στη ρωμαϊκή εποχή, αλλά και των Ρωμύλου και Ρωμου, των δίδυμων θεοτήτων, που αναφέρονται ως ιδρυτές της Ρώμης.
Έτσι ο Χριστιανισμός, όπως συμβαίνει σχεδόν με όλες τις γιορτές του, τοποθέτησε πάνω στα Λουπερκάλια την αντίστοιχη δική του εορτή, τον Άγιο των ερωτευμένων, με στόχο να εξαλείψει κάθε παγανιστική παράδοση. Στις 14 Φεβρουαρίου λοιπόν η Χριστιανική εκκλησία δεν γιορτάζει το θάνατο ή την ταφή του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά κατά κάποιο τρόπο την επικράτησή της – ακόμη μία – έναντι των ειδωλολατρών.
Διαβάστε επιπλέον: «Η τέχνη της αγάπης» του Έριχ Φρομ
Οι ειδωλολάτρες κάθε 14 Φεβρουαρίου, όταν και ξεκινούσαν τα Λουπερκάλια, συγκεντρώνονταν στην ιερή σπηλιά, στον Παλατίνο Λόφο της Ρώμης, όπου σύμφωνα με τον μύθο ο Ρωμύλος και ο Ρώμος, ανατράφηκαν από μια λύκαινα. Οι ιερείς προχωρούσαν σε θυσίες αλλά και σε ένα τελετουργικό για τη γονιμότητα. Με το αίμα των ζωών που θυσίαζαν ράντιζαν τα πρόσωπα των γυναικών και τα χωράφια, ώστε να καρποφορήσουν. Στη συνέχεια οι νεαρές γυναίκες τοποθετούσαν το όνομά τους σε ένα μεγάλο δοχείο και οι εργένηδες της πόλης επέλεγαν μία ώστε να ζευγαρώσουν για τον επόμενο χρόνο. Συχνά αυτή η διαδικασία – ζευγάρωμα κατέληγε σε γάμο.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr