Τον Αύγουστο του 1968 περίπου διακόσιες κομμουνίστριες και πατριώτισσες του αντιδικτατορικού αγώνα μεταφέρονται από το στρατόπεδο της Γυάρου στις φυλακές Αλικαρνασσού ως πολιτικές εξόριστες.
Μεταξύ αυτών και η Χρυσούλα Γκόγκογλου, η Αύρα Παρτσαλίδου, η Μίνα Γιάννου, η Λούλα Λογαρά, η Ρούλα Κουκούλου, οι Θέτις και Μαργαρίτα Κωτσάκη και πολλές άλλες. Αντιμετώπισαν με ηρωισμό, αλλά και σταθερότητα όλες τις κατασκευασμένες κατηγορίες με τις οποίες τις καταδίκασαν τα έκτακτα στρατοδικεία που έστησε η χούντα με τους επίορκους φασίστες στρατοδίκες που την υπηρέτησαν πιστά. Εχοντας την πλούσια εμπειρία από τις προηγούμενες διώξεις του μεταπολεμικού κράτους και της μαύρης Καραμανλικής οχταετίας προσπάθησαν να οργανώσουν τη ζωή τους στις φυλακές όπως και στις προηγούμενες περιόδους. Προσπάθησαν να αναπτύξουν σχέσεις με τον έξω κόσμο.
Πάσχα στις φυλακές Αλικαρνασσού
Ας δούμε πώς πέρασαν ένα Πάσχα στην Αλικαρνασσό, όπως το διηγείται η αγωνίστρια Μαριγούλα Μαστρολέων – Ζέρβα.
«Στο προαύλιο των φυλακών Αλικαρνασσού Κρήτης υπάρχει μια εκκλησία, ο Αγιος Λευτέρης. Τη Μεγάλη Εβδομάδα μάς λέει ο διοικητής: «Τη Μ. Παρασκευή και το Μ. Σάββατο θα λειτουργήσουν το εκκλησάκι και θα σας επιτρέψω να πάτε και εσείς». Μας έκανε μεγάλη εντύπωση αυτή του η απόφαση, αλλά εμείς που είχαμε πείρα σε κάτι τέτοια, περιμέναμε να δούμε ποιοι ήταν οι σκοποί του και δεν πέσαμε έξω.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr