Vive la Résistance σε 1080p.Ο μόνος λόγος για να βρίσκεσαι εδώ και να μην έχεις ιδέα για τα...

Vive la Résistance σε 1080p.

Ο μόνος λόγος για να βρίσκεσαι εδώ και να μην έχεις ιδέα για τα FinalFantasy, είναι να ήθελες να δεις τα συνταξιοδοτικά προγράμματα γνωστής ασφαλιστικής εταιρίας και απλά έγραψες πρώτα το g και μετά το n. Όλοι οι υπόλοιποι έχετε *τουλάχιστον* ακουστά το επικό JRPGfranchiseτης SquareEnix. Εν προκειμένω και όσον αφορά στο 12ο κεφάλαιο, πρωτοκυκλοφόρησε το 2006 για το PS2 και ήταν το δεύτερο της σειράς που καταργούσε τα παραδοσιακά randomencounters, αλλά το πρώτο για singleplayerπεριεχόμενο. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει γίνει ήδη remasteredγια PCκαι PS4, ενώ από τις 30 Απρίλη είναι διαθέσιμο για το XboxOne (portμε το οποίο ασχοληθήκαμε) και το NintendoSwitch.

Τι καινούργιο προσφέρει η ανανεωμένη έκδοση; Φυσικά καλύτερη ανάλυση στα υπάρχοντα γραφικά (εντυπωσιακά για 2006, όπως καταλαβαίνετε όχι τόσο πια, αλλά και πάλι αντέχουν), με την κονσόλα της Microsoftνα τα τρέχει σε native1080pμε 30 fpsστο απλό και 60 στο XboxOneX. Ενημερωτικά για τους κατόχους Switch, να αναφέρουμε πως έχουμε dynamicresolutionγύρω στα 864pστο dockedκαι 576pστο φορητό, με 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο και στις δύο περιπτώσεις.

Από κει και πέρα, οι κυριότερες διαφοροποιήσεις είναι ότι έχουμε reorchestratedμουσική, όπως πάντα υψηλού επιπέδου, επιλογή ανάμεσα σε ιαπωνικό και αγγλικό voiceacting– κατ’ εμάς το ιαπωνικό είναι σκάλες ανώτερο-, ότι γίνεται να “φέρουμε” τον χάρτη στο προσκήνιο, άρα δε χρειάζεται να παγώνουμε κάθε τρεις και λίγο το playthroughμας, ενώ ακόμα μπορούμε να αυξήσουμε την ταχύτητα εξέλιξης x2 ή x4 (χρησιμότατο στις μάχες και στο grinding). Επίσης, με ανακούφιση καλωσορίζουμε το, σχετικά συχνό, autosaveπου διώχνει το άγχος. Μη ξεχάσουμε όμως και το κλιμακούμενης δυσκολίας TrialMode, όπου αντιμετωπίζουμε μέχρι και 100 εχθρούς και όλο το lootingκαι οι LicensePoints μεταφέρονται στο maingameμας.Τέλος, οι ήρωές μας, σε σχέση με το παρελθόν, μπορούν να αποκτήσουν δύο Licenses/ζώδια, δίνοντας μας έτσι τη δυνατότητα για περισσότερα abilitiesκαι μεγαλύτερο οπλοστάσιο.

Για όσους δεν είχαν τη χαρά να ασχοληθούν με τον originalτίτλο πριν 13 χρόνια, η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον πόλεμο μεταξύ της Αυτοκρατορίας της Archadiaκαι της έτερης μεγάλης δύναμης της ηπείρου της Ivalice, της Rozarria. Ενδιάμεσα τους όμως, βρίσκεται το μικρό βασίλειο της Dalmasca, που γίνεται βορά των επεκτατικών (και στρατηγικών) διαθέσεων της Archadia. Δύο χρόνια μετά την κατάληψή της και το θάνατο του βασιλιά της, ο πρωταγωνιστής μας ο Vaan, ένα πιτσιρίκι που θέλει να γίνει πειρατής (Luffyεσύ;), από τα καπρίτσια της τύχης καταλήγει βασικό γρανάζι της Αντίστασης και της προσπάθειάς της να απελευθερώσει το βασίλειο.

Οι έχοντες εμπειρία από τα FinalFantasy, γνωρίζουν πως ως σεναριακή ιδέα δεν πρωτοτυπεί και τόσο σε σχέση με άλλους τίτλους της σειράς. Παρόλα αυτά είναι καλογραμμένο και αυτό έχει σημασία. Έχει και plottwistsκαι προδοσίες και πολιτικά παρασκήνια, απ’ όλα. Είναι αργής εξελίξεως είναι η αλήθεια, αλλά μόλις σας κάνει το “κλικ” και μπείτε στο κλίμα, κυλάει πολύ ευχάριστα. Εντάξει δεν είναι και FinalFantasyVI, αλλά από το VII, έχει πιο βαθύ σενάριο.

Αυτό που ίσως ξενίσει αρκετούς, είναι το Active Dimension Battle System. Ένα παθητικό σύστημα μάχης, εκ διαμέτρου αντίθετο από το κλασικό turn–based, που απλά “κλειδώνετε” τον εχθρό και τα περισσότερα τρέχουν στον αυτόματο. Έκτοτε χρησιμοποιήθηκε και σε άλλες δημιουργίες (π.χ. στα XenobladeChronicles), αλλά εδώ έχουμε το ντεμπούτο του. Εκ πρώτης όψεως μοιάζει βαρετό, άνευρο και νιώθουμε πως χάνεται όλη η ουσία του combat, αλλά σας διαβεβαιώνουμε πως στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ευφυέστατο σύστημα που βασίζεται πολύ στην τακτική. Το μόνο που απαιτεί είναι να αφιερώσετε κάποιο χρόνο στην κατανόησή του και στην εξέλιξή του.

Πυλώνες του εν λόγω συστήματος είναιτα Gambits, οι εντολές για κάθε μέλος του partyδηλαδή και το skilltreeτου εκάστοτε License(η ιδιαίτερη νομενκλατούρα που δόθηκε στα παραδοσιακά classes), που αναπτύσσεται μέσω των LicensePoints (LP). Τα δύο αυτά στοιχεία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους: κάθε χαρακτήρας ξεκινάει με δύο slotsεντολών. Στην αρχή έχετε βασικές οδηγίες, όπως σε ποιον εχθρό να επιτίθεται, τι να κάνει όταν του επιτίθονται, σε ποιόν να δίνει potionsκ.τ.λ. Όσο όμως παλεύετε, τόσους περισσότερους LP μαζεύετε και εν συνεχεία τους ξοδεύετε κάνοντας unlockτα skillσας. Τα οποία περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων αύξηση του HPκαι MP, το level του οπλοστασίου σας, τεχνικές και φυσικά περισσότερα slots. Όσο περισσότερα ξεκλειδώσετε, τόσο περισσότερες εντολές έχετε διαθέσιμες. Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως όχι μόνο το ουσιαστικό levelingupκρύβεται εδώ, αλλά καταλήγουμε να έχουμε Gambitsγια σχεδόν κάθε περίσταση! Είπαμε όμως, χρειάζεται υπομονή για να το εκμεταλλευτούμε στο έπακρο. Αξίζει αυτή η επένδυση χρόνου; Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Ούτε χρειάζεται να λιώσετε, αλλά μόλις σφίξουν τα γάλατα, είναι καλό να παίξετε στρατηγικά. Να τονίσουμε εδώ, ότι τα Gambitsμπορείτε να τα αναπροσαρμόζετε (ή και να τα απενεργοποιείτε) κατά βούληση, ακόμα και εν μέσω μάχης.

Κάτι ακόμα που μας άρεσε, είναι η χρήση των… αναπληρωματικών. Πόσες και πόσες φορές δε φτάσατε στην πηγή και χάσατε λίγο πριν ξεπαστρέψετε το boss; Ε, τώρα με το που πέσει το βασικό σας party, αναλαμβάνει ο πάγκος, δίνοντας σας τη δεύτερη ευκαιρία που ζητούσατε. Ένα άλλο featureπου υπάρχει, αντί των sidequests, είναι το κυνήγι τεράτων. MonsterHunterδηλαδή! Διαλέγετε από τον πίνακα τέρας, μιλάτε με τον πελάτη, κλείνετε το deal και είστε έτοιμοι.

Ουσιαστικά παράπονα από τον τίτλο, δε μπορούμε να πούμε πως είχαμε. Οκ, σίγουρα θα προτιμούσαμε ο αριστερός αναλογικός μοχλός να μην ήταν μόνο για την κίνηση στο χώρο, αλλά και για τις επιλογές του μενού (το φυσιολογικό δηλαδή), μια δουλειά που κάνει αποκλειστικά το D–pad. Επίσης, θεωρούμε πως στο lipsyncθα μπορούσε να έχει γίνει καλύτερη δουλειά. Από εκεί και έπειτα, ούτε framedropsείχαμε, ούτε bugs, ούτε τίποτα.

 

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Xbox One, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη CD Media.

IGN Greece

Πηγή: IGN Greece

TAGS
Games