Σούπερ οικογένεια σε σούπερ... μπελάδεςΈχουν περάσει 14 χρόνια από τότε που οι ηρωικοί "Απίθανοι"...

Σούπερ οικογένεια σε σούπερ… μπελάδες

Έχουν περάσει 14 χρόνια από τότε που οι ηρωικοί “Απίθανοι” έκαναν την σούπερ εμφάνισή τους. Ο Brad Bird, δημιουργός των “Ratatouille” και “The Iron Giant”, επέλεξε να αφήσει ένα τόσο μεγάλο χρονικό κενό για να φέρει στον κόσμο μια ιδέα ισάξια της αρχικής. Αποφασισμένος να πετύχει και το sequel, ο Bird έσπασε το “ρεκόρ αναμονής” για τις Disney/Pixar και έφερε το “Incredibles 2” σε ένα ολοκαίνουργιο κοινό, με διαφορετικές απαιτήσεις.

Οι μικροί του 2004 έχουν πια μεγαλώσει, αλλά για την οικογένεια Parr είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Το sequel τοποθετείται λίγο μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, η ατμόσφαιρα, όμως, έχει ανατραπεί από κάθε άποψη. Οι “Supers” είναι πλέον παράνομοι κι, έτσι, θίγεται ένα από τα συχνότερα ζητήματα που αφορούν τους σούπερ- ήρωες. Η κοινωνία δεν αντιμετωπίζει πάντα θετικά τους υπέρμαχους της με τις υπερδυνάμεις, ενώ είναι έτοιμη να τους καταλογίσει απώλειες και ζημιές. Είναι ένα πρόβλημα πολυειπωμένο, με το οποίο σχεδόν όλοι οι υπέρ-ήρωες έχουν βρεθεί αντιμέτωποι, κάποια στιγμή, στην ηρωική τους καριέρα. Ο Bird, ωστόσο, δεν έμεινε εκεί.

Γιατί, οι “Απίθανοι”, και κάθε απίθανοι, μπορεί να έχουν υπέρ-δυνάμεις και να επιλέγουν να προστατεύσουν την ανθρωπότητα με αυτές, παραμένουν, όμως, άνθρωποι. Και, μάλιστα, άνθρωποι με οικογένεια. Εκεί, λοιπόν, έκρυψε ο δημιουργός των “Incredibles” τον δεύτερο προβληματισμό του, ο οποίος ταιριάζει απόλυτα στο κοινό στο οποίο απευθύνεται. Το “Incredibles 2” είναι μια οικογενειακή ταινία και πρεσβεύει επάξια κάθε καλή οικογενειακή αρχή. Η ταινία μιλάει τόσο στα παιδιά, όσο και στους γονείς, αλλά και σε κάθε σύγχρονο ζευγάρι, με χιούμορ και -λίγες- συγκινητικές στιγμές. Το χιούμορ, μάλιστα, είναι τεράστιο κεφάλαιο για τις ταινίες των Disney/Pixar, αφού δεν λείπει από καμία τους επιτυχία.

Ασφαλώς και στο “Incredibles 2” το χιούμορ ήταν εκεί, αλλά, ίσως λίγο πιο “ενήλικο”. Ασφαλώς και ένα παιδί θα γελάσει,θα γελάσει πολύ, οι μεγαλύτεροι, όμως, θα ξεκαρδιστούν σε αρκετές σκηνές. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι εκεί τίθεται άλλο ένα μεγάλο, οικογενειακό ερώτημα. Τι γίνεται όταν ο μπαμπάς μένει στο σπίτι για να προσέχει τα παιδιά;

Σε σύγκριση ωστόσο με την πρώτη ταινία, τα αστεία ήταν υποβαθμισμένα από άποψη χρόνου. Τα “έφαγε” η δράση, η οποία όμως, σε συνδυασμό με την ποιότητα των σχεδίων σε χαρακτήρες και περιβάλλον και την βελτιωμένη σκηνοθεσία, είναι ότι καλύτερο έχει να παραδώσει η ταινία. Οι καταδιώξεις που σε κάνουν να κρατάς την αναπνοή σου, οι μάχες που αξιοποιούν στο έπακρο την τεχνολογία για τη δημιουργία της ταινίας, η ηχητική επεξεργασία που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλες, μεγάλες, ταινίες υπέρ-ηρώων είναι μερικά από τα κυριότερα στοιχεία που θα κρατήσουν τον θεατή για, σχεδόν, δύο ώρες. Το “Incredibles 2”, με διάρκεια 1 ώρας και 58 λεπτών, είναι η μεγαλύτερη ταινία της Pixar μέχρι σήμερα αν, και, ο χρόνος περνάει αρκετά γρήγορα για να τον καταλάβεις.

Μόνο η μουσική σύνθεση του Michael Giacchino αδικήθηκε, με τα ηχητικά εφέ να την υπερκαλύπτουν. Το μοτίβο του μουσικού θέματος, που παραπέμπει σε μυστική αποστολή πρακτόρων, διατηρήθηκε και εμπλουτίστηκε με τις αγαπημένες τζαζ νότες του συνθέτη. Αλλά δεν έμοιαζε σαν μην ακούστηκε αρκετά ώστε να αποτυπωθεί στη μνήμη του θεατή, με την ευθύνη να βαραίνει, μάλλον, την παραγωγή και όχι τον Giacchino.

Όπως, σχεδόν, κάθε ταινία που έχει να κάνει με σούπερ-υποθέσεις κλείνει με μια “ανατροπή”, έτσι και το “Incredibles 2”. Μια ανατροπή καλοστημένη, με τα στοιχεία να σε οδηγούν σε αυτή σωστά, ούτε εύκολα ούτε δύσκολα. Η εξέλιξη δεν είναι απροσδόκητη, αλλά παραμένει καλά σκηνοθετημένη. Εκεί, ο Bird παρουσιάζει και την τελευταία του ανησυχία για τους “Supers” και την ανθρωπότητα, μία άποψη άξια να ασχοληθούν οι μεγάλες εταιρίες που βρίσκονται πίσω από τους ήρωες τους. Μήπως, οι σούπερ-ήρωες, κάνουν τους ανθρώπους αδύναμους να αναλάβουν δράση;

Read more on [SITE_NAME]

Πηγή: IGN Greece

TAGS
Games