Του κλώτσου και του μπάτσου…
ToHackyZackείναι ένα νέο Platformerαπό την SpaceboyGames, στο οποίο καλούμαστε να κλωτσήσουμε μπάλες, να κάνουμε παρκούρ, να πηδήξουμε τοίχους και γενικώς να κάνουμε ότι χρειάζεται για να αποφύγουμε την πτώση στο κενό, με στόχο να ολοκληρώσουμε περισσότερα από 100 levels. Ευτυχώς έχουμε απεριόριστες προσπάθειες για να φτάσουμε στον σκοπό μας, ο οποίος είναι ποιος;
Μα φυσικά να πάρουμε τη μπαλίτσα μας και να καταφέρουμε να τη στείλουμε στο επιθυμητό σημείο. Είτε με το να τη κλωτσήσουμε, είτε με το να πηδήξουμε εμείς πρώτα σε ορισμένα σημεία και έπειτα να τη καθοδηγήσουμε και φυσικά, να τη κλωτσήσουμε! Το HackyZackδυστυχώς δεν δίνει κανένα στοιχείο για την υπόθεσή του, δεν βοηθάει καθόλου τον παίκτη (hints– βοήθειες bonus κλπ εδώ δεν υπάρχουν), και εφόσον δεν παρέχει βοήθειες δεν περιορίζει και τις ζωές.
Έχουμε την δυνατότητα να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο χαρακτήρες για να ξεκινήσουμε, τον Zack και τη Mym (οι διαφορές είναι καθαρά στιλιστικές). Για να ξεκινήσουμε την περιπέτειά μας, προχωράμε στο GoalMode. Σκοπός μας είναι να οδηγήσουμε τη μπάλα στην έξοδο ώστε να ολοκληρώσουμε τη πίστα, για να προχωρήσουμε. Αν θέλουμε όμως να προχωρήσουμε και στο TargetMode, μπορούμε να το κάνουμε μαζεύοντας ταυτόχρονα και τα αυτοκόλλητα μέσα στο Goalmode, ώστε να ξεκλειδώσουμε επιπλέον πίστες και χαρακτήρες. Οι πίστες του TargetMode ξεκλειδώνονται με τα αυτοκόλλητα που μαζεύουμε, κλωτσώντας τη μπάλα και κάνοντας τη να φτάσει το αυτοκόλλητο, με απαραίτητη προϋπόθεση φυσικά να τερματίσουμε και τη πίστα. Αυτομάτως, η πίστα που το καταφέραμε στο GoalMode ξεκλειδώνεται και στο TargetMode, αντίστοιχα και η πρόοδος μας, ευτυχώς, αποθηκεύεται αυτόματα.
Στο GoalMode βρίσκουμε ξεκλειδωμένο τον πρώτο κόσμο για να ξεκινήσουμε. Όλοι οι υπόλοιποι -το ίδιο ισχύει και στο TargetMode– είναι κλειδωμένοι. Ωστόσο, τόσο στο GoalMode όσο και στο TargetMode περιλαμβάνονται έξι κόσμοι, με 55 πίστες στον καθένα. Στο TargetMode χρησιμοποιούμε τη μπάλα ώστε να μαζέψουμε τα διαμάντια όσο το δυνατόν γρηγορότερα, διότι περιλαμβάνει χρονομέτρηση δευτερολέπτων. Ανάλογα με το χρόνο που κάνουμε για να τα μαζέψουμε, βαθμολογούμαστε με 1-3 αστέρια. Κρίνοντας από τη βαθμολογία, σε περίπου ένα λεπτό δίνει ένα αστέρι μόνο, άρα έχει υψηλές απαιτήσεις στη ταχύτητα, στην ευστοχία, και πολλή εξάσκηση. Προχωρώντας στο παιχνίδι, βρίσκουμε και άλλες μπάλες με διάφορες δυνατότητες, άλλες που πηδάνε πιο δυνατά, για παράδειγμα και άλλες που προχωρούν με λιγότερη ταχύτητα.
Η μόνη προοπτική ώστε να ξαναμπεί κάποιος στη διαδικασία να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο παιχνίδι, είναι να καταφέρει να ξεκλειδώσει όλες τις πίστες στο TargetMode, και να αυξήσει το σκορ του σε αστέρια μειώνοντας το χρόνο που χρειάζεται για να μαζέψει όλα τα διαμάντια σε αυτές, καθώς και να τις παίξει ξανά με παρέα στο συνεργατικό localmultiplayerκομμάτι του HackyZack. Σε αυτό δεν αλλάζει απολύτως τίποτα στις πίστες, απλά δίνεται η δυνατότητα στον παίχτη να βοηθηθεί για να προχωρήσει παρακάτω από κάποιον φίλο του (είναι και η μοναδική βοήθεια που μπορεί να πάρει). Ζητά αρκετές ώρες ενασχόλησης μαζί του, και πολλή υπομονή. Εάν ο παίκτης αρέσκεται στο να σπαζοκεφαλιάζει, σίγουρα θα κρατήσει το ενδιαφέρον του μέχρι να το τερματίσει, διαφορετικά είναι τίτλος που αφήνεται εύκολα, περιορίζοντας έτσι λίγο το κοινό στο οποίο απευθύνεται.
Η οθόνη αφής δεν χρησιμεύει πουθενά. Περισσότερο με βόλεψε η χρήση της κονσόλας ως φορητή, παρά σταθερή, στα χέρια μου κάθισε πιο άνετα το pad μαζί με τα Joy–Con, ακόμα και στο να παρατηρήσω λίγο πιο άνετα τις λεπτομέρειες στη κάθε πίστα. Στο NintendoSwitch, έχουμε τη προσθήκη του Local 2-playermode, δίνοντας μας τη δυνατότητα να παίξουμε με δύο παίκτες, είτε με τη χρήση δύο χειριστηρίων, είτε με τα δύο Joy–Conπου συνοδεύουν εξ αρχής τη κονσόλα.
Τα γραφικά είναι 2Dτόσο στο περιβάλλον, όσο και στους χαρακτήρες και διακρίνονται για την έντονη ρετρό αισθητική τους. Φαίνονται όλα σε pixelated στυλ, και οι κινήσεις που μπορεί να κάνει ο παίκτης μέσα στο πεδίο είναι πολύ περιορισμένες. Το soundtrack είναι από τον VincentRubinetti, γνωστός συνθέτης που παράγει και συνθέτει μουσική για videogames, ταινίες και άλλα. Η μουσική είναι μουντή και κουραστική, δεν με χαλάρωσε ούτε και με ενθουσίασε. Θα έπαιζα άνετα το HackyZack έχοντάς την απενεργοποιημένη.
Το reviewβασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το NintendoSwitch, η οποία μας παραχωρήθηκε από την DigeratiDistribution.
IGN Greece
Πηγή: IGN Greece