Trust the ProcessΓια όλους όσους έζησαν την εφηβεία τους στην δεκαετία του ΄90 η σειρά NBA Live...

Trust the Process

Για όλους όσους έζησαν την εφηβεία τους στην δεκαετία του ΄90 η σειρά NBA Live παραμένει αξέχαστη. Στην προηγούμενη γενιά οικιακών κονσολών όμως η Electronic Arts έβλεπε μονίμως την πλάτη της Visual Concepts, καθώς κάθε NBA 2K ήταν καλύτερο από το αντίστοιχο NBA Live. H Electronic Arts αποσύρθηκε από τη μάχη το 2009 και χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα ολόκληρα χρόνια μέχρι να δούμε ένα νέο NBA Live. Όσοι περίμεναν καρτερικά την θριαμβευτική επιστροφή της σειράς απογοητεύτηκαν, καθώς το NBA Live 14 ήταν ένας από τους χειρότερους αθλητικούς τίτλους της χρονιάς.

Μετά το NBA Live 14 η σειρά δεν μπορούσε να πάει χειρότερα, οπότε σταδιακά άρχισε να δείχνει δείγματα μικρής ανάκαμψης, στα NBA Live 15 και NBA Live 16. Ύστερα, μετά από ένα διάλειμμα ενός έτους είδαμε το NBA Live 18. Σε αυτό η σειρά άρχισε να αποκτά σφυγμό και ταυτότητα. Η ΕΑ Tiburon κατάλαβε ότι αν παίξεις… run and gun μπάσκετ ενώ δεν το έχεις θα χάσεις από τους Golden State Warriors. Τι πρέπει να κάνεις λοιπόν; Να προσφέρεις κάτι διαφορετικό. Αυτό ακριβώς έκανε το NBA Live 18 δίνοντας έμφαση στο outdoor basketball και στο The One mode.

Φέτος οι developers κάνουν ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός παρουσιάζοντάς μας το καλύτερο NBA Live των τελευταίων ετών. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πορεία που διέγραψε ήταν αντίστοιχη με αυτήν των Philadelphia 76ers, οι οποίοι tankαραν με το σλόγκαν “Trust the Process” για αρκετά χρόνια, αλλά πέρσι επέστρεψαν δυναμικά στα play-offs. Ίσως κάτι αντίστοιχο σκέφτηκαν και οι developers επιλέγονταν τον Joel Embiid, τον θηριώδη center των Sixers, για να κοσμήσει το εξώφυλλο του παιχνιδιού τους.

To βασικό mode του NBA Live 19 είναι αναμφισβήτητα το The One, στο οποίο καλείστε να δημιουργήσετε τον αθλητή της αρεσκείας σας και να αγωνιστείτε τόσο στο πρωτάθλημα του NBA, όσο και σε διάφορα ακόμη events. Καταρχήν έχουμε τα Live Events, τα οποία ανανεώνονται κάθε λίγες ώρες. Σε αυτά παίζετε co-op και να καταφέρετε να κερδίσετε ανταμείβεστε με κάποιο σπάνιο cosmetic αντικείμενο. Στο Live Run παίζετε απέναντι σε άλλους παίκτες είτε 5v5, είτε 3v3 και ανάλογα με τις επιδόσεις σας κατατάσσεστε στα σχετικά leaderboards. Από εκεί και πέρα έχουμε το The League και το The Streets World Tour που είχαμε δει και στο προηγούμενο κεφάλαιο της σειράς, καθώς και τα Court Battles.

Τα Court Battles χρίζουν ιδιαίτερης αναφοράς, καθώς αποτελεί την πιο ουσιαστική προσθήκη που συναντάμε στο NBA Live 19. Πρακτικά μιλάμε για ένα asychronous multiplayer mode, στο οποίο φτιάχνετε την ομάδα σας, το γήπεδό σας και στη συνέχεια μονομαχείτε με τις ομάδες άλλων παικτών, οι οποίες ωστόσο ελέγχονται από τη CPU. Στο mode αυτό ισχύει το moto “my court, my rules”, κοινώς ο κάθε παίκτης καθορίζει τις συνθήκες διεξαγωγής του αγώνα. Μπορείτε π.χ να βάλετε τα καρφώματα να μετράνε για τέσσερις πόντους ή να κερδίζετε έναν πόντο μετά από κάθε επιτυχημένο μπλοκ. Ο editor μέσω του οποίου φτιάχνετε το δικό σας γήπεδο, είναι εύχρηστος και παράλληλα σας δίνει τεράστια ελευθερία επιλογών. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μπορείτε να βάλετε όποιο logo θέλετε στο γήπεδό σας, να αλλάξετε τον χρωματισμό του, καθώς και το είδος του παρκέ κτλ.

Να προσθέσουμε επίσης ότι στο Court Battles φτιάχνετε δύο ομάδες, μία που την χρησιμοποιείτε όταν κάνετε “επίθεση” στα γήπεδα των άλλων παικτών και μία που αμύνεται στο γήπεδό σας. Για να φτιάξετε βέβαια μια καλή ομάδα δεν αρκεί να φτάσετε τον αθλητή σε μεγάλο rating, καθώς θα χρειαστούν και οι ανάλογοι συμπαίκτες. Τους συμπαίκτες αυτούς μπορείτε είτε να τους αγοράσετε μέσω του in-game νομίσματος, είτε ανεβάζοντας το hype του παίκτη σας. Το hype ανεβαίνει σταδιακά όσο συμμετέχετε σε events σε όλα τα modes του The One. Για την ακρίβεια υπάρχει ξεχωριστό hype για το The League, το The Streets και το Court Battles. Εν τω μεταξύ, οι παίκτες που χρησιμοποιείτε δεν προέρχονται μόνο από το NBA, αφού υπάρχουν και αρκετές γυναίκες αθλήτριες από το πρωτάθλημα του WNBA.

Η ομορφιά του NBA Live 19 είναι ότι σε όλα τα παραπάνω modes συμμετέχετε με τον ίδιο ακριβώς αθλητή και αν θέλετε να γίνετε ο καλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών θα πρέπει να αποδείξετε την αξία σας σε όλα τα γήπεδα. Είτε μιλάμε για τις αρένες του NBA, ήταν για τα υπαίθρια γήπεδα σαν το Cherashore Playground της Philadelphia. Μιας και αναφερθήκαμε στα γήπεδα αυτά να τονίσουμε ότι στο κομμάτι του presentation τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα στο NBA Live 18. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι πριν παίξετε σε ένα από αυτά τα γήπεδα βλέπατε ένα σύντομο βίντεο με την ιστορία του κάθε γηπέδου, αλλά και τους διάσημους παίκτες που έχουν περάσει από αυτό.

Πως θα γίνετε GOAT (Greatest of All Time) λοιπόν; Απλά παίζοντας. Εδώ δεν υπάρχουν microtransactions σαν το NBA 2K και μάλιστα για πρώτη φορά στη σειρά η αξιολόγησή σας στο παρκέ ξεκινά από το μηδέν και φτάνει όσο πάει. Υπάρχουν μάλιστα περισσότερες ενέργειες που αξιολογούνται αρνητικά ή θετικά, όπως η γρήγορη επιστροφή στην άμυνα. Επίσης τα σφάλματά σας τυγχάνουν πολύ μεγαλύτερης αρνητικής αξιολόγησης. Για παράδειγμα, αν πάρετε ένα κακό σουτ η αξιολόγησή σας θα μειωθεί κατά 14 πόντους. Θα πρέπει λοιπόν να παίξετε μυαλωμένα και άκρως επαγγελματικά από την αρχή μέχρι τη λήξη κάθε αγώνα. Όπως αναφέραμε παραπάνω, η αξιολόγηση δεν σταματά στο 100, οπότε δεν υπάρχει ταβάνι, ούτε εφησυχασμός. Λόγου χάρη, στα προηγούμενα NBA Live, αν πιάνατε το 100 δεν χρειάζονταν να ρισκάρετε με ένα σουτ που πιθανόν δεν θα έμπαινε, εδώ… it ain’t over till the fat lady sings.

Αν σε κάτι αποτυγχάνει το The One είναι στην έλλειψη ενός story, σαν κι αυτού που έχουμε δει στη σειρά FIFA με το The Journey. Επίσης σας περιορίζει λίγο στο development του χαρακτήρα σας. Για παράδειγμα, τα skill points που κερδίζετε μπορούν να αυξήσουν συγκεκριμένα attributes ανάλογα με το position σας.

Στο δικό μας playthrough φτιάξαμε έναν αμυντικό marksman power forward στα πρότυπα του Frank Brickowski (οι παλιότεροι θα τον θυμούνται από τους τελικούς του 1996 μεταξύ των Supersonics και των Bulls), αλλά ενώ θέλαμε να αυξήσουμε το steal του δεν μας δίνονταν αυτή η δυνατότητα. Μια διαφορά ακόμη σε σύγκριση με το NBA Live 18 είναι ότι επιλέγετε και έναν παίκτη, ο οποίος λειτουργεί ως πρότυπο σας. Μαζεύοντας xp ανεβάζετε περαιτέρω τα attributes ανάλογα με τον παίκτη που χρησιμοποιείτε ως πρότυπο. Λόγου χάρη, αν φτιάξετε ένα marksman power forward μπορείτε να επιλέξετε είτε τον Dirk Nowitzki, είτε τον Karl-Anthony Towns ως πρότυπό σας.

Στα υπόλοιπα modes συναντάμε το WNBA, το Franchise και το Live Ultimate Team, το οποίο λειτουργεί σαν το FUT της σειράς FIFA. Στο LUT ισχύει πάνω κάτω ότι ισχύει και στο FUT με την διαφορά ότι το rating της ομάδας σας προκύπτει καθαρά από τα ratings των παικτών που την απαρτίζουν. Δεν υπεισέρχεται δηλαδή καθόλου η έννοια του team chemistry. Στο LUT υπάρχουν περισσότερα από 1000 challenges και μόλις ολοκληρώνετε ένα από αυτά κερδίζετε ένα booster pack.

Αν θέλετε επιπλέον packs θα χρειαστεί να πληρώσετε με πραγματικά χρήματα ή να λιώσετε στο grinding, καθώς ένα pack κοστίζει 30.000 in-game coins. Η online εμπειρία σε όλα τα modes κρίνεται θετική, αν και υπάρχει κάποιες φορές ένα μικρό input lag στις 5v5 αναμετρήσεις. Οι servers σε γενικές γραμμές αποπνέουν υγεία, σφύζουν από παίκτες και δεν θα κλείσουν μέχρι να βγει το επόμενο NBA Live (συγχωρέστε μας για την μπηχτή προς το NBA 2K).

Πέρα από την ποικιλία στα modes, το NBA Live 19 παρουσιάζει ένα καλύτερο αποτέλεσμα και εντός των παρκέ, πάντα σε σύγκριση με τους προκατόχους του. Ναι χρειάζεται να φάει ακόμη αρκετά ψωμιά μέχρι να γίνει NBA 2K, εντούτοις συναντάμε δραματική βελτίωση τόσο στα animations, όσο και στο A.I, το οποίο είναι άκρως ανταγωνιστικό ακόμη και στα χαμηλότερα επίπεδα δυσκολίας. Το μεγαλύτερο προτέρημα του NBA Live 19 είναι στο fastbreak, εκεί όπου οι παίκτες σας στα τελευταία 4-5 ΝΒΑ 2Κ κινούνται απελπιστικά αργά. Εξαιρετικό είναι και το μοντέλο χειρισμού, με εξαίρεση τα screens, όπου θα πρέπει να επιλέξετε μεταξύ του pick and roll και του pop up.

Εκεί που χωλαίνει το NBA Live 19 είναι στον σχολιασμό. Οι εκφωνητές όχι μόνο επαναλαμβάνουν τις ίδιες και τις ίδιες ατάκες, αλλά πολλές φορές λένε αερολογίες που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που συμβαίνουν στο παρκέ. Αφού η Electronic Arts έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα του ESPN, γιατί δεν έβαζαν τους Stephen A. Smith και Max Kellerman να σχολιάζουν τους αγώνες; Πόσο μάλλον από τη στιγμή που το ίδιο αυτό απίθανο δίδυμο σχολιάζει τις επιδόσεις σας στο The One mode.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το PS4, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη Bandai Namco Hellas.

Πηγή: IGN Greece