Step into the Mexiverse.Το Guacamelee κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 2013 και αποτελούσε μια πολύ...

Step into the Mexiverse.

Το Guacamelee κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 2013 και αποτελούσε μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση metroidvania, που συνδύαζε μια θεματολογία διαποτισμένη από την Μεξικάνικη κουλτούρα με εξαιρετικό (και ελαφρώς ανώριμο) χιούμορ. Στα επόμενα χρόνια απόλαυσε σχεδόν ομόφωνα θετικές κριτικές και μεταφέρθηκε σε πολλά διαφορετικά format, με τελευταίο το Nintendo Switch τον φετινό Οκτώβριο. Επομένως με την ανακοίνωση του sequel από τους developers, DrinkBox Studios, οι προσδοκίες ήταν ιδιαίτερα υψηλές. Ας εξετάσουμε όμως κατά πόσο το Guacamelee! 2 εκπληρώνει αυτές τις προσδοκίες.

Το Guacamelee! 2 δεν απαιτεί να έχετε παίξει τον προκάτοχό του, παρ’ όλα αυτά συνεχίζει ακριβώς από εκεί που σταμάτησε αυτός, βάζοντας σας μάλιστα στο μέσο μια απλοποιημένης εκδοχής της τελικής του μάχης μέσα σε δευτερόλεπτα από την εκκίνηση. Όπως έγινε και την πρώτη φορά ο πρωταγωνιστής μας Juan νικάει τον κακό Calaca, σώζει το κορίτσι και φεύγουν προς το ηλιοβασίλεμα. Επτά χρόνια αργότερα ο Juan ζει μια ήσυχη ζωή σαν πατέρας και οικογενειάρχης, έχοντας κάνει και μπυροκοιλίτσα, αλλά η περιπέτεια του χτυπάει ξανά την πόρτα. Ο μέντορας του Uay Chivo, τον μεταφέρει σε ένα διαφορετικό timeline στο οποίο ο Juan πέθανε πολεμώντας τον Calaca πριν αυτός νικηθεί τελικά από έναν άλλο luchador, τον Salvador. Έκτοτε όμως ο Salvador έχει διαφθαρεί και πλέον προσπαθεί να συλλέξει τρία κειμήλια προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στο Ιερό Γκουακαμόλε. Οι ενέργειές του όμως θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο το συγκεκριμένο timeline, αλλά ολόκληρο το Mexiverse και ο κλήρος για να τον σταματήσει πέφτει στον ήρωά μας.

Όπως καταλαβαίνετε αυτός είναι ένας τίτλος που δεν παίρνει τον εαυτό του υπερβολικά σοβαρά και το αποτέλεσμα είναι μια αφήγηση που συνδυάζει χιούμορ με self-aware αναφορές και πολλά, πάρα πολλά λογοπαίγνια. Όσοι περιμένουν κάτι διαφορετικό μπορεί να κουραστούν από την ανωριμότητα που υπάρχει σε αρκετά αστεία, αλλά αν απλά θέλετε ένα διασκεδαστικό game που θα κρατήσει ένα χαμόγελο στα χείλη σας καθ’ όλη τη διάρκεια ενός (σύντομου) playthrough δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο ιδανικότερο από το συγκεκριμένο. Ευτυχώς, το Guacamelee! 2 δεν έχει να προσφέρει μόνο περίσσιο χιούμορ, αλλά και πλούσιο gameplay το οποίο αποτελείται από μάχη και platforming σε ίσα μέρη, με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από αυτόν που θα περίμενε κανείς βασισμένος στην παρουσίασή του.

Ο Juan συναντάει στον δρόμο του πολλά εμπόδια άβια και έμβια, τα οποία καλείται να εξαλείψει με τις γροθιές του καθώς και ένα σύνολο ικανοτήτων τις οποίες αποκτά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού του, στο κλασικό στυλ των metroidvania. Αυτές βοηθούν τόσο στη μάχη όσο και στην εξερεύνηση και το άνοιγμα νέων μονοπατιών και έχουν αρκετή ποικιλία ώστε να αλλάζουν δραστικά το gameplay προτού προλάβει να βαλτώσει. Πριν φτάσετε στα μισά του παιχνιδιού θα μπορείτε να μεταμορφώνεστε σε κοτόπουλο προκειμένου να χωρέσετε σε στενά περάσματα, να μεταπηδάτε μεταξύ διαφορετικών timelines και να γραπώνεστε από ειδικά σημεία με έναν μηχανισμό αντίστοιχο ενός grappling hook. Οκ, το τελευταίο δεν είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό σε σύγκριση με τα προηγούμενα, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ με την ποικιλία. Ταυτόχρονα τα platforming sections γίνονται ολοένα και πιο απαιτητικά, απαιτώντας των συνδυασμό πολλών διαφορετικών ικανοτήτων σε γρήγορη διαδοχή. Προσωπικά όλοι μου οι θάνατοι ήταν εξαιτίας κάποιας δύσκολης περιοχής όσον αφορά το platforming, ενώ αντίθετα όλοι οι εχθροί ήταν σχετικά εύκολο να αντιμετωπιστούν με λίγη προσοχή και υπομονή.

Οι μάχες είναι αρκετές και στην πλειοψηφία τους διασκεδαστικές, με εξαίρεση κάποια λιγοστά σημεία όπου αρχίζουν και μοιάζουν λίγο μονότονες. Οι προσωπικές αγαπημένες μας ήταν αυτές που παίρναν τη μορφή puzzle, απαιτώντας από τον παίκτη να εκτελέσει συγκεκριμένες ενέργειες για να εξαλείψει τους αντιπάλους. Τα boss fights ήταν έξυπνα φτιαγμένα, τόσο όσον αφορά την παρουσίαση, όσο και τις τεχνικές που απαιτούνταν προκειμένου να βγει κανείς νικητής. Η πληθώρα κινήσεων που έχει στη διάθεσή του ο Juan ενθαρρύνει τον πειραματισμό με διαφορετικές τεχνικές, ενώ μπορείτε να βγάλετε εις πέρας την πλειοψηφία των encounters μεταμορφωμένοι σε κοτόπουλο, τσιμπώντας τους εχθρούς μέχρι θανάτου!

To “make or break” σημείο ενός metroidvania είναι όμως ο κόσμος του, και το Guacamelee! 2 δεν απογοητεύει. Μπορεί γενικά να είναι λιγότερο πολύπλοκος από άλλους πρόσφατους τίτλους όπως το Dead Cells ή το Hollow Knight, αλλά είναι γεμάτος με κρυμμένες εναλλακτικές διαδρομές, κρυμμένους θησαυρούς και shortcuts που μπορείτε να ξεκλειδώσετε. Όσο αποκτάτε νέες ικανότητες, ξεκλειδώνετε όλο και περισσότερες διαδρομές, αυξάνοντας σταδιακά την πολυπλοκότητα του χάρτη χωρίς ποτέ να γίνεται χαοτικός. Σε αυτό βοηθάει ο in-game χάρτης ο οποίος μαρκάρει ξεκάθαρα την θέση σας, τον στόχο σας και πολλά άλλα χρήσιμα στοιχεία ώστε πάντα να ξέρετε τι βρίσκεται γύρω σας. Γενικά η εξερεύνηση είναι μια ευχάριστη διαδικασία, ενώ οι διάφορες περιοχές με την ξεχωριστή εμφάνισή τους προσφέρουν αρκετή ποικιλία ώστε να ωθούν τον παίκτη να τις ανακαλύψει.

Οπτικά, το Guacamelee! 2 είναι μια πανδαισία χρωμάτων, με το καρτουνίστικο art style να συμβάλλει στον γενικότερο χιουμοριστικό χαρακτήρα του τίτλου, διατηρώντας ταυτόχρονα μια πολύ όμορφη αισθητική. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων, των εχθρών αλλά και τα animations είναι εξαιρετικός, ενώ οι διαφορετικές περιοχές είναι αξιομνημόνευτες και ταυτόχρονα θεματικά κατάλληλες. Η μουσική συνδυάζει μπάντες Μαριάτσι με κλασικούς arcade ρυθμούς και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά ευχάριστη συνοδεία καθώς θα κινείστε στο Mexiverse. Τέλος, να σημειώσουμε ότι μπορείτε να παίξετε σε συνεργασία με άλλα τρία άτομα, πράγμα το οποίο δεν καταφέραμε να δοκιμάσουμε στα πλαίσια του review.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την DrinkBox Studios.

Πηγή: IGN Greece