Θα μπορούσε να είναι πίσω σας ή δίπλα σας. Κάτι υπάρχει εκεί μέσα... κάτι που σας ψάχνει...Από...

Θα μπορούσε να είναι πίσω σας ή δίπλα σας. Κάτι υπάρχει εκεί μέσα… κάτι που σας ψάχνει…

Από παιδιά ακόμη, μαζευόμασταν με τα ποδήλατα στην πλατεία, καλοκαίρια σαν κι αυτά. Καλοκαίρια, που δεν μας άφησαν τίποτα παρά μόνο γλυκές και ευχάριστες αναμνήσεις. Τότε βέβαια, μιλούσαμε για αστικούς θρύλος και για ιστορίες ”φαντασμάτων” που – ως επί το πλείστων – ήταν καθαρά δημιουργήματα της φαντασίας μας. Οι εποχές άλλαξαν όμως. Από το φάντασμα με το σεντόνι, στο ερειπωμένο σπίτι στην άκρη του δρόμου, πήγαμε σε βιβλία του Stephen King και ύστερα… στα βιντεοπαιχνίδια. Θα μπορούσαμε κάλλιστα την ώρα που παίζουμε κάποιο horror game να το κάνουμε pause, ενώ έχουμε ήδη δει κάποια δείγματα της ιστορίας του. Το κάνουμε όμως ποτέ; Θα άφηνες ποτέ κάποιον να σου αρπάξει ένα βιβλίο που έχεις ”κολλήσει” μαζί του, πάνω που έφτανες στο κρίσιμο σημείο; Θα άφηνες ποτέ κάποιον να σου κλείσει την ταινία, στην τελική σκηνή; Όχι. Έτσι λοιπόν και με τα horror games, από τη στιγμή που θα τα αρχίσουμε, μετά όσο και να φοβόμαστε, θέλουμε να δούμε που θα καταλήξει ο καημένος χαρακτήρας μας, σαν έντομο παγιδευμένο στον ιστό αράχνης. Αυτό που τα horror games πετυχαίνουν καλύτερα από κάθε άλλη κατηγορία είναι η προσήλωση που μας χαρίζουν σε αυτό που κάνουμε.

To Silver Chains είναι ένα νέο Horror Adventure από την Cracked Heads Games που θυμίζει αρκετά τίτλους όπως το Layers of Fear. Ξυπνάτε αφού το αμάξι σας βγήκε εκτός δρόμου. Είστε ζαλισμένος. Είστε μόνος. Πλησιάζετε μία έπαυλη που βρίσκετε ακολουθώντας ένα μονοπάτι από λεύκες. Ένα φως ανάβει. Κάποιος είναι εκεί. Πριν συνειδητοποιήσετε ποια είναι η μυστηριώδης φιγούρα που σας παρακολουθεί, υποκύπτετε στον πονοκέφαλο και σωριάζεστε στο πάτωμα. Ξυπνάτε σε ένα δωμάτιο μέσα στην έπαυλη και τότε είναι που… όλα αρχίζουν. Τα έπιπλα σκονισμένα και η ιστορία του σπιτιού σκοτεινή. Θα καταφέρετε να βγείτε από το σπίτι ή… θα χαθείτε μέσα στο σκοτάδι;

Αν δεν μπορείτε τις μικρές παιδικές κούκλες, το Silver Chains ίσως να μην είναι για εσάς διότι αυτά τα αθώα αντικείμενα είναι παντού… δείτε τα μικρά κρυστάλλινα μάτια τους να αστράφτουν στο σεληνόφως… δείτε τα πορσελάνινα χέρια τους να κινούνται μπροστά από τον καθρέφτη. Το θέμα είναι όμως πως αν και υπάρχουν κάποια προσεκτικά σχεδιασμένα αντικείμενα στο σπίτι, όπως τα έπιπλα, υπάρχει μία σημαντική έλλειψη αυτών πράγμα έκδηλο ύστερα από ένα σημείο. Έτσι αν και ο χώρος του σπιτιού είναι πολύ μεγάλος, ουσιαστικά μετά από ένα σημείο καταλήγει ένα επαναλαμβανόμενο μοντέλο. Ο φωτισμός είναι ιδανικός όπως και οι επιλογές στη χρωματική παλέτα για να σας προσφέρουν μία ευχάριστη εμπειρία που σίγουρα θα σας σηκώσει την τρίχα.

Τα λίγα πράγματα με τα οποία μπορεί ο παίκτης να επιδράσει είναι κυρίως σημειώματα που χρονολογούνται πίσω στις αρχές του 1900 ξετυλίγοντας σιγά-σιγά το κουβάρι της ιστορίας. Εκεί λοιπόν που εσείς περπατάτε στον χώρο προσπαθώντας να βγάλετε άκρη θα υπάρξουν στιγμές που κάτι θα προσπαθήσει να σας πιάσει. Όταν λοιπόν αρχίζει να σας κυνηγάει αυτό το ”κάτι” θα σας συμβουλεύαμε αν θέλετε να ζήσετε με ό,τι κουράγιο και δύναμη σας απομένει να τρέξετε σε κάποια ντουλάπα να κρυφτείτε. Όταν βεβαιωθείτε πως τα πράγματα είναι σχετικά εντάξει και κανείς πλέον δεν ψάχνει για εσάς, μπορείτε να βγείτε και να συνεχίσετε το ταξίδι σας…

Το Silver Chains πέρα από τις 3-4 ώρες περπατήματος σας δίνει κάποια, εύκολα και απλά παζλ, για να ασχοληθείτε. Κάτι που ειλικρινά δεν μας άρεσε είναι η απώλεια ρεαλισμού που έδωσαν οι δημιουργοί στο παιχνίδι με αρκετούς τρόπους. Για παράδειγμα, θα αποκτήσετε ένα εργαλείο, κάποιο κιάλι με το οποίο θα εντοπίζετε το σημείο που πρέπει να πάτε για να προχωρήσετε στην ιστορία ή θα υπάρξουν πόρτες που όσο και να θέλετε δεν θα ανοίγουν μέχρι να το επιθυμούν οι ίδιες. Θα βρείτε επίσης εμπόδια σε κάποιο πιθανό δρόμο σας, αναγκάζοντάς σας, έτσι, να ακολουθήσετε τον δρόμο που σας υποδείχνει το παιχνίδι. Αν και καταλαβαίνουμε τον λόγο που το έκαναν αυτό οι developers, το θεωρήσαμε μείον διότι μπήκαν στον κόπο να δημιουργήσουν ένα αρκετά όμορφο περιβάλλοντα χώρο με πολλές προοπτικές.

Μέσα στα στενά περάσματα, στις μικρές πόρτες και στα σκοτεινά μυστικά που κρύβει η έπαυλη, πάντα θα έχετε τη συνοδεία ενός πολύ καλού soundtrack, που ταιριάζει με τις περιστάσεις. Όταν για παράδειγμα κρύβεστε σε κάποια ντουλάπα βλέποντας από μία σχισμή, ελπίζοντας να μην σας πιάσει ο κυνηγός σας τότε… θα προσπαθείτε να χαμηλώσετε τη μουσική που δεν κάνει τίποτα από το να κορυφώνει την αγωνία.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Headup Games.

Πηγή: IGN Greece