Παγιδευμένη σε έναν ψηφιακό κόσμο…
Νομίζω όλοι όσοι ασχολούμαστε με το gaming σε συστηματική βάση έχουμε σκεφτεί πως θα ήταν να μεταφερόμασταν στους κόσμους των αγαπημένων μας games, ενώ έχουμε δει και αρκετούς τίτλους που εξερευνούν ακριβώς αυτή την υπόθεση. Σε αυτήν ακριβώς την λίστα έρχεται να προστεθεί το Death end re;Quest, ένας απατηλά ενδιαφέρον τίτλος, ο οποίος σε πρώτη ματιά μπορεί να φανεί ως ένα JRPG με μόνο στόχο το fanservice. Στην πραγματικότητα όμως το άθροισμα στοιχείων επιστημονικής φαντασίας, τρόμου και fantasy συνθέτει μια εξαιρετικά συναρπαστική αφήγηση που θα σας κρατήσει “κολλημένους” στην οθόνη.
Η πρωταγωνίστριά μας, Shina Ninomiya, ήταν η director ενός πρωτοποριακού επερχόμενου VR MMORPG ονόματι World’s Odyssey. Ένα χρόνο μετά από την μυστηριώδη εξαφάνισή της και την ακόλουθη ακύρωση του project, ο Arata Mizunashi, ένας προγραμματιστής που δούλευε με την Shina, ανακαλύπτει ότι αυτή βρίσκεται παγιδευμένη στον κόσμο του game χωρίς καμία μνήμη του τελευταίου έτους. Ο δε κόσμος του World’s Odyssey είναι μια παραμορφωμένη εκδοχή του αρχικού σχεδιασμού του, γεμάτος bugs τα οποία φαίνεται να εμφανίστηκαν από το πουθενά και διαβρώνουν τα πλάσματα με τα οποία έρχονται σε επαφή.
Παίζοντας ως η Shina, θα χρειαστεί να ολοκληρώσετε το World’s Odyssey και να ξεκλειδώσετε το True Ending προκειμένου να μπορέσετε να δραπετεύσετε. Η πορεία μέχρι εκεί είναι σχετικά τυπική ενός JRPG. Θα μαζέψετε συμμάχους, θα εξερευνήσετε σχετικά γραμμικές περιοχές και θα πολεμήσετε βουνά διεφθαρμένων τεράτων. Οι σύμμαχοι είναι όλοι… πληθωρικές κορασίδες, των οποίων ο σχεδιασμός είναι στερεοτυπικός και καθόλου αξιομνημόνευτος, πράγμα το οποίο δυστυχώς ισχύει και για το design των εχθρών. Ακόμα και τα dungeons που καλείστε να εξερευνήσετε υποφέρουν από μετριότατο σχεδιασμό. Έχω χάσει πλέον το μέτρημα των φορών που μπήκα σε ένα γιγάντιο δωμάτιο στο οποίο το μόνο σημείο ενδιαφέροντος ήταν ένα σεντούκι, το οποίο ήταν σχεδόν αδύνατο να διακρίνει κανείς λόγω του χρώματος του και την ανάμιξη του με το background. Αντίστοιχα αμέτρητες είναι και οι φορές που χάθηκα χωρίς την παραμικρή ιδέα που είμαι, από που ήρθα και που πηγαίνω, αλλά δεν μπορώ να ρίξω όλη την ευθύνη για αυτό στο σχεδιασμό, καθώς ο προσανατολισμός μου είναι… ανύπαρκτος.
Αυτό που ξεφεύγει κάπως από την πεπατημένη είναι το combat system. Είναι turn-based, αλλά σε αντίθεση με τα περισσότερα JRPG, οι χαρακτήρες μπορούν να κινούνται ελεύθερα στο πεδίο της μάχης. Αυτό αποκτά μεγάλη στρατηγική σημασία όταν μπαίνει στο παιχνίδι η ικανότητα να κάνετε knockback τους εχθρούς σας πάνω σε συμμάχους για μια “δωρεάν” επίθεση ή πάνω σε άλλους εχθρούς και τοίχους για μεγαλύτερη ζημιά. Είναι μια σχετικά απλή προσθήκη, που όμως πραγματικά μεταμορφώνει το πεδίο μάχης σε ένα τραπέζι μπιλιάρδου και είναι απίστευτα ικανοποιητικό να επιτυγχάνετε επιθέσεις όπου ένας εχθρός δέχεται τρείς ή τέσσερις διαδοχικές επιθέσεις από όλα τα μέλη του party σας.
Σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης τα bugs που βρίσκονται σκορπισμένα στο πεδίο μάχης και τα οποία αν πατήσει ένας χαρακτήρας θα αυξήσει το corruption του, κάνοντας του παράλληλα damage. Όταν το corruption φτάνει σε ένα συγκεκριμένο ποσοστό, αυτός ο χαρακτήρας μπαίνει στο Glitch Mode στο οποίο ο χαρακτήρας έχει νέες ισχυρές ικανότητες, αυξημένα stats και μειωμένα ρούχα. Επιπλέον, κάνοντας knockback τους εχθρούς στα bugs τα εξαφανίζετε, ξεκλειδώνοντας έτσι “game breaking” ικανότητες, όπως το να αλλάξετε για μικρό διάστημα το στυλ της μάχης με αυτό ενός first person shooter ή ενός fighting game.
H Shina όμως δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της και εδώ μπαίνει στο προσκήνιο το δεύτερο μισό του gameplay. Στον πραγματικό κόσμο, έξω από το World’s Odyssey o Arata ψάχνει τρόπους να βοηθήσει τη Shina να δραπετεύσει από το game, αλλά και να μάθει τι κρύβεται πίσω από μια σειρά παραφυσικών γεγονότων. Αυτό το κομμάτι του Death end re;Quest είναι πρακτικά ένα Visual Novel, στο οποίο θα μετακινείστε από τοποθεσία σε τοποθεσία και θα μιλάτε σε άλλους χαρακτήρες προκειμένου να ανακαλύψετε τι γνωρίζουν. Με τα ευρήματά σας αυτά θα είστε σε θέση να βοηθήσετε σημαντικά την Shina, αλλοιώνοντας τον κώδικα του World’s Odyssey. Η όλη διαδικασία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα με καλογραμμένους χαρακτήρες και έξυπνα γραμμένους διαλόγους. Ταυτόχρονα κάποιες συζητήσεις τραβάνε λίγο περισσότερο από όσο θα θέλαμε, ενώ κάποια κομμάτια θα μπορούσαν να λείπουν εντελώς μιας και δεν προσφέρουν καμία νέα πληροφορία στον παίκτη.
Παρ’ όλα τα παράπονά μας, είμαστε της άποψης ότι και τα δυο μισά του Death end re;Quest αντιπροσωπεύουν πολύ αξιόλογες προσπάθειες του genre στο οποίο ανήκουν. Το πρόβλημα όμως βρίσκεται στις μεταξύ τους ραφές, καθώς αυτό που υποφέρει από τον ομολογουμένως πρωτότυπο συνδυασμό τους είναι το pacing. Παρατεταμένες περίοδοι αδράνειας διακόπτονται από απανωτές μάχες και λιγοστή εξερεύνηση, ενώ αν έχετε σαφή προτίμηση σε κάποιο από τα δυο θα βρίσκεστε συχνά στην δυσάρεστη θέση να πρέπει να διακόψετε το game που απολαμβάνετε προκειμένου να παίξετε κάτι εντελώς διαφορετικό και λιγότερο απολαυστικό.
Όσον αφορά το art style τώρα, δεν μπορούμε να πούμε ότι μας εντυπωσίασε, καθώς δεν ξεφεύγει από το στερεοτυπικό anime στυλ, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τους γυναικείους χαρακτήρες, όπου το fanservice πάει σύννεφο. Η μεγάλη εξαίρεση σε αυτό τον ατυχή κανόνα είναι οι εξαιρετικά γκροτέσκες σκηνές θανάτου, οι οποίες έχουν μπόλικο gore και πιθανότατα είναι η πηγή τoυ Mature (17+) ESRB rating, καθώς και τα διάφορα οπτικά glitches που συναντάμε στο World’s Odyssey. Ο ήχος κινείται και αυτός σε εξαιρετικά μετριοπαθή επίπεδα, ενώ εκτιμούμε την δυνατότητα επιλογής γλώσσας μεταξύ Αγγλικών και Ιαπωνικών.
To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PS4, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Enarxis Dynamic Media.
IGN Greece
Πηγή: IGN Greece