Μια αλεπού ζει την μέρα της μαρμότας.
Τα τελευταία χρόνια όλα και περισσότερα games στηρίζονται σε μια time loop θεματολογία, βάση της οποίας ο πρωταγωνιστής της ιστορίας ζει ξανά και ξανά την ίδια μέρα. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των Omensight και The Sexy Brutale. Αξίζει ωστόσο εδώ να σημειώσουμε ότι η Spearhead Games έθεσε τις βάσεις του Omensight, πάνω στο Stories: The Path of Destinies που κυκλοφόρησε το 2016 στα PC και στο PS4. Τρία χρόνια μετά, η Spearhead Games αποφασίζει να μεταφέρει τον πνευματικό πρόγονο του Omensight στο Xbox One. Πάμε να δούμε λοιπόν τι έχαναν αυτά τα τρία χρόνια οι κάτοχοι της κονσόλας της Microsoft.
Στο Stories: The Path of Destinies αναλαμβάνετε τον έλεγχο του Reynardo, ενός πρώην πειρατή, ο οποίος τίθεται αντιμέτωπος με έναν παράφρονα βασιλιά. Όλοι οι χαρακτήρες της ιστορίας αποτελούν ανθρωπόμορφες εκδοχές διαφόρων ζώων, έτσι λοιπόν ο Reynardo είναι μια ανθρωπόμορφη αλεπού, ενώ οι βασικοί εχθροί που θα αντιμετωπίσετε είναι ανθρωπόμορφα κοράκια. Οι developers υιοθετούν μια μορφή αφήγησης που θυμίζει κάπως το Bastion, καθώς ο αφηγητής της ιστορίας εξιστορεί τα κατορθώματα του Reynardo, αναλαμβάνοντας παράλληλα τα voice overs όλων των χαρακτήρων της ιστορίας.
Μόλις ολοκληρώσετε το βασικό εισαγωγικό κεφάλαιο, το οποίο αναλαμβάνει να σας μυήσει στο lore και στους βασικούς μηχανισμούς του gameplay, καλείστε να πάρετε την πρώτη σας απόφαση. Η απόφαση αυτή καθορίζει ουσιαστικά την εξέλιξη της ιστορίας και την τύχη του πρωταγωνιστή σας. Για παράδειγμα, αρχικά σας δίνεται η επιλογή μεταξύ του να σώσετε έναν φίλο σας ή να αναζητήσετε ένα πανίσχυρο artifact. Κατά την διάρκεια του playthrough σας θα χρειαστεί να πάρετε τρεις ακόμη αντίστοιχες αποφάσεις. Αυτές οι τέσσερις -συνολικά- επιλογές καθορίζουν και το φινάλε της ιστορίας.
Για να φτάσετε πάντως στο πραγματικό φινάλε του Stories: The Path of Destinies θα χρειαστεί να ανακαλύψετε τέσσερις “αλήθειες” (truths). Κοινώς απαιτούνται πολλαπλά playthroughs. Φυσικά από την στιγμή που δεν ξέρετε ποιες επιλογές θα σας οδηγούν στην αποκάλυψη των τεσσάρων truths, θα χρειαστεί να παίξετε ξανά και ξανά, παίρνοντας διαφορετικές αποφάσεις σε κάθε playthrough. Για να εξερευνήσετε όλες τις πιθανές εναλλακτικές εκδοχές της ιστορίας θα χρειαστεί να πραγματοποιήσετε 24 playthroughs και με δεδομένο ότι καθένα εξ’ αυτών διαρκεί 40 περίπου λεπτά κατά μέσο όρο θα λέγαμε ότι το Stories: The Path of Destinies θα σας κρατήσει συντροφιά για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
To ερώτημα βέβαια που εγείρεται είναι κατά πόσον το εν λόγω Action RPG θα καταφέρει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον σας καθ’ όλη την διάρκειά του. Και εδώ ακριβώς είναι το κομμάτι στο οποίο χωλαίνει το Stories: The Path of Destinies, καθώς από το 5-6 playthrough και μετά το gameplay καταντά εξαιρετικά επαναλαμβανόμενο. Στα πρώτα playthroughs σας παρέχονται κάποια κίνητρα, καθώς ξεκλειδώνετε σταδιακά τρία σπαθιά, διάφορα gems, ενώ με τα xp που κερδίζετε αποκτάτε σταδιακά πρόσβαση σε διάφορα active και passive abilities. Μόλις όμως ξεκλειδώσετε τα βασικά combat abilities και αποκτήσετε πρόσβαση σε όλα τα όπλα, η gameplay εμπειρία αρχίζει σταδιακά να βαλτώνει.
Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν είχαμε ένα πιο “βαθύ” σύστημα μάχης ή μεγαλύτερη ποικιλία εχθρών. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ένα free flow σύστημα μάχης που θυμίζει κάπως αυτό του Batman: Arkham Asylum και στην δεύτερη μιλάμε για μόλις πέντε κατηγορίες εχθρών . Το μόνο πράγμα που σώζει κάπως τα προσχήματα, είναι ότι οι επιδόσεις σας στις μάχες καθορίζουν και τα xp που θα κερδίσετε. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι κερδίζετε επιπλέον xp αν δεν δεχθείτε κάποιο hit, πραγματοποιήσετε ένα μακροσκελές combo ή αν πολεμάτε με… στυλ. Το style σας ανεβαίνει όταν εξολοθρεύετε εχθρούς με διαφορετικούς τρόπους. Λόγου χάρη, κάνοντας grab και εκσφενδονίζοντας τους αντιπάλους σας στο κενό ή πάνω στους συμμάχους, πολεμώντας και με τα τέσσερα διαθέσιμα σπαθιά, κάνοντας dash πάνω τους ή σπάζοντας τις ασπίδες τους κ.ο.κ.
Πέρα από το επαναλαμβανόμενο gameplay, το Stories: The Path of Destinies παρουσιάζει κάποιες σημαντικές ατέλειες και σε τεχνικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, το frame rate κάνει συχνά πυκνά βουτιές όταν πολεμάτε πολυάριθμους εχθρούς. Μάλιστα το πρόβλημα αυτό δεν ευθύνεται στο hardware του Xbox One, καθώς παρατηρήθηκε ακόμη και όταν τρέξαμε το παιχνίδι στο Xbox One X. Σε οπτικό επίπεδο πάντως συναντάμε ένα άκρως καλαίσθητο αποτέλεσμα.
Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για Xbox One, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Digerati.
IGN Greece
Πηγή: IGN Greece