Οι ημέρες του παγκόσμιου διαδικτύου όπως το ξέρουμε φαίνεται να τελειώνουν. Η ανοιχτότητα και η διαύγεια του ίντερνετ σύντομα θα είναι παρελθόν. Ο εθνικισμός και οι ανησυχίες για τον ψηφιακό αποικισμό και την ιδιωτικότητα σηκώνουν ολοένα και περισσότερα ψηφιακά σύνορα κι οδηγούν προς ολοταχώς στο splinternet. Κι αυτό το ποτάμι όχι μόνο δεν γυρίζει πίσω, αλλά ρέει με ορμή μπροστά…
Το 2001, ο ιδρυτής της Amazon Jeff Bezos, είχε δηλώσει σε μία συνέντευξη ότι το διαδίκτυο επρόκειτο να ραγίσει. Σήμερα, 18 χρόνια αργότερα, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στο πόσο κατακερματισμένο μπορεί να γίνει το ίντερνετ. Η έννοια του splinternet ή της «βαλκανιοποίησης του διαδικτύου» ή του κατακερματισμού του, αφορά στην κατάτμηση του παγκόσμιου ιστού σε μικρότερους διαδικτυακούς κόσμους, που θα ορίζονται από μία σειρά κανόνων και κανονισμών. Και από θεωρητική συζήτηση μια μελλοντικής δυστοπίας, το splinternet έχει γίνει ήδη πραγματικότητα.
R.I.P. ανοιχτό διαδίκτυο
Το διαδίκτυο αναπτύχθηκε σε συνδυασμό με την άνοδο των Ηνωμένων Πολιτειών ως υπερδύναμης. Όπως σημειώνει το Stratfor, με τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου, το ίντερνετ έγινε ένας από τους βασικούς μοχλούς της αμερικάνικης κυριαρχίας. Αν και ξεκίνησε να αναπτύσσεται στις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ, δόθηκε τη δεκαετία του ’90 σε όλο τον κόσμο για να φτάσουμε να μπορούμε σήμερα να «ταξιδεύουμε» στον θαυμαστό κόσμο του παγκόσμιου ιστού. Παρόλο που το ίντερνετ έγινε παγκόσμιο όμως, οι ΗΠΑ κράτησαν τον κυρίαρχο λόγο τους σε αυτό, καθώς διατήρησαν τη σύμβαση με τον ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) , τον παγκόσμιο μη κερδοσκοπικό οργανισμό ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον διαμοιρασμό των διευθύνσεων IP σε παρόχους πρόσβασης, την διαχείριση των διακομιστών DNS και την δημιουργία Top Level Domain για χρήση σε ονόματα χώρου. Τον οργανισμό δηλαδή που είναι υπεύθυνος για την ορθή λειτουργία του διαδικτύου.
Η αμερικανική πολιτική ότι η πληροφορία και τα δεδομένα είναι ανθρώπινα δικαιώματα που θα πρέπει να ρέουν ελεύθερα ανάμεσα στις χώρες, τις εταιρείες και τα πρόσωπα, σε συνδυασμό με τον διαχειριστικό ρόλο της χώρας στο διαδίκτυο, ενίσχυσαν τη δεσπόζουσα θέση των ΗΠΑ στον τομέα. Οι μεγαλύτερες αμερικανικές διαδικτυακές επιχειρήσεις – η Amazon, η Google, το Facebook και το Netflix – κατάφεραν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στις περισσότερες από τις χώρες όπου δεν ισχύουν δραστικά διαφορετικοί κανονισμοί ή δεν δραστηριοποιούνται σε αυτές βιώσιμοι τοπικοί ανταγωνιστές. Αυτό σημαίνει ότι αυτές οι εταιρείες και κατά συνέπεια οι ΗΠΑ βρέθηκαν να ελέγχουν αυτό που καλείται το ισοδύναμο του πετρελαίου του 21ου αιώνα: τα δεδομένα.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr