Μια ιστορική συμμαχία, η οποία άφησε έντονα τα αποτυπώματά της στα μετα-ψυχροπολεμικά Βαλκάνια, και επηρέαζε αρνητικά την γεωπολιτική προώθηση της Ελλάδας στην περιοχή, φαίνεται πως οδεύει προς το τέλος της. Αναφερόμαστε στη στενή σχέση, συνεργασία και συμμαχία μεταξύ Άγκυρας και Σκοπίων, που χρονολογείται από το 1991. Αυτή η συμμαχία είχε ως άμεσο στόχο της την προώθηση των αμοιβαίων συμφερόντων των δύο χωρών, και ειδικά της Τουρκίας, στα Βαλκάνια. Ωστόσο, εμμέσως πλην σαφώς, στρεφόταν κατά της Ελλάδας, η οποία και έβλεπε με αμηχανία τον “τουρκικό δάκτυλο” να επεκτείνεται στα βόρεια σύνορά της και να την πλαγιοκοπεί, χρησιμοποιώντας έναν μικρό γείτονά της με τον οποίο η ίδια βρισκόταν στο τέλμα μιας μακροχρόνιας διένεξης σχετικά με την επίσημη ονομασία του.
Η φιλία και συμμαχία με την Τουρκία
Η Τουρκία, ως γνωστόν, υπήρξε η δεύτερη χώρα στον κόσμο (πρώτη ήταν η γειτονική Βουλγαρία), η οποία αναγνώρισε από το 1991 την ανεξαρτησία του βόρειου γείτονά μας και μάλιστα με το τότε συνταγματικό του όνομα “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, χωρίς αστερίσκους, υποσημειώσεις, κι επιφυλάξεις σχετικά με τη γλώσσα και ταυτότητά της.
Από τότε οι σχέσεις των δύο χωρών ακολουθούσαν πάντα αντίστροφη πορεία συγκριτικά με τις σχέσεις Αθηνών – Σκοπίων. Όσο τα Σκόπια απομακρύνονταν και συγκρούονταν με την Αθήνα, άλλο τόσο προσέγγιζαν και σύσφιγγαν τις σχέσεις τους με την Άγκυρα. Το έκαναν για να εκνευρίσουν την Αθήνα, αλλά και για να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική τους θέση απέναντι της. Έτσι, ό,τι ήταν ζημία για την Ελλάδα, το καρπωνόταν σχεδόν αυτομάτως η Τουρκία, τόσο στο γεωπολιτικό, όσο και στο οικονομικό επίπεδο. Κι αυτό ήταν και το βασικότερο εμπόδιο στην προσπάθεια της χώρας μας να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα Βαλκάνια.
Από το 1991 και μετά η Τουρκία υπέγραψε με τη Βόρεια Μακεδονία πολυάριθμες διμερείς συμφωνίες για την προώθηση της συνεργασίας στον τομέα της διπλωματίας, της οικονομίας, του εμπορίου, του πολιτισμού, της άμυνας και της ασφάλειας. Σημαντικό ρόλο στις διμερείς σχέσεις διαδραμάτιζε και η παρουσία της τουρκικής μειονότητας στη Βόρεια Μακεδονία, που αριθμεί 75.000 μέλη ή το 4% του συνολικού πληθυσμού, αλλά και η στήριξη της Τουρκίας στο πολυάριθμο μουσουλμανικό αλβανικό στοιχείο, καθώς η Άγκυρα αυτοπροβάλλεται ως ο κατεξοχήν προστάτης των μουσουλμανικών πληθυσμών στα Βαλκάνια, τα οποία και συχνά αντιμετωπίζει ως “ορφανά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας”.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr