H μείξη της αστικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με τον φυσικό κόσμο μπορεί να έχει πολλές φορές περίεργα αποτελέσματα. Οι ερευνητές σε όλο τον κόσμο καταγράφουν πώς η παγκοσμιοποίηση και η αστικοποίηση αλλάζουν τη συμπεριφορά και την εξέλιξη των ζώων.
Οι εξελικτικοί βιολόγοι δεν χρειάζεται πλέον να ταξιδεύουν σε απομακρυσμένα μέρη όπως τα Γκαλάπαγκος για να ανακαλύψουν τον ιερό τους δισκοπότηρο, δηλαδή τον σχηματισμό νέων και ξεχωριστών ειδών κατά τη διάρκεια της εξέλιξης. Κι αυτό γιατί τα νέα είδη βρίσκονται ήδη στις πόλεις όπου ζουν και εργάζονται.
Το αστικό «χωνευτήρι»
Οι πόλεις δημιουργήθηκαν από μετανάστες από όλο τον κόσμο. Είτε σκόπιμα είτε τυχαία, οι άνθρωποι έχουν μεταφέρει τη χλωρίδα και την πανίδα μαζί τους σε όλα τα μέρη τα οποία ταξίδεψαν ή έκαναν εμπόριο.
Τα πανταχού παρόντα πτηνά Javan Myna της Σιγκαπούρης έφθασαν για πρώτη φορά ως κατοικίδια ζώα από την Ινδονησία γύρω στο 1925. Τώρα ανταγωνίζονται τον ανθρώπινο πληθυσμό από άποψη αριθμού αλλά και θορύβου. Αλλά και τα πράσινα παπαγαλάκια που προέρχονται από την Ινδία και την Αφρική, ζουν πλέον στις ευρωπαϊκές πόλεις χάρη στο εμπόριο κλουβιών για πουλιά το μεγάλο μέρος του 20ου αιώνα. Απελευθερώνοντας 40 παπαγάλους το 1974, ο ιδιοκτήτης ενός βελγικού ζωολογικού κήπου δημιούργησε ουσιαστικά το σύνολο του πληθυσμού πτηνών της χώρας, που αριθμεί τώρα περίπου 30.000 πουλιά.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr