Ο αυτισμός είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά. Δεν πρόκειται για κάποια ψυχική διαταραχή, αλλά εντάσσεται στην κατηγορία των Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών (ΔΑΦ) και δυσκολεύει την ανάπτυξη ορισμένων ψυχολογικών δεξιοτήτων, που είναι ζωτικές για την ψυχο-κοινωνική λειτουργία του ανθρώπου. Γύρω από αυτή την διαταραχή έχουν αναπτυχθεί πολλοί μύθοι σε αντίθεση με την «υπανάπτυξη» των κοινωνικών δομών για τη στήριξη και την ομαλή ενσωμάτωση των ατόμων στο κοινωνικό σύνολο.
Η πραγματικότητα για τον αυτισμό
Έρευνες έχουν αποκαλύψει διαφορές στη δομή του εγκεφάλου και τα επίπεδα νευροδιαβιβαστών στους ανθρώπους με ΔΑΦ, που σημαίνει ότι έχουν διαφορετικό τρόπο να επεξεργάζονται τα ερεθίσματα. Εμφανίζεται σε όλες τις φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες και είναι τέσσερις φορές πιο πιθανό να εμφανιστεί σε αγόρια απ’ ότι κορίτσια.
Μεταξύ των συμπτωμάτων ενός παιδιού με αυτισμό, περιλαμβάνεται η αποκλίνουσα συμπεριφορά του, η έλλειψη βλεμματικής επαφής, ο τρόπος που παίζει με τα άλλα παιδιά ή τα παιχνίδια του. Οι άνθρωποι με αυτισμό βιώνουν συναισθήματα και έχουν, σε διαφορετικό βαθμό, ενσυναίσθηση. Μπορεί όμως να μην εκφράζονται ή να εκφράζονται με τρόπο τέτοιο που να είναι δύσκολο σε κάποιον άλλο να το αναγνωρίσει (οργή αντί για λύπη, αύξηση επαναλαμβανόμενων κινήσεων αντί για χαρά).
Διαφορετικές μορφές, διαφορετικά προβλήματα
