Η θεαματική άνοδος της Κίνας ως υπερδύναμης στο παγκόσμιο στερέωμα είναι κάτι το αναμφισβήτητο. Μόνο στον οικονομικό τομέα το ΑΕΠ της Κίνας αυξήθηκε κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες από 200 δισεκατομμύρια δολάρια σε 13 τρισεκατομμύρια δολάρια στα τέλη του 2018. Σε αντίθεση όμως με την εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη τα δημογραφικά δεδομένα της Κίνας ακολούθησαν την ίδια περίοδο μια αντίστροφη πορεία. Η γεννητικότητα στην Κίνα έχει πέσει δραματικά, ενώ αυξήθηκε σημαντικά η γήρανση του τεράστιου πληθυσμού της μεγαλύτερης χώρας στον κόσμο. Το προσδόκιμο ζωής στην Κίνα έχει ανέβει σημαντικά (76,3 έτη το 2015), ενώ αντίστοιχα έχει αρχίσει να συρρικνώνεται το εργατικό της δυναμικό.
Το τέλος της “χρυσής δημογραφικής εποχής” για την Κίνα
Η Κίνα έχει εκβιομηχανοποιηθεί πολύ πιο γρήγορα από οποιοδήποτε άλλη χώρα στην ιστορία. Τώρα, γερνάει επίσης ταχύτερα από όλους τους άλλους. Σε μια χώρα που βάσιζε ως τώρα την οικονομική της ανάπτυξη στο φθηνό, άφθονο και νεανικό εργατικό της δυναμικό, αυτή η δημογραφική αλλαγή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καταστροφική, τόσο στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα, όσο και στον γεωπολιτικό. Όλα αυτά είναι οι επιπτώσεις της κρατικής πολιτικής ελέγχου των γεννήσεων ή του “Ενός Παιδιού” ανά ζευγάρι, που άρχισε να εφαρμόζεται αυστηρά στην Κίνα κατά τη δεκαετία του 1970, με στόχο να τιθασευτούν οι υψηλοί ρυθμοί γεννήσεων και να σταθεροποιηθεί ο πληθυσμός της χώρας μεταξύ του ενός με 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Αυτή η πολιτική στέφθηκε με σχετική επιτυχία.
Αποτέλεσμα ήταν η πτώση των γεννήσεων, αν και ο πληθυσμός της χώρας συνέχισε να αυξάνει πιο αργά, φτάνοντας το 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους το 2019 ή το 19% του πληθυσμού της γης. Την ίδια χρονιά το ΑΕΠ της Κίνας ανήλθε στο 19% του παγκόσμιου ΑΕΠ φτάνοντας, θα έλεγε κανείς, σε μια “χρυσή αναλογία” μεταξύ πληθυσμού και ακαθάριστου εθνικού προϊόντος. Ταυτόχρονα ωστόσο η μέση ηλικία του πληθυσμού αυξήθηκε δραματικά.
Το επερχόμενο “τσουνάμι” των ηλικιωμένων Κινέζων
Η ταχεία μείωση της γεννητικότητας στην Κίνα, η οποία συνδέεται με την πολιτική του “Ενός Παιδιού” έχει αρνητικά αποτελέσματα, που ήδη άρχισαν να διαφαίνονται. Άρχισε να φαίνεται πως οι ηλικιωμένοι ενδέχεται να μην μπορούν να στηριχθούν στα παιδιά τους για να τους φροντίσουν όπως στο παρελθόν, αφήνοντας το κράτος να αναλάβει τα έξοδα συντάξεων και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, που θα μπορούσαν να είναι σημαντικά. Το 2025, δηλαδή σε πέντε χρόνια, θα υπάρχουν 235 εκατομμύρια Κινέζοι άνω των 65 ετών ή 16,4% του συνολικού πληθυσμού. O πληθυσμός της Κίνας το 2035 θα περιλαμβάνει διπλάσιο αριθμό ατόμων ηλικίας 60 με 70 ετών από αυτόν των ατόμων ηλικίας 20-30 ετών.
Με βάση αυτές τις τάσεις το 25% του πληθυσμού της Κίνας θα είναι ηλικίας 65 ετών ή μεγαλύτερη έως το έτος 2040. Το 2050 ο αριθμός των Κινέζων άνω των 60 ετών αναμένεται να φθάσουν τα 430 εκατομμύρια! Θα πρόκειται για μια σύνθεση ηλικιών που αναμφίβολα δεν θα ικανοποιεί κανέναν πολιτικό ή οικονομικό παράγοντα στο Πεκίνο, καθώς θα ακολουθείται από μείωση των ρυθμών ανάπτυξης και αύξηση των κοινωνικών δαπανών και ειδικά εκείνων της υγείας.
Δημογραφική συρρίκνωση και γήρανση
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr