Σχέση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί στρατηγική συνεργασία, αλλά και λυκοφιλία, είναι η νέα, ίσως όχι και τόσο συγκυριακή, συμμαχία μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Η εμβάθυνση της ξεκίνησε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία τον Ιούλιο του 2016 και σταδιακά προχώρησε σε πολλά επίπεδα, ακόμη και στο αμυντικό.
Κοινές αντιλήψεις και ανησυχίες
Ακόμη κι αν πρόκειται για μια “παρά φύσιν” συνεργασία, όπως τη χαρακτηρίζουν ορισμένοι αναλυτές, εντούτοις αυτές οι δύο χώρες πλησίασαν η μία την άλλη, παρότι το παρελθόν τους είναι επιβαρυμένο με μια ντουζίνα πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ τους. Στη παρούσα συγκυρία Ρωσία και Τουρκία μοιράζονται ορισμένες κοινές αντιλήψεις, αλλά και ανησυχίες σχετικά με τη θέση τους στο σύγχρονο κόσμο, την οποία και αντιλαμβάνονται “υπό πολιορκία” εκ μέρους της Δύσης. Και οι δύο χώρες βρίσκονται στις παρυφές του Δυτικού συστήματος ασφάλειας, με αυταρχικές κυβερνήσεις, που έχουν πάρει διαζύγιο από τις δημοκρατικές αξίες, το Κράτος Δικαίου και τα ατομικά δικαιώματα. Αισθάνονται απομονωμένες και περιθωριοποιημένες απέναντι στη Δύση, ενώ ταυτόχρονα διεκδικούν και πάλι το “ζωτικό χώρο” τους και μια πιο ισχυρή και σεβαστή θέση στον κόσμο. Άλλωστε Ρωσία και Τουρκία είναι δύο μετα-αυτοκρατορικές χώρες σε αναζήτηση νέου ρόλου και ταυτότητας.
H “ρώσικη ρουλέτα” της Τουρκίας
Αναμφίβολα τα κοινά γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα αποτελούν και τη βασικότερη κινητήριο δύναμη πίσω από αυτή την “άνοιξη” των ρωσοτουρκικών σχέσεων. Για λόγους που έχουν παρουσιαστεί εκτενώς σε προηγούμενες αναλύσεις μας η Τουρκία του Ερντογάν, αλλοπρόσαλλη, νευρική και απομονωμένη από τους παραδοσιακούς Δυτικούς της φίλους, επέλεξε να παίξει “ρώσικη ρουλέτα” και να στραφεί προς την Μόσχα για την απόκτηση νέων, ακριβών και υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων. Όχι μόνον ρωσικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους S-400, τους οποίους τελικά η Άγκυρα απέκτησε, παρά την απειλή των αμερικανικών κυρώσεων CAATSA, και θα έχει σε επιχειρησιακή ετοιμότητα στις αρχές του 2020. Τώρα ο Ερντογάν, όπως έδειξε κατά την τελευταία επίσκεψή του στην Μόσχα, ενδιαφέρεται να προμηθευτεί, εφόσον έχει αποκλειστεί ήδη από το πρόγραμμα των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-35, και ρωσικά μαχητικά Su-27 ακόμη και να συμμετάσχει στην συμπαραγωγή των μελλοντικών “αόρατων” αεροσκαφών τύπου SU-57 -κάτι πρωτάκουστο και ουσιαστικά ασυμβίβαστο για ένα κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr