Μπορεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) να αρνήθηκε να χαρακτηρίσει την συνεχιζόμενη έξαρση του ιού Έμπολα ως «παγκόσμια κατάσταση έκτακτης υγειονομικής ανάγκης», όμως όπως και να αναφέρει κανείς την κατάσταση, η αλήθεια είναι ότι η ασθένεια έχει φέρει την ανθρωπότητα στα όρια της κι απαιτείται επείγουσα κινητοποίηση από όλους μας. Αυτό που όλοι μπορούμε να κάνουμε είναι ταυτόχρονα άμεσο κι έμμεσο, καθώς δεν αφορά τον ίδιο τον ιό Έμπολα καθ’αυτό αλλά… το εσωτερικό των κινητών μας.
Από τις 13 Απριλίου, ο ιός έχει προσβάλει 1.251 άτομα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, σκοτώνοντας 803 ανθρώπους, δηλαδή το 64% των μολυσμένων. Παρά το γεγονός ότι σχεδόν 100.000 άνθρωποι έχουν εμβολιαστεί μεένα εμβόλιοπου είναι κατά 97,5% αποτελεσματικό, τα κρούσματα όχι μόνο αυξάνονται αλλά κι εξαπλώνονται σε μια ευρεία γεωγραφική περιοχή, μια εξέλιξη η οποία εκπλήσσει συνεχώς τους διεθνείς εμπειρογνώμονες στον τομέα ελέγχου της επιδημίας. Το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι πολλοί από τους νεκρούς του Εμπολά δεν ζήτησαν ποτέ ιατρική φροντίδα, παραμένοντας άγνωστοι στις αρχές έως ότου πέθαναν στα σπίτια τους, περιτριγυρισμένοι από τους φίλους και τα μέλη των οικογενειών τους που εκτέθηκαν στον ιό, θέτοντας βάσεις για την περαιτέρω επέκταση της επιδημίας.
Αυτό συμβαίνει σε μια ατμόσφαιρα θυμού, πολεμικής, δυσπιστίας και βίας που όλο και περισσότερο αποζητά τη διεθνή ανταπόκριση της υγειονομικής κοινότητας. Το Βόρειο Κίβου, η κύρια εστία της μόλυνσης, υπήρξε πολεμική ζώνη από το 1994, όταν εκατοντάδες Χούτου κατέφτασαν εκεί από τη Ρουάντα, φοβούμενοι τα αντίποινα των Τούτσι, το 75% του πληθυσμού των οποίων σφαγιάστηκε σε μία από τις πλέον πρόσφατες γενοκτονίες. Ο στρατός της Ρουάντα σάρωσε την περιοχή το 1996, προκαλώντας μια γενικευμένη σύρραξη στην οποία ενεπλάκησαν πολλά αφρικανικά έθνη και ο οποίος στοίχησε τελικά περισσότερες από 6 εκατομμύρια ζωές. Παρόλο που ο πόλεμος τερματίστηκε επίσημα το 2003, οι μάχες δεν σταμάτησαν ποτέ στο Βόρειο Κίβου, όπου μέχρι και σήμερα δρουν περίπου 120 ένοπλες ομάδες.
Αν και οι Αμερικανοί έχουν διαδραματίσει μικρό ρόλο σε αυτή την επιδημία, επειδή το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ απαγορεύει στους ομοσπονδιακούς υπαλλήλους του να επέμβουν στην επικίνδυνη περιοχή του Βόρειο Κίβου, η παγκόσμια απάντηση ήταν επιθετική και έξυπνη. Τα προηγούμενα λάθη στην αντιμετώπιση επιδημιών έχουν διορθωθεί σε μεγάλο βαθμό, ο ΠΟΥ έχει να επιδείξει τολμηρή ηγεσία, υπάρχει ένα αποτελεσματικό εμβόλιο και παρά τη συνεχή απειλή βίας, εκατοντάδες λειτουργοί της υγείας από όλο τον κόσμο βρίσκονται στην περιοχή. Ωστόσο, η επιδημία συνεχίζει να εξαπλώνεται και στην ερώτηση προς τον ΠΟΥ γιατί δεν κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η απάντηση είναι «σε τι θα ωφελήσει αυτό;».
Όπως σημειώνει το Foreign Policy, υπάρχει μία λογική στην απάντηση αυτή. Εκτός από το ενδεχόμενο να χαλαρώσουν οι αμερικανικές οδηγίες για τον περιορισμό επιστημόνων στα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης της νόσου και η προσφορά μερικών εκατομμυρίων δολαρίων από την Παγκόσμια Τράπεζα, τα οφέλη από μια κήρυξη έκτακτης ανάγκης είναι λιγότερα από τις συνέπειες. Οποιαδήποτε ενδεχόμενη αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή θα προσκαλούσε την αντίδραση των ανταρτών, πιθανώς κλιμακώνοντας τον πόλεμο. Επιπλέον, πολλοί ντόπιοι πολίτες είναι ήδη πεπεισμένοι ότι ολόκληρη η κρίση του Έμπολα δημιουργήθηκε από διεφθαρμένους αξιωματούχους στην μακρινή πρωτεύουσα του Κονγκό, την Κινσάσα, για να εξυπηρετήσει σκοτεινούς σκοπούς. Μια στρατιωτική κλιμάκωση, λοιπόν, απλώς θα επιβεβαίωνε τις θεωρίες συνωμοσίας τους.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr