Σε μια γωνιά του νεκροταφείου του Αγίου Παντελεήμονα, στη Μυτιλήνη θάβονται λιγοστοί άποροι ντόπιοι και κυριώς μουσουλμάνοι πρόσφυγες που έχασαν τη ζώη τους σε ναυάγια κατά τη διάρκεια της διαδρομής τους προς την Λέσβο.
Το τμήμα αυτό όμως έχει γεμίσει από την Τετάρτη και δέκα σοροί (που πιθανότατα θα αυξηθούν κατά πολύ σύντομα…) θα παραμείνουν στο ψυγείο αφού δεν υπάρχει άλλος χώρος. Η τελευταία ταφή που έγινε ήταν δυο μουσουλμάνων ανδρών και μιας χριστιανής γυναίκας, πνιγμένοι και οι τρεις σε ναυάγια.
Το τραγικό επίσης της ιστορίας είναι ότι με σπασμένες μαρμάρινες πλάκες σηματοδοτούνται κάπου 80 ταφές, μουσουλμάνων στην πλειονότητά τους και ελάχιστων χριστιανών. Οι περισσότερες από αυτές τις πλάκες χωρίς ονόματα. Αντί για όνομα, με λαδομπογιά γραμμένη σε αυτές τις πλάκες η μοναδική ταυτότητα του νεκρού. «ΑΦΓΑΝΟΣ», «ΑΓΝΩΣΤΟΣ». Κι ένας αριθμός με την ημερομηνία ταφής.
Το Διοικητικό Συμβούλιο των Φιλανθρωπικών καταστημάτων Μυτιλήνης, στην ερχόμενη συνεδρίαση, του την επόμενη Δευτέρα, αναμένεται να αποφασίσει πως δεν θα δέχονται άλλες ταφές προσφύγων ενώ έχουν υποδειχθεί δυο λύσεις: Η μία είναι να πραγματοποιούνται οι ταφές των προσφύγων σε νεκροταφεία του νησιού που ανήκουν στον Δήμο Λέσβου και η δεύτερη είναι να βρεθεί χώρος ειδικά για αυτή τη χρήση. Ήδη η δημοτική αρχή αναζητά τρόπο να ξεπεραστούν οι πολύπλοκες στην περίπτωση γραφειοκρατικές διαδικασίες και να λειτουργήσει άμεσα ένα νεκροταφείο για τους πολλούς φυγάδες.
Η μουσουλμανική θρησκεία δεν επιτρέπει εκταφές ώστε να εξοικονομηθεί χώρος. Εκταφή δεν μπορεί να γίνει και γιατί ο αριθμός και η ημερομηνία ταφής αντιστοιχεί με δείγμα DNA που έχει κρατηθεί κατά την ιατροδικαστική διαδικασία σε περίπτωση που κάποια στιγμή κάποιος συγγενής τους θελήσει να αναζητήσει ο χαμένο μέλος της οικογένειας του.