Κατά εκατοντάδες φτάνουν από την Κυριακή στην Άιγινα προσκυνητές από όλη την Ελλάδα για να προσκυνήσουν στον Άγιο Νεκτάριο, πολιούχο του νησιού.
Μετά την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο μοναστήρι, ξεκίνησε η λιτάνευση Λιτάνευση των τιμίων Λειψάνων, η οποία έφτασε στην πόλη της Αίγινας με αυτοκινητοπομπή.
Η λιτανεία θα περάσει από τις κεντρικές οδούς της πόλης της Αίγινας, οι οποίοι έχουν γεμίσει ασφυκτικά από τους πιστούς.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις στη μνήμη του Αγίου Νεκταρίου θα ολοκληρωθούν το απόγευμα. Η Τιμία Κάρα θα μεταφερθεί από τον Μητροπολιτικό Ναό της Αίγινας στην Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος όπου θα πραγματοποιηθεί μεγάλος εσπερινός και απόδοση της ιεράς παράκλησης.
Φέτος συμπληρώνονται 115 χρόνια από την ημέρα της 8ης Νοεμβρίου 1920 που ο Άγιος Νεκτάριος αναπαύθηκε.
Ο Άγιος Νεκτάριος ή Νεκτάριος Πενταπόλεως ή Νεκτάριος Αιγίνης (1 Οκτωβρίου 1846 – 9 Νοεμβρίου 1920) είναι σύγχρονος άγιος της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Αναστάσιος Κεφαλάς και υπήρξε λαοφιλής ιεράρχης, ποιμενάρχης και παιδαγωγός στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα. Ο Άγιος Νεκτάριος επίσης είναι θαυματουργός διότι, πραγματοποίησε θαύματα ενώ βρισκόταν ακόμα εν ζωή.
Το 1920 εισήχθη στο Αρεταίειο νοσοκομείο Αθηνών όπου διεγνώσθη καρκίνος του προστάτη και στις 9 Νοεμβρίου του ιδίου έτουςπέθανε. Το δωμάτιο στο οποίο πέθανε, έχει σήμερα μετατραπεί σε μικρό ναό στο δεύτερο όροφο του Αρεταιείου νοσοκομείου, που κοσμείται από εικόνες του Αγίου και τάματα πιστών για ανάρρωση των συγγενών τους που νοσηλεύονται στην κλινική.
O Νεκτάριος ανεκυρήχθει άγιος 40 χρόνια μετά τον θάνατό του – στις 20 Απριλίου του 1961.
Σύμφωνα με την Wikipedia, o Άγιος Νεκτάριος θεωρείτο από τους κατοίκους του νησιού της Αίγινας εν ζωή Άγιος. Τα γεγονότα όμως που περιγράφουν οι μοναχές, ο Κωστής Σακκόπουλος, φίλοι, ιερείς, νησιώτες είναι πραγματικά αξιοπερίεργα και εξηγούν τη σημερινή λαοφιλία.
Όπως λέγεται, στο διπλανό κρεβάτι που νοσηλευόταν ο Άγιος νοσηλευόταν και ένας παραπληγικός, ο οποίος αδυνατούσε να περπατήσει. Τότε ακουμπώντας την φανέλα του κεκοιμημένου Αγίου πάνω του, θεραπεύτηκε. Κατά τη μεταφορά του λέγεται ότι δεν είχε βάρος, ενώ το μέτωπό του ανάβλυζε μύρο.
Το μεγαλύτερο όμως μυστήριο είναι ότι το λείψανο του Αγίου παρά τις 3 ταφές και εκταφές παρέμεινε αναλλοίωτο για περισσότερο από 30 χρόνια. Το λείψανό του πρώτη φορά εξετάφη 3 έτη μετά την κοίμησή του και αυτό που συνέβη κλόνισε από άκρη σε άκρη την Ελλάδα.