Mετά από έναν μαραθώνιο διαβουλεύσεων οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέληξαν σε συμφωνία για τον κοινοτικό προϋπολογισμό ύψους 908 δισ. ευρώ για την επταετία 2014-2020.
Πρόκειται για τον πρώτο προϋπολογισμό εκτεταμένων περικοπών και λιτότητας στην ιστορία της ΕΕ.
Το γεγονός αυτό προσέδωσε διαστάσεις δράματος στην μάχη των 27 για τη διασφάλιση των εθνικών τους συμφερόντων. Η μάχη είχε πολλούς νικητές, ανάλογα την γωνία θεώρησης του αποτελέσματος.
Σε αυτούς αναμφίβολα ανήκουν η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, γράφει η Deutsche Welle. Κι αυτό γιατί κατάφεραν να επιβάλουν έναν προϋπολογισμό λιτότητας.
Η Ελλάδα άντλησε το μάξιμουμ
Αλλά και ο Φρανσουά Ολάντ Ολάντ θεωρείται κερδισμένος αφού κατάφερε να σώσει τις αγροτικές επιδοτήσεις και μάλιστα να εξασφαλίσει περισσότερους πόρους από ό,τι προέβλεπε το πρώτο συμβιβαστικό σχέδιο του Χέρμαν βαν Ρομπάι.
Ο ίδιος χαρακτήρισε τη συμφωνία “καλό συμβιβασμό” και υπογράμμισε: “Ήθελαν να διατηρήσω την κοινοτική πολιτική, την αγροτική πολιτική και την πολιτική συνοχής. Γνωρίζετε ότι η αγροτική πολιτική είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη Γαλλία”.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους κερδισμένους της μοιρασιάς του προϋπολογισμού λιτότητας, αυτοί είναι πολλοί. Κατ` αρχήν, η Ελλάδα που πέτυχε να αντλήσει το μάξιμουμ τόσο από το ΕΣΠΑ, αλλά και από τα επί μέρους ταμεία για την ανεργία των νέων και την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης.
Τα βλέμματα στρέφονται τώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Στους υπόλοιπους κερδισμένους ανήκουν και οι άλλες χώρες που βρίσκονται σε προγράμματα στήριξης. Στους λιγότερο κερδισμένους ανήκουν οι ανατολικοευρωπαίοι που διασφάλισαν λιγότερους πόρους, για παράδειγμα στα αγροτικά. Στους χαμένους, ανήκουν τα πεδία της έρευνας, των νέων τεχνολογιών και της εκπαίδευσης, που σημειώνονται περικοπές κονδυλίων.
Τα βλέμματα στρέφονται τώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο απειλεί με βέτο. Οι 27 εμφανίζονται έτοιμοι για διαπραγματεύσεις, προσφέροντας ευελιξία τόσο στα χρονοδιαγράμματα όσο και στην απορρόφηση κονδυλίων και ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου: να μεταφέρονται οι αδιάθετοι πόροι στον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς.