Στην πόλη Τουάμ της δυτικής Ιρλανδίας στέκει ερειπωμένο αυτό το κτίσμα, σαν οίκημα στοιχειωμένης ιστορίας.

Στην πόλη Τουάμ της δυτικής Ιρλανδίας στέκει ερειπωμένο αυτό το κτίσμα, σαν οίκημα στοιχειωμένης ιστορίας.

Και όμως οι ιστορίες που έκρυψαν οι τοίχοι του είναι πιο ανατριχιαστικές από μυθιστόρημα.

Το οίκημα αυτό ονομαζόταν “Το Σπίτι”. Στον ξενώνα αυτό που λειτουργούσε από το 1925 μέχρι το 1961 έζησαν χιλιάδες γυναίκες που ήταν ανύπαντρες μητέρες.

Για την εποχή, το να μείνει μια γυναίκα έγκυος εκτός γάμου ήταν το υπέρτατο έγκλημα. Οι ίδιες οι οικογένειες τους, τις έδιωχναν προκειμένου να γλυτώσουν την κατακραυγή της κοινωνίας. Ακόμη και όταν αυτές οι γυναίκες κυοφορούσαν ένα παιδί επειδή έπεσαν θύματα βιασμού.

Σε μια καταβόθρα στο προαύλιο του “Σπιτιού” έγινε μια ανατριχιαστική ανακάλυψη: στοιβαγμένοι σαν σωροί σκουπιδιών βρέθηκαν οι σκελετοί περίπου 800 μωρών και νηπίων, όπως αποκαλύπτει η Washington Post.

Μάλιστα οι έρευνες δεν έχουν προχωρήσει και πολλοί υποστηρίζουν ότι πιθανότατα να υπάρχουν εκεί ακόμη περισσότερα πτώματα, μωρών και όχι μόνον.

Άνθρωποι που έζησαν κοντά στο “Σπίτι” θυμούνται τη θλίψη και την κατακραυγή. Τα παιδιά των γυναικών αυτών πήγαιναν στο κοντινό σχολείο που δίδασκαν καλόγριες. Τόσο οι συμμαθητές τους, όσο και οι δασκάλες τους, παρ’ ότι υπηρέτριες του Θεού, τα αντιμετώπιζαν σαν παρίες, σαν μιάσματα. Συχνά οι συμμαθητές τους, τους έκαναν άσχημα αστεία ενώ οι καλόγριες απειλούσαν όποιο παιδί δεν ήταν φρόνιμο ότι “θα το βάλουν να κάτσει κοντά σε ένα παιδί από Το Σπίτι”, όπως αναφέρουν οι μαρτυρίες της WP.

Και πάλι όμως, λίγα συγκριτικά ήταν τα παιδάκια από “Το Σπίτι” που έφταναν να πάνε στο σχολείο. Τα περισσότερα, μέχρι εκείνη την ηλικία είχαν “φύγει”, είτε είχαν υιοθετηθεί, είτε χαθεί με τις μητέρες τους ή μόνα τους. Ή είχαν πεθάνει εξαιτίας της ασιτίας ή των μολυσματικών ασθενειών. Σύμφωνα με τα επίσημα αρχεία του ιδρύματος, πέθαναν 2 παιδάκια την εβδομάδα, πολύ υψηλό ποσοστό.

Περαιτέρω έρευνες στο σπίτι είναι πιθανό να δείξουν ότι τα “εξαφανισμένα” αυτά μωράκια, που η τύχη τους αγνοούνταν, είχαν τελικά τη χειρότερη δυνατή μοίρα, σε μια κοινωνία που δεν τα θέλησε ποτέ…

Πηγή: www.news.gr