Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους επιστρέφει στην Μπαρτσελόνα, αυτή τη φορά για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία των Καταλανών «ταράζοντας» τα νερά του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ. Η Δώρα Παντέλη γράφει για το ντόμινο των αλλαγών που θα δημιουργηθεί από αυτή την μετακίνηση, καθώς και για το πόσο και αν μπορεί να αλλάξει η φιλοσοφία της ισπανικής ομάδας υπό τις οδηγίες του «Τhe Νext Βig Τhing» των ευρωπαϊκών -και όχι μόνο- πάγκων.
Μια μετακίνηση που φέρνει ένα ντόμινο αλλαγών.
Αδιαμφισβήτητα η κίνηση αυτή θα επιφέρει πολλές αλλαγές, όχι μόνο στους Καταλανούς αλλά και σε άλλες ομάδες, ίσως και σε ολόκληρη την λίγκα. Άλλωστε είναι λογικό όταν αλλάζει η δυναμική σε δύο υπολογίσιμες ομάδες (Μπαρτσελόνα, Ζαλγκίρις), αφού μιλάμε για αποχώρηση και προσθήκη, να επηρεάζονται έμμεσα και σε βάθος χρόνου, και οι υπόλοιπες ομάδες που ανήκουν -ή θέλουν να ανήκουν- σε αυτό το…ράφι!
Αφενός, η Ζαλγκίρις έφτασε το δικό της “ταβάνι” ως προς το τί θα μπορούσε να συνεχίσει να προσφέρει στον Σάρας ή το μέχρι που θα μπορούσε να φτάσει για να τον ικανοποιήσει και να τον κρατήσει στο Κάουνας. Αφετέρου, η Μπαρτσελόνα θέλησε να “πάρει την μπουκιά από το στόμα” των υπολοίπων διεκδικητών της κορυφής, μην αφήνοντας χώρο και χρόνο σε αυτούς να δράσουν. Σε πρώτο χρόνο μοιάζει περισσότερο με μια κίνηση στρατηγικής παρά με μια αλλαγή στην τεχνική ηγεσία. Και πώς θα μπορούσε να ερμηνευτεί αλλιώς αφού οι Ισπανοί έχουν βάλει σκοπό από πέρυσι να (επι)δείξουν με κάθε τρόπο το πόσο δυνατοί οικονομικά είναι σαν σύλλογος και το πόσο πολύ θέλουν να γυρίσουν στην κορυφή της Ευρώπης. Μπορεί πέρυσι να ξόδεψαν πολλά για να αποκτήσουν μεγάλα ονόματα κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του μπασκετικού κοινού, όμως η προσθήκη ενός προπονητή-τρόπαιο εν μέσω μιας οικονομικής και υγειονομικής κρίσης που ρευστοποιεί τα πάντα παγκοσμίως, είναι ένα επιπρόσθετο αβαντάζ που απαντάει από μόνο του στην ερώτηση “Who’ s The Boss?”.
Πόσο «Ομπράντοβιτς» έχει μέσα του ο Σάρας;
Με εξασφαλισμένο συμβόλαιο μέχρι την σεζόν 2022-2023, ο “μαθητής” του Βασιλιά των Ευρωπαϊκών πάγκων που ακούει στο όνομα Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, Σαρούνας Γιασκεβίτσιους, θα έχει την ευκαιρία να σχεδιάσει ένα πλάνο 3ετίας μέσα από το οποίο θα κριθούν, όχι μόνο οι τεχνικές του γνώσεις αλλά και το πόσο έτοιμος είναι να αλλάξει “πίστα” προπονητικά.
Στον αναβαθμισμένο του ρόλο πλέον, ο Σάρας θα κληθεί να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί μεγαλύτερα μεγέθη όσον αφορά τις προσωπικότητες των παικτών, τεράστια “ΕΓΩ”, παχυλούς μισθούς, εξωφρενικά μπάτζετ και ένα απαιτητικό κοινό, που θα διψάει από την πρεμιέρα κιόλας, για το ροζ φύλλο σε συνδυασμό πάντα με επιβλητικές- ισοπεδωτικές εμφανίσεις.
Στην περίπτωση αυτή ίσως ο Σάρας έρθει αντιμέτωπος με κάτι που δεν είχε αντιμετωπίσει έως τώρα, την αμφισβήτηση.
Πόσο έτοιμος είναι για αυτό; Πόσο μπορεί να κλείσει τα αφτιά του στις “καταλανικές” σειρήνες που θα καραδοκούν σε κάθε του λάθος; και μήπως όλα αυτά θα πρέπει σε κάποιο βαθμό να συμβούν για να σκληραγωγηθεί εποικοδομητικά και να ακολουθήσει για τα καλά πλέον τον δάσκαλο του φτίαχνοντας “γερό στομάχι” και μαθαίνοντας να αντιμετωπίζει την αποτυχία αλλα και να διαχειρίζεται την επιτυχία με τον σωστό τρόπο ;
Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα θα δοθούν πολύ σύντομα και θα κρίνουν όχι μόνο τον Σάρας και το μέλλον του στην Ισπανία, αλλά σε κάποιο βαθμό τον μέλλον του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και τους διεκδικητές της κορυφής για την επόμενη πενταετία.