H Δώρα Παντέλη αναλύει το Game 1 των φετινών τελικών του ΝΒΑ ανάμεσα στις ομάδες των σούπερ σταρ Γιόκιτς και Μπάτλερ

Ξεχωρίζει τις κινήσεις-κλειδιά από άποψη τακτικής- τονίζοντας την σημασία του ομαδικού παιχνιδιού και της πολυδιάστατης επίθεσης, κυρίως σε ομάδες που διαθέτουν παίκτες-σούπερ σταρ όπως είναι οι Γίοκιτς και Μπάτλερ.

Η ομάδα του Μάικ Μαλόουν νίκησε πολύ εύκολα  -σίγουρα πιο εύκολα από αυτό που βλέπουμε στο σκορ- με 104-93 τους Χιτ στο Ντένβερ και έκανε το πρώτο από τα τέσσερα βήματα που τη χωρίζουν από το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του franchise.

Χωρίς αμφιβολία ο «πληθωρικός» Νίκολα Γιόκιτς διέλυσε κάθε αμυντική τακτική που προσπάθησε να εφαρμόσει το Μαϊάμι, σημειώνοντας το ένατο φετινό του τριπλ-νταμπλ σε τελικούς, με μια γεμάτη στατιστική με 27 πόντους, 14 ασίστ και 10 ριμπάουντ.

Ο «πολυχρηστικός» Τζαμάλ Μάρεϊ έπαιξε εξίσου καθοριστικό ρόλο με τον «Τζόκερ» έχοντας 26 πόντους και 10 ασίστ, ενώ φανταστική εμφάνιση πραγματοποίησε ο ρολίστας πολυτελείας Μάικλ Πόρτερ Τζούνιορ προσθέτοντας 14 πόντους και μαζεύοντας 13 ριμπάουντ.

Το πρώτο ημίχρονο έμοιαζε με… προπόνηση για σουτ όπως μαρτυρούν και τα ποσοστά της ομάδας του Ντένβερ με 54% στα σουτ 2 πόντων και 42% στα τρίποντα, με τον Γιόκιτς μάλιστα να μην διαχειρίζεται/αποφασίζει για τις περισσότερες κατοχές.

Για αυτό τον λόγο ο Έρικ Σπόλστρα προσπάθησε να τους «περιορίσει» εφαρμόζοντας μια ζώνη ώστε να δυσκολέψουν την κυκλοφορία της μπάλας μειώνοντας έτσι την δημιουργία, μαζί και τις ασίστ που μοίραζαν σωρηδόν μέχρι τότε οι Γιόκιτς και Μάρεϊ.

Για αρκετές κατοχές αυτή η αμυντική προσέγγιση των Χιτ έπιασε και δυσκόλεψε φανερά τόσο την κυκλοφορία της μπάλας, όσο και τις επιθετικές επιλογές του Ντένβερ, και έτσι υπήρξε μια φθίνουσα πορεία στα ποσοστά τους.

Ως απόρροια της… αναστάτωσης που προκάλεσε η άμυνα αυτή, οι Χιτ μπόρεσαν να εξισορροπήσουν το σκορ, ευστοχώντας σε κάποια καθοριστικά μακρινά σουτ που τους έδωσαν αυτοπεποίθηση.

Το τέταρτο και τελευταίο μέρος ήταν και αυτό που έκρινε την αναμέτρηση, αφού οι γηπεδούχοι έδειξαν ότι βρίσκονται στη μέρα τους βάζοντας ακόμα και σουτ από το κέντρο (!).

Η τακτική του Ντένβερ συνέχισε να είναι πολυδιάστατη, κυρίως στις επιθετικές επιλογές, προσφέροντας θέαμα μέσα από ομαδικό μπάσκετ. Η καλή κυκλοφορία της μπάλας επανήλθε, ο «Τζόκερ» μοιράστηκε με Μάρεϊ και Πόρτερ το βάρος του σκοραρίσματος, της δημιουργίας καθώς και των ριμπάουντ. Σε αντίθεση με το πιο «μονοδιάστατο» και σποραδικά επιπόλαιο παιχνίδι των Χιτ, που είχαν σε μέτριο βράδυ -έως κακό- τον Τζίμι Μπάτλερ ο οποίος έμεινε πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό αφού περιορίστηκε στους 13 πόντους με 6/14 σουτ.

Το Μαϊάμι κατάφερε να τρέξει ένα 11-0 στην αρχή του τέταρτου μέρους, αλλά φάνηκε να… ξεμένει από «καύσιμα» και επιλογές μετά από αυτό το σπριντ, απέναντι σε μια καλοκουρδισμένη ομάδα που κατάφερε να συνδυάσει το τριπλ- νταμπλ του Γιόκιτς με δυο νταμπλ-νταμπλ αυτά από τους Μάρεϊ και Πόρτερ Τζούνιορ αποδεικνύοντας ότι η σωστή τακτική προσέγγιση -καθώς και η ευστοχία- μπορούν να δημιουργήσουν ευκαιρίες σκοραρίσματος ή και δημιουργίας για όλους ανεξάρτητα από τον ρόλο τους. Η προσέγγιση αυτή, σε αντίθεση με την πιο μονοδιάστατη προσωποκεντρική προσέγγιση που βλέπουμε αρκετά συχνά στο ΝΒΑ,  προσφέρει αρκετές επιλογές τόσο στους παίκτες, όσο και στους προπονητές ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται αποτελεσματικά απέναντι σε κάθε τακτική.  

TAGS
Coach...ΔώραΜΠΑΣΚΕΤNBA FinalsΜάικλ ΠόρτερΝίκολα ΓιόκιτςΤζαμάλ ΜάρεϊDenver Nuggets - ΜπάσκετMiami Heat - Μπάσκετ