Η ηθοποιός Λίνα Χίντι στέλνει το δικό της μήνυμα στο πλαίσιο καμπάνιας της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης, που έχει στόχο να υπογραμμίσει τη συνεισφορά των προσφύγων στην κοινωνία.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων (20η Ιουνίου), η τηλεοπτική Σέρσεϊ επέλεξε να γράψει γράμμα σε έναν από τους λίγους καλλιτέχνες που μπορούν να χαρακτηριστούν ως αναντικατάστατοι, τον αλησμόνητο Φρέντι Μέρκιουρι. Η υπέροχη φωνή, τα τραγούδια-ύμνοι και η αξεπέραστη σκηνική παρουσία του γεννημένου στη Ζανζιβάρη από γονείς με ρίζες από την Περσία και την Ινδία frontman των Queen επηρέασαν και συνεχίζουν να επηρεάζουν όχι μόνο την παγκόσμια μουσική σκηνή, αλλά και τη ζωή πολλών ανθρώπων.

Το ανοιχτό γράμμα της πρωταγωνίστριας του Game of Thrones με «παραλήπτη» τον θρύλο της ροκ μουσικής Φαρόκ Μπουλσάρα, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, απευθύνεται ουσιαστικά σε όλους εμάς για να μας υπενθυμίσει τη συνεισφορά των προσφύγων.

«Αγαπητέ Φρέντι, τι θα γινόταν αν το Ηνωμένο Βασίλειο δε σε καλωσόριζε; Χωρίς ασφαλή πατρίδα να βρεις τη φωνή σου, ο κόσμος δε θα την άκουγε και τόσοι άλλοι δε θα έβρισκαν τη δική τους. Η γενναιότητά σου δε θα ενθάρρυνε όλους εμάς να είμαστε θαρραλέοι. Οι ύμνοι σου θα σιωπούσαν. Δε θα ήμασταν πρωταθλητές. Ο κόσμος μας χωρίς εσένα δε θα ήταν τόσο “ραψωδικός”, θριαμβευτικός, λαμπερός. Δε θα ήταν ο κόσμος μας» λέει στο βίντεο-μήνυμα και προσθέτει. «Αγαπητοί Φρέντι και πρόσφυγες, κάνατε πολύ περισσότερα από ιστορία, τι θα λέει, λοιπόν, το σημερινό κεφάλαιο;».

Η Λίνα Χίντι συνεργάζεται αρκετά χρόνια με τη Διεθνή Επιτροπή Διάσωσης και πιστεύει ότι οι πρόσφυγες οικοδομούν καλύτερη ζωή για τους ίδιους και τις οικογένειές του, αλλά και ισχυρότερες κοινότητες για όλους μας όταν τους υποδεχόμαστε.

Ο πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, υποστηρίζει ότι τώρα περισσότερο από ποτέ, πρέπει να θυμηθούμε τη σημασία και τη δύναμη της υποδοχής. «Η φωνή του Φρέντι Μέρκιουρι και της Γκλόρια Εστέφαν, η ευφυΐα του Άλμπερτ Αϊνστάιν, το καλλιτεχνικό όραμα του Μαρκ Σαγκάλ και οι δεξιοτεχνικές κινήσεις των ποδιών του Λούκα Μόντριτς θα πρέπει να μας εμπνεύσουν να δούμε τους πρόσφυγες ως ένα ατού που πρέπει να καλλιεργηθεί και όχι σαν πρόβλημα που πρέπει να φοβόμαστε».