Η Ελλάδα πήγε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2012 με σκοπό να διασκεδάσει τις άσχημες εντυπώσεις που άφησε 4 χρόνια πριν στα γήπεδα της Αυστρίας. Ο όμιλος βατός αλλά με παγίδες, καθώς απέναντί μας ήταν για μία ακόμη φορά η διοργανώτρια, η Πολωνία, η Τσεχία και η παλιά μας γνώριμη η Ρωσία.

Το ξεκίνημα ενθαρρυντικό, καθώς παίρνουμε 1-1 από την Πολωνία αν και παίζουμε με 10 κι έχουμε χαμένο πέναλτι με τον Καραγκούνη. Στο δεύτερο ματς όμως έρχεται η σφαλιάρα από την Τσεχία. Κακή εμφάνιση και ήττα 2-1 με τα γκολ των αντιπάλων μας να έρχονται στα πρώτα 6 λεπτά.

Παρόλ’ αυτά τα υπόλοιπα αποτελέσματα αφήνουν ορθάνοιχτη την πρόκριση, αρκεί να νικήσουμε την Ρωσία που ήταν αήττητη με 4 βαθμούς. Εδώ που έπρεπε να μιλήσουν οι προσωπικότητες, μίλησε ο αρχηγός. Ο Γιώργος Καραγκούνης, εξιλεώθηκε για το χαμένο πέναλτι της πρεμιέρας και στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου έκανε γκολ με προσωπική φάση και δεξί σουτ μέσα από την περιοχή.

Δυστυχώς για τον Κάρα και την εθνική μας, η ιστορία επαναλήφθηκε. Όπως το 2004 μια κίτρινη του στέρησε τη συμμετοχή στον τελικό, έτσι και τώρα το πάθος του τον παρέσυρε, κιτρινίστηκε και έχασε την αναμέτρηση με την Γερμανία στους 8.

Ο τρόπος που περίμενε το τελευταίο σφύριγμα του Έρικσεν για να πανηγυρίσει τη μεγάλη πρόκριση έχει μείνει στην ιστορία. Στα γόνατα, μπροστά στον ελληνικό πάγκο παρακαλώντας τον Σουηδό ρέφερι να σφυρίξει.

Και μετά, πρώτος στους πανηγυρισμούς ξεχνώντας πως δε θα είναι στο ραντεβού των προημιτελικών. Αλλά αυτό ήταν πάντα ο Καραγκούνης, ένας εργάτης πολυτελείας για την εθνική μας, που λάτρευε να φορά το εθνόσημο και τιμούσε το περιβραχιόνιο.