Ο προπονητής του Φίλιππου Βέροιας, Δημήτρης Αναστασίου θεωρεί ότι η διοίκηση της ομάδας κάνει μεγάλο αγώνα για να ανεβάσει το βόλεϊ στην Ημαθία. 

Μέσα από τη συνέντευξη του, ο Δημήτρης Αναστασίου σχολίασε την προσπάθεια της διοίκησης για να κάνει “μεγάλο” τον Φίλιππο Βέροιας. 

Αναλυτικά:

Δ. Αναστασίου:  «Η διοίκηση κάνει μεγάλο αγώνα να ανεβάσει το βόλεϊ στην Ημαθία»
Όταν ρωτούσαν ως παιδί τον Δημήτρη Αναστασίου τι θα ήθελε να κάνει όταν μεγαλώσει, σίγουρα η απάντησή του δεν ήταν «να είμαι team manager σε μια ομάδα βόλεϊ». Με γονείς μετανάστες στη Γερμανία, ο σημερινός team manager του Α.Π.Σ Φίλιππου Βέροιας Volleyball, γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 1973 στο Χιουρτ, ένα χωριό 60.000 κατοίκων, στα σύνορα με την Κολονία και έπειτα από 9 χρόνια, επέστρεψε οικογενειακώς στην Ελλάδα.
Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, ο Δημήτρης Αναστασίου, σήμερα έχει το δικό του τυπογραφείο στη Βέροια. Παρακολουθώντας από παιδί στο τυπογραφείο την τεχνική της στοιχειοθεσίας, έμαθε από μικρός πόσο σημαντικά είναι να μπαίνουν όλα σε μία… σειρά! Υπομονετικός, οργανωτικός, μεθοδικός και δυναμικός, φροντίζει πάντα να φέρνει με επιτυχία σε πέρας όποιο καθήκον του ανατεθεί.  Συχνά μάλιστα, για να τα προλάβει όλα, κινείται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς,  σχεδόν σαν αυτούς που έτρεχε στις πίστες, o συγχωριανός του και παγκόσμιος πρωταθλητής της Formula 1, Μίκαελ Σουμάχερ! 
Από μικρός αγαπούσε τον αθλητισμό και κάποια στιγμή πέρασε από το… όφσετ, στο οφσάιντ! Από το 1988 μέχρι το 1997 ο Δημήτρης Αναστασίου ασχολήθηκε επαγγελματικά και στη συνέχεια ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο. Αρχικά αγωνίστηκε, ως γηγενής, στη β’ Εθνική στην  ΑΕ Ποντίων, μετά έπαιξε στη Νάουσα, ενώ οι «τίτλοι τέλους» της καριέρας του «γράφτηκαν» στην Κρύα Βρύση.
Έχοντας ακόμη νωπές την «μυρωδιά» και το κλίμα των αποδυτηρίων στη μνήμη του, ο Αναστασίου είναι, όσο κι αν ακούγεται κλισέ «ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση», αφού φροντίζει με τους σωστούς και απαραίτητους χειρισμούς να κρατά τις «λεπτές» ισορροπίες στην ομάδα, αποτελώντας  τον «δυνατό» συνδετικό κρίκο διοίκησης-αθλητών.
Θιασώτης του ομαδικού πνεύματος,  ταυτίστηκε  από πέρυσι με το όραμα του προέδρου Δημήτρη Πιτούλια και των άλλων μελών του ΔΣ του ΑΠΣ Φίλιππος Βέροιας και καθημερινά προσπαθεί, κλέβοντας πολύ χρόνο από την οικογένεια και τη δουλειά του, να προσφέρει τον καλύτερό του εαυτό για να φτάσει το βόλεϊ της Βέροιας αλλά και του νομού, εκεί που του αξίζει…
-Είσαι εδω και ένα χρόνο κοντά στην ομάδα του βόλεϊ, αλλά φέτος ανέλαβες για πρώτη φορά το ρόλο του team manager. Πως βλέπεις μέχρι τώρα τα καθήκοντα σου;
Δ.Α: Το βόλεϊ είναι ένα διαφορετικό άθλημα, μου άρεσε από μικρός και έφτασε η ώρα να ασχοληθώ πιο ενεργά. Σίγουρα κάθε αρχή είναι και δύσκολη, πιστεύω με την πάροδο του χρόνου να προσφέρω από την πλευρά μου και να βάλω και εγώ ένα «μικρό λιθαράκι» στην προσπάθεια που κάνει η διοίκηση.
-Πως χαρακτηρίζεις μέχρι τώρα όλη αυτή την προσπάθεια;
Δ.Α: Η διοίκηση κάνει ένα μεγάλο αγώνα για να καταφέρει να ανεβάσει το επίπεδο του βόλεϊ εδώ στην Ημαθία, κάτι που πιστεύω ότι με την αγάπη και την οργάνωση που υπάρχει το’ χει πετύχει 100%. Κάθε μέρα μάλιστα που περνάει είναι και καλύτερα…

-Ποιο είναι το όραμα που έχεις  για την ομάδα;
Δ.Α: Να καθιερωθεί η ομάδα στην Volleyleague και να καταφέρει να ανταποκριθεί με επιτυχία στις τεράστιες και τις δύσκολες απαιτήσεις που έχει το κορυφαίο επαγγελματικό πρωτάθλημα του βόλεϊ.

-Πως κρίνεις τη δυναμική της φετινής ομάδας;
Δ.Α: Πιστεύω με τους αθλητές που ήρθαν στον Α.Π.Σ Φίλιππος Βέροιας, αλλά και τη μέχρι τώρα εικόνα που δείξαμε στα φιλικά προετοιμασίας, ότι  θα καταφέρουμε να ανεβάσουμε το επίπεδο του βόλεϊ και θα πρωταγωνιστήσουμε στο  άθλημα. Από πέρυσι ξεκίνησε μία προσπάθεια και ο κόσμος βοήθησε την ομάδα, σε μία περίοδο που το μπάτζετ ήταν πιο χαμηλό. Φέτος στην ομάδα όμως υπάρχουν πιο ακριβά συμβόλαια, πιο καταξιωμένοι αθλητές και κατά συνέπεια χρειαζόμαστε περισσότερο, από τους χορηγούς και τον κόσμο της Βέροιας, να μας στηρίξει ηθικά και οικονομικά.
-Για το Δημήτρη Αναστασίου ποιο είναι το μεγάλο φετινό στοίχημα του Φιλίππου Βέροιας;
Δ.Α: Αυτό επιτρέψτε μας, να το κρατήσουμε για εμάς, με την ελπίδα πως στο φινάλε θα το… κερδίσουμε!