Αυτό που οι περισσότεροι «σταρς» λένε, είτε ως μια πραγματικότητα είτε ως δικαιολογία, είναι η δυσκολία διαχείρισης της δόξας. Πάντα τα «αστέρια» είναι λαμπερά σε illustration αφίσα στον τοίχο κάποιου εφηβικού δωματίου. Όσο πιο ψηλά τόσο πιο σκληρή και επώδυνη είναι η... «αποκαθήλωση».

Αυτό που οι περισσότεροι «σταρς» λένε, είτε ως μια πραγματικότητα είτε ως δικαιολογία, είναι η δυσκολία διαχείρισης της δόξας. Πάντα τα «αστέρια» είναι λαμπερά σε illustration αφίσα στον τοίχο κάποιου εφηβικού δωματίου.  Όσο πιο ψηλά τόσο πιο σκληρή και επώδυνη είναι η… «αποκαθήλωση». Στον αθλητισμό το να γίνει κανείς «αστέρι» είναι σχετικά εύκολο. Όσο εύκολη είναι και η επίδραση της… βαρύτητας πάνω στο «αστέρι», που θα επιφέρει την «εκκωφαντική» του πτώση.

Τελευταίο παράδειγμα είναι αυτό του Όσκαρ Πιστόριους. Ίσως εδώ να πρόκειται για την πλέον σοκαριστική περίπτωση, διότι ο Νοτιοαφρικανός αθλητής αποτελούσε το απόλυτο παράδειγμα για το τι μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος. Πέρα από την σωματική του αναπηρία, την οποία είχε μετατρέψει σε «όπλο» υπέρ της διάδοσης των όσων ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει αρκεί η καρδιά και η ψυχή του να παραμένουν δυνατές. Όλη αυτή η υπερπροσπάθεια είχε φτάσει τον Πιστόριους στην κορυφή του Έβερεστ. Ήταν ένας σύγχρονος Μίδας που ότι άγγιζε γινότανε χρυσός. Τα media τον προβάλουν ως το απόλυτο ίνδαλμα, τα συμβόλαια δίνουν και παίρνουν και ο «υπέρ ήρωας» με τα τεχνητά μέλη έχει την εικόνα του καλογυαλισμένου κρυστάλλινου χαρακτήρα. Ο Πιστόριους πέρα απ’ όλα αυτά, παρέμενε ένας φυσιολογικός άνθρωπος με τις ανασφάλειές του, τα προβλήματά του. Φυσιολογικός άνθρωπος που είχε τους δικούς του δαίμονες να αντιμετωπίσει. Κι απ’ ότι φάνηκε οι δαίμονες αυτοί ήταν πολλοί και δυσκολοκατάβλητοι. Ο Πιστόριους είτε από λάθος, είτε εν βρασμό ψυχής, είτε εκ προμελέτης σκότωσε την κοπέλα του και μαζί με την Ρίβα σκότωσε και τον θρύλο που είχε χτιστεί γύρο του, προκαλώντας σοκ σε όλο τον κόσμο.

Με αφορμή την περίπτωση του ανθρώπου που ως αθλητής έγραψε ιστορία με τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου αν και παραΟλυμπιονίκης, παραθέτουμε μερικές από τις σημαντικότερες πτώσεις «αστέρων» στον χώρο του αθλητισμού. Παραθέτουμε μια σειρά από… αφίσες που «κατέβηκαν» από τον τοίχο…

Ο Λαρς Άρμστρονγκ
αποτέλεσε τον αθλητή σύμβολο της ποδηλασίας. Τον αθλητή μαχητή κατά του καρκίνου και πάνω του στηρίχτηκε η δημοτικότητα του αθλήματος. Για τον Άρμστρογνκ όμως η διαδρομή από το ζενίθ στο ναδίρ είναι μια… δήλωση δρόμος.
Με την παροχή του για χρήση απαγορευμένων ουσιών και μάλιστα επί σειρά ετών ο Λαρς Άρμστρονγκ γκρέμισε μονομιάς ότι είχε χτίσει. Με ψέματα. Παραπλανώντας τους πάντες. Δείχνοντας πως ουσιαστικά ζούμε σ’ ένα μάτριξ που πολύ δύσκολα θα ξεχωρίσεις τι είναι αληθινό και τι είναι ψεύτικο.

Τα μετάλλια ξεκρεμάστηκαν από τον τοίχο του σπιτιού του και επέστρεψαν στην Παγκόσμια Ομοσπονδία ποδηλασίας, τα συμβόλαια με χορηγούς εταιρίες ακυρώθηκαν μα το πιο δύσκολο για τον ίδιο ήταν να σταθεί μπροστά στον γιό του και να γκρεμίσει την εικόνα του «Πατέρα Πρότυπο».

Όπως αποκαλύφθηκε και επισήμως και όπως ο ίδιος παραδέχτηκε έκανε από το 1986 χρήση στεροειδών, αλλά και μεταγγίσεις αίματος.

Τάιγκερ Γουντς
Δεν αποτέλεσαν πάντα τον πρώτο ή τον κύριο λόγω της πτώσης ενός «αστέρα» τα αναβολικά. Το σεξ θα μπορούσε να πει κανείς πως προκαλεί εθισμό. Κάπως έτσι είχαν τα πράγματα για τον απόλυτο σταρ του Παγκόσμιου γκολφ, Τάιγκερ Γουντς. Τα προβλήματα του «τίγρη» του ευγενούς αθλήματος, ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2009. Ένα ύποπτο ατύχημα έξω από το σπίτι του στη Φλόριντα, αποτέλεσε την αφορμή να ξεσπάσει το σκάνδαλο.

Όπως προέκυψε από τις έρευνες και μέσα από τη δικαστική διαμάχη με την πρώην πλέον σύζυγο του Έλιν Νόρντεγκρεν ο απόλυτος γκολφέρ είχε αδυναμία στο ωραίο φύλλο και μάλιστα μεγάλη.

Η μία ερωμένη εμφανιζόταν μετά την άλλη και ο ντόρος γύρω από τον εθισμό του Τάιγκερ στο σεξ είχε φέρει τον ίδιο στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού. Ο Γουντς μπήκε σε κλινική για αποτοξίνωση από το σεξ. Ζήτησε δημόσια συγνώμη, αποχώρησε από τα γήπεδα του γκολφ, επέστρεψε σε αυτά ξανά αλλά δεν έχει καταφέρει να θυμίσει τον κορυφαίο όλων των εποχών. 

«Γκαρίντσα»
Στη Βραζιλία το ποδόσφαιρο αποτελούσε και αποτελεί τον σημαντικότερο τρόπο για να ξεφύγουν τα παιδιά από τη δυστυχία των φαβελών και της φτώχειας. Μέσα από αυτή την ανάγκη έχουν κατά το παρελθόν εμφανιστεί σπουδαίοι ποδοσφαιριστές. Ένας απ’ αυτούς είναι ο Μανουέλ Φρανσίσκο Ντος Σάντος ή αλλιώς ο «Γκαρίντσα».  Αποτέλεσε τον πλέον αγαπητό ποδοσφαιριστή της Βραζιλίας και το εκπληκτικότερο όλων ήταν πως ο «Γκαρίντσα» είχε εκ γενετής μια αναπηρία που για άλλους θα αποτελούσε εμπόδιο ακόμη και για μια φυσιολογική ζωή. Το δεξί πόδι του ήταν 6(!) εκατοστά πιο κοντό από το αριστερό. Αυτό όμως δεν αποτέλεσε εμπόδιο για τον ίδιο, η ντρίπλα του για κάποιους παραμένει ακόμη και τώρα μνημειώδης και μάλιστα η κίνησή του μέσα στο γήπεδο και ο τρόπος που κινούνταν θύμιζε ένα πουλί το οποίο ονομαζόταν «γκαρίντσα». Αυτό το παρατσούκλι έμελε να τον ακολουθεί μέχρι το τέλος της ζωής του. Γεννημένος στο Πάου Γκράντε σε οικογένεια με πολλά μέλη, αλλά με πατέρα μέθυσο και βίαιο. Το ταλέντο του γρήγορα βγήκε εκτός συνόρων της πόλης του μα η αναπηρία του έβαζε φρένο στις ομάδες για να του κάνουν επαγγελματικό συμβόλαιο. Το 1953 όμως, η Μποταφόγκο αποφασίζει να του δώσει την ευκαιρία να πάρει μέρος σε προπονήσεις. Ο «Γκαρίντσα» κάνει… όργια με τη μπάλα εκθέτοντας ουκ ολίγες φορές τους βασικούς αμυντικούς της ομάδας. Στο τέλος της πρώτης κιόλας προπόνησης ο προπονητής της ομάδας αλλά και οι ποδοσφαιριστές μιλούν για το νεαρό που «θα αφήσει εποχή» και τον βάζουν να υπογράψει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Το 1958 αγωνίζεται με τα χρώματα της Εθνικής Βραζιλία και κάνει θαύματα κατακτώντας ουσιαστικά του Μουντιάλ μόνο του. Ο «Γκαρίντσα» χαρακτηρίζεται ως «η χαρά του κόσμου» και το μέλλον δείχνει να είναι όλο δικό του και απλωμένο στα δυσμορφικά πόδια του. Ο ίδιος, τέκνο πατέρα μέθυσου, δεν κάνει πράξη το από «αγκάθι βγαίνει ρόδο», αλλά το «μήλο κάτω από τη μηλιά». Η ψυχολογία του έχει διακυμάνσεις και το αλκόολ μπαίνει στη ζωή του και την κυριεύει. Πολλαπλά ατυχήματα με το αυτοκίνητο, καυγάδες σε μπαρ και συλλήψεις συντελούν την καθημερινότητα του «Γκαρίντσα». Η απόδοσή του πέφτει και ο κόσμος δείχνει να μην του συγχωρεί τις άσχημες εμφανίσεις με τα χρώματα της Σελεσάο. Ο «Γκαρίντσα» δυσκολεύεται να σηκώσει το βάρος, εξαφανίζεται μεγάλα χρονικά διαστήματα και η ζωή του πνιγμένη στο αλκόολ έχει πάρει την κάτω βόλτα. Από το 1968 ο «Γκαρίντσα»  παλεύει να παίξει ποδόσφαιρο και πάλι. Πάει στην Κολομβία, έρχεται στην Ευρώπη μα ποτέ δεν κατάφερε να παίξει και πάλι ποδόσφαιρο επιπέδου. Ο «αγαπημένος του λαού» εξαφανίζεται, έχει μπλεξίματα με την αστυνομία για βιοπραγίες αλλά και με την εφορία για ποσά που δεν είχε δηλώσει. Το ποδόσφαιρο το σταμάτησε αλλά όχι και το ποτό. Στις 20 Γενάρη του 1983 ένας νοσοκόμος αναγνωρίζει στο πρόσωπο ενός νεκρού χωρίς λοιπά στοιχεία που βρέθηκε στο πεζοδρόμιο, τον θρύλο του Βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Το αλκόολ ήταν το μόνο που δεν… μπόρεσε να ντριπλάρει.

Μπεν Ρόθλισμπεργκερ
Είχε όλον τον κόσμο στα χέρια του. Είχε κατακτήσει δύο φορές το SuperBowl, όντας ηγέτης μιας εκ των σημαντικότερων ομάδων, των Pittsburgh Steelers. Ο Big Ben όπως τον φώναζαν ήταν ένας ήρωας για τους οπαδούς των Steelers. Τα φώτα ήταν πάντα στραμμένα πάνω του και ήταν το ίνδαλμα των πιτσιρικάδων που λάτρευαν το American Football.  Ο Ρόθλισμπεργκερ όμως, είχε τάσεις αυτοκαταστροφής. Το ποτό τού έκανε… τάκλιν και πολλές φορές έφτασε στο σημείο να τα γκρεμίσει όλα. Το 2006 λίγο έλειψε να προκαλέσει θανατηφόρο ατύχημα με τη μηχανή του έχοντας καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκόολ. Δύο χρόνια μετά κατηγορείται χωρίς όμως να επιβεβαιωθεί, για σεξουαλική επίθεση σε νεαρή κοπέλα. Ο κατήφορος είχε αρχίσει και το γεγονός πως δεν είχαν καταστραφεί τα πάντα γύρω του ήταν μάλλον θέμα τύχης. Το 2010 σόκαρε την ομάδα, τους οπαδούς και την πόλη του, όταν κατηγορήθηκε εκ νέου, αλλά για βιασμό αυτή τη φορά, μιας φοιτήτριας στη Τζόρτζια. Τα όσα ακούγονται για το περιστατικό προκαλούν σοκ στον ΝFL. 

Τόνια Χάρντινγκ
Η ζωή και η ιστορία της θα μπορούσαν να είναι ταινία. Χαρακτήρας σαν βγαλμένος από σενάριο. Η Τόνια Χάρτινγ το 1991 ήταν Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στο καλλιτεχνικό πατινάζ έχοντας πάρει τον μεγαλύτερο βαθμό που είχε δοθεί τα τελευταία 18 χρόνια. Ήταν επίσης η μοναδική αθλήτρια τότε που εκτελούσε σε αγώνα τριπλό άξελ. Το 1992 ήταν 4η στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης και Πρωταθλήτρια Αμερικής. Όμως η «άχαρη Τόνια», όπως την έλεγαν, ήταν επικίνδυνα ανασφαλής. Κάθε φορά που κάποια αθλήτρια έβγαινε στο προσκήνιο η Τόνια έχανε τον ύπνο της. Ήταν ατσούμπαλη, αγοροκόριτσο, κάπνιζε, έπαιζε ποδόσφαιρο, της άρεσαν τα φορτηγά κι έβριζε σαν άντρας. Παρ’ όλα αυτά, το ταλέντο της στο πατινάζ ήταν άξιο λόγου. Η ανασφάλεια όμως ήταν η αιτία που η καριέρα της αλλά και η ζωή της ολόκληρη έπιασε πάτο. Ίσως, περιστατικό σαν το δικό της, να μην έχει υπάρξει ξανά στα αθλητικά χρονικά.

Ήταν το 1993 όταν η γλυκιά και ιδιαίτερα θηλυκή και ταλαντούχα Νάνσυ Κέριγκαν έκανε την εμφάνισή της. Η Κέριγκαν με την συναθλήτριά της Κουάν δείχνουν ικανές να είναι οι δύο αθλήτριες που θα εκπροσωπούσαν τις ΗΠΑ στους αγώνες του Λίλεχάμερ. Αυτό σήμαινε πως θα έμενε εκτός η Χάρτινγκ που τότε ήταν δεύτερη στο Αμερικανικό Πρωτάθλημα. Μια από τις δύο έπρεπε να μείνει εκτός.

Τα τράιαλς ξεκινούν και η Νάνσυ Κέριγκαν πραγματοποιεί σπουδαία εμφάνιση. Βγαίνει από την πίστα και πάει για την καθιερωμένη συνέντευξη. Τότε την πλησιάζει ένας μεγαλόσωμος άντρας κρατώντας ένα μπαστούνι του μπέιζμπολ. Οι κραυγές πόνου της Κέριγκαν ακούστηκαν μέχρι τα αποδυτήρια. Ο άντρας αυτός της είχε σπάσει το γόνατο με το μπαστούνι. Σοκ. Πανικός. Υστερία. Ποιος και γιατί; Όλοι σοκαρισμένοι. Όλοι; Όχι. Η Τόνια Χάρτινγκ χαμογελά. Ξέρει πως πλέον η θέση της στους αγώνες δεν κινδυνεύει. Η έρευνα κρατά μέρες. Ο άντρας της Τόνιας και ο σωματοφύλακάς της προσάγονται στο τμήμα. Είναι φανερό πως ξέρουν. Ο σωματοφύλακας της Τόνιας, ήταν αυτός που έσπασε το γόνατο της άτυχης Κέριγκαν. Όμως η εντολή δεν έχει δοθεί από τον άντρα της Χάρτινγκ αλλά από την ίδια. Πέρασε δέκα ώρες ανάκρισης, έδειχνε σκληρή σαν πέτρα. Ο καιρός περνούσε αλλά κανείς δε μπορούσε να αποδείξει πως η Τόνια ήταν πίσω απ’ αυτό. Όλοι ήξεραν την αλήθεια, αλλά κανείς δε μπορούσε να το αποδείξει. Η Νάνσυ Κέριγκαν σπάει τα κοντέρ. Οι γιατροί λένε πως σε 7-8 εβδομάδες θα πατινάρει ξανά. Η Αμερικανική ομοσπονδία δίνει το εισιτήριο στην Κέριγκαν. Η Χάρτινγκ κάνει μήνυση, δικαιώνεται και πάει κι εκείνη στους αγώνες του Λίλεχάμερ. Εκεί είναι το οριστικό τέλος της Χάρτινγκ. Η προσπάθεια της ξεκινά, είναι μέτρια και μέσα στη μετριότητά της, της φεύγει η λεπίδα από το πέδιλο. Κλαίει και παρακαλά τους κριτές για μια δεύτερη ευκαιρία αφού δεν ήταν δικό της το λάθος. Της τη δίνουν και τερματίζει 8η. Η σκληρή τιμωρία όμως έρχεται όταν στην πίστα μπαίνει η Κέριγκαν. Ο κόσμος όρθιος την χειροκροτεί και η όμορφη Νάνσυ δείχνει αέρινη. Τερματίζει στην 3η θέση και κατακτά το αργυρό μετάλλιο.

Η Χάρτινγκ ένα χρόνο μετά παραδέχεται την ενοχή της για την επίθεση στην Κέριγκαν. Αποκλείεται δια βίου από το άθλημα, καταδικάζεται σε τριετή φυλάκιση με αναστολή, σε 500 ώρες κοινωνικής εργασίας, υποχρεώνεται σε ψυχιατρική παρακολούθηση και της επιβάλετε πρόστιμο 160.000 δολάρια.

Προσπάθησε να κάνει πολλά μακριά από το πατινάζ. Απέτυχε σε όλα. Σε άθλια κατάσταση και υπέρβαρη πλέον ασχολείται με την… πυγμαχία. Αυτή κι αν ήταν πτώση.

Ο Μαίκλ Βικ
…ίσως ο καλύτερος quarterback του NFL από το 2001 ως και 2007, όπου και όλα πήραν την κάτω βόλτα. Οι Ατλάντα Φάλκονς του κάνουν το 2001 αυτοκρατορικό συμβόλαιο 10ετίας με απολαβές 130εκ δολάρια. Πίστευαν και για 6 χρόνια είχαν δικαιωθεί πως είχα αποκτήσει το νέο παιδί θαύμα του Αμερικανικού ποδοσφαίρου. Ο δρόμος προς την δόξα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και… δολάρια για τον γεννημένο το 1980 σούπερ σταρ το NFL. Όμως, ο Βικ είχε μια κακή συνήθεια που έμελε να του στερήσει τα πάντα. Να τον στείλει φυλακή και να τον καταστρέψει σχεδόν οικονομικά. Ο 27χρονος Μάικλ Βικ όχι απλά παίρνει μέρος, αλλά διοργανώνει κυνομαχίες. Ύστερα από καταγγελία, γίνεται έρευνα σε ιδιόκτητο χώρο οι αρχές βρίσκουν 51(!) σκυλιά σε άθλια κατάσταση. Ο Μάικλ Βικ γίνεται στόχος φιλοζωικών οργανώσεων, το θέμα παίρνει τεράστιες διαστάσεις και ο σταρ του Αμερικάνικου φούτμπολ καταδικάζεται σε 24 μήνες φυλακή, ενώ για 3 χρόνια το NFL του απαγορεύει τη συμμετοχή σε επαγγελματικούς αγώνες. Η ομάδα του δε τον πηγαίνει σε νέα δίκη ζητώντας του σχεδόν 20 εκ δολάρια ως αποζημίωση για το «σπάσιμο» του συμβολαίου με υπαιτιότητα του αθλητή. Το 2010 οι Φιλαδέλφεια Ίγκλς αποφασίζουν να δώσουν μια ευκαιρία στον Βικ και του κάνουν συμβόλαιο. Ο quarterback που είχε όλο τον κόσμο στα χέρια του παλεύει ακόμη και τώρα να επιστρέψει όπως, ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα στην ελίτ των quarterbacks του NFL.

Μάριον Τζόουνς
Από τις πλέον εντυπωσιακές πτώσεις στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού. Η σούπερ Μάριον στο τέλος των Ολυμπιακών αγώνων του 2000 στο Σύδνεϋ έχει ανέβει ούτε μία, ούτε δύο, αλλά πέντε φορές στο βάθρο σπάζοντας όλα τα ρεκόρ. Με πέντε μετάλλια σε αγώνες ταχύτητας και μήκους η Τζόυονς είναι στην κορυφή του Ολύμπου. Όλος ο κόσμος στα πόδια της. Συνεντέυξεις, διαφημίσεις, αφιερώματα σε όλα τα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα του πλανήτη. Κορυφαία αθλήτρια και μια από τις πιο σέξυ παρουσίες στον αθλητισμό θα σοκάρει στις 5 Οκτωβρίου του 2007 με την παραδοχή της για χρήση απαγορευμένων ουσιών. Ο Όλυμπος σείεται κάτω από τα πόδια της και η ίδια ξέρει πως έχει έρθει το αθλητικό της τέλος. Έναν χρόνο μετά το δικαστήριο θα την καταδικάσει σε 6 μήνες φυλάκιση για το ότι απέκρυψε από τις αρχές στην πρώτη έρευνα πως έκανε χρήση απαγορευμένων ουσιών και το ποιοι εμπλέκονται σ’ αυτό. Η Τζόυονς θα εκτίσει την ποινή της και θα παραμείνει στη φυλακή για ένα εξάμηνο. Όταν αποφυλακίζεται στις πρώτες της δηλώσεις αναρωτιέται τι κέρδισε η Αμερικανική κοινωνία από την φυλάκισή της και πως θέλει να βοηθήσει τα νέα παιδιά να μείνουν μακριά από το ντόπινγκ. Η Τζόουνς επέστρεψε στον αθλητισμό αλλά στο μπάσκετ άθλημα στο οποίο είχε ξεκινήσει την αθλητική της περιπέτεια.

Ρόϊ Τάρπλεϊ
Πολλοί τον θεωρούσαν και τον θεωρούν τον καλύτερο Αμερικανό μπασκετμπολίστα που έχει παίξει στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Έχει φυσικά παίξει και ο Ντομινίκ Ουίλκινς αλλά όχι στην ηλικία του Τάρπλεϊ. Το 1986 οι Ντάλας Μάβερικς επιλέγουν τον Τάρπλεϊ στο Νο 6 του ντραφτ. Ο Αμερικανός θα παίξει βασικός από το πρώτο του κιόλας παιχνίδι και μάλιστα στο τέλος της σεζόν θα βρεθεί στην κορυφαία πεντάδα των πρωτοεμφανιζόμενων του ΝΒΑ και για δύο σεζόν σκοράρει σταθερά διψήφιο αριθμό πόντων ανά παιχνίδι. Στον ύψους 2,11 Ρόι το ΝΒΑ βρίσκει το next best thing. Όμως ο Τάρπλεϊ βασανίζεται από ανασφάλειες. Η θολούρα που προκαλεί το ποτό τον βοηθά να χαλαρώσει όμως τον βάζει σε τεράστιες περιπέτειες. Πέρα από το ατελείωτο ποτό, τα ναρκωτικά κάνουν την εμφάνισή τους στην πολυτάραχη ζωή του. Συλλαμβάνεται να οδηγά μεθισμένος και βρίσκεται θετικός δύο φορές σε ντραγκ τεστ του ΝΒΑ το οποίο τον αποβάλλει από το πρωτάθλημα. Παίζει λίγο στο CBA και μετά έρχεται στην Ελλάδα και τον Άρη. Από τα πρώτα ματς δείχνει πως δεν υπάρχει αντίπαλος για εκείνον. Ο Άρης κάνει θαύματα και ο Τάρπλεϊ τον οδηγεί στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1992. Η επιτυχία και η απόλυτη αποθέωση από τον κόσμο δεν είναι αυτό ακριβώς που ήθελε ο Ρόι για να μείνει μακριά από τις κακές του συνήθειες. Το αντίθετο θα έλεγε κανείς. Ο Τάρπλεϊ πριν τον αγώνα του Άρη με τον Ολυμπιακό για τον ημιτελικό του Κυπέλλου πίνει ένα… περίπτερο μπίρες. Κάποιοι μιλούν για 40 ή 50 κουτάκια. Τα χειρότερα όμως ήρθαν στον τελικό του Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, ματς στο οποίο ο Τάρπλεϊ δεν πήγε ποτέ. Ένα χρόνο μετά ο Ολυμπιακός ρισκάρει κάνοντάς του συμβόλαιο. Το ταλέντο του ήταν τεράστιο και όλοι πίστευαν πως θα βρεθεί ο τρόπος να σταματήσει το ποτό. Ο Τάρπλεϊ με τον Ζάρκο Πάσπαλι οδηγεί τον Ολυμπιακό μέχρι τον τελικό της Ευρωλίγκας στο Τελ Αβίβ, αλλά πριν το τελικό με τη Μπανταλόνα ο Γιάννης Γιαννάκης έχει περπατήσει πολλά χιλιόμετρα ώστε να βρει τελικά σε ποιο μπαρ πίνει ο Τάρπλεϊ. Η καριέρα του έχει πάρει την κάτω βόλτα. Παίζει για λίγο στον Ηρακλή, στον Έσπερο μέχρι και στην Κύπρο, με δανεικά από τον Παναγιώτη Φασούλα για να πάρει τα εισιτήρια του αεροπλάνου. Ο Θεός και οι Μάβερικς του δίνουν μια ακόμη ευκαιρία. Του κάνουν, για τις παρούσες συνθήκες, μυθικό συμβόλαιο 25 εκατομμυρίων δολαρίων για 5 χρόνια. Ο Τέρπλεϊ όμως είναι όμηρος του πάθους του. Το αλκόολ τον έχει νικήσει για τα καλά. Το ΝΒΑ μετά από δύο αποτυχημένα αλκοτέστ τον αποβάλει οριστικά και όλοι πλέον μιλάνε για ένα τεράστιο ταλέντο που πήγε χαμένο. Ο Τάρπλεϊ πλέον έχει σοβαρό πρόβλημα με το συκώτι του και είχε και μπλεξίματα με το νόμο αφού φέρεται να… σιδέρωσε στην κοιλιά την σύζυγο του.

Τζορτζ Μπεστ
Ίσως όλη η αλήθεια για τη ζωή και τον θάνατο του Τζορτζ Μπεστ να κρύβεται σε μια πρόταση που ο ίδιος είχε πει σε δηλώσεις του. «Αν δεν ήμουν όμορφος δεν θα μιλούσε κανείς για τον Πελέ». Ο Μπεστ ήταν αυτό που θα ζητούσε κανείς από το μαγικό λυχνάρι και το τζίνι. Όμορφος, ταλαντούχος, ο Τζορτζ Μπεστ αποτέλεσε το αστέρι στο δέντρο για τους Άγγλους. Ποδοσφαιριστής με απαράμιλλο ταλέντο με εμφάνιση τραγουστή της Ροκ. Θα μπορούσε έλεγαν πολλοί να είναι μέλος των Μπιτλς. Ο Μπεστ εντός των τεσσάρων γραμμών μάγευε συμπαίκτες και αντιπάλους. Εκτός των τεσσάρων γραμμών ο Μπεστ μάγευε τις γυναίκες. Ο ίδιος είχε, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, αδυναμία στο ωραίο φύλλο και στο ποτό. Ο Μπεστ αποτέλεσε τον σημαντικότερο ποδοσφαιριστή που φόρεσε τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο «καλύτερος» είχε 466 συμμετοχές στους μπέμπηδες του Ματ Μπάσμπι και 178 γκολ.  Ο Πελέ είχε πει για τον Τζορτζ Μπεστ  «είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχω δει», ενώ ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα είχε δηλώσει «ο Μπεστ ήταν ο καλύτερος όλων, τον θαύμαζα, ήταν το ίνδαλμά μου». Ο κόσμος του ποδοσφαίρου είχε ένα διαμάντι 22 ετών που όμως τα είχε κατακτήσει όλα. Είχε ότι ήθελε κανείς σε πάρα πολύ μικρή ηλικία. Το ποδόσφαιρο τον κάνει διάσημο, το star system τον απορροφά και τα πάρτι στα οποία συμμετέχει έχουν γραφτεί στην ιστορία. Το ποτό είναι πλέον σαν το νερό στη ζωή του και μόλις στα 27 του ο Μπεστ σταματά ουσιαστικά το ποδόσφαιρο.  Θα παίξει για άλλα δέκα χρόνια αλλά σε ομάδες μικρών κατηγοριών της Αγγλίας και της Β. Ιρλανδίας, της Αυστραλίας και της Αμερικής.

Ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου, μπαινοβγαίνει σε νοσοκομεία για απεξάρτηση από το αλκόολ, όμως δυσκολεύετε να το ντριπλάρει. Το 2005 ο Μπεστ έχει μπει στον στερνό του χρόνο. Μπαίνει με σοβαρό πρόβλημα υγείας στο νοσοκομείο, εξ αιτίας του αλκόολ και στις 25 Νοεμβρίου θα «περάσει στην άλλη πλευρά του ποταμού».  «Έφυγε» μόλις στα 59 του χρόνια, δηλώνοντας από το νοσοκομείο λίγο καιρό πριν «κανείς να μην πεθάνει όπως εγώ».