Η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 είναι ο μεγάλος στόχος της Αλεξάνδρας Τσιάβου. Η παγκόσμια πρωταθλήτρια κωπηλασίας τόνισε πως οι πρόσφατες επιτυχίες της δίνουν δύναμη να κυνηγήσει νέες, ενώ συμπλήρωσε πως ήταν από τις τελευταίες αθλήτριες που είχε κάποια προνόμια που πρόσφερε η Πολιτεία. Η Τσιάβου μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό «Novasport FM». Αναλυτικά δήλωσε:
Μετά από μια διετία γεμάτη διακρίσεις που έχει βάλει τώρα τον πήχυ: «Ο στόχος είναι ένας. Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2012. Η φετινή χρονιά ξεκίνησε πολύ καλά για μένα αλλά επειδή θεωρώ πως τα πράγματα συχνά δεν γίνονται όπως τα θέλουμε, πρέπει σιγά σιγά και βήμα βήμα να ετοιμαστώ για το καλύτερο. Σε κάθε διοργάνωση ευελπιστώ για το καλύτερο αλλά δεν μπορώ να μην περιμένω και το χειρότερο. Προσωπικά, δεν έχω χορτάσει από διακρίσεις και όσο αντέχω θα στοχεύω το καλύτερο».
Για την προετοιμασία της: «Μέχρι στιγμής δουλεύουμε πολύ και σωστά, με τον καλύτερο τρόπο. Η προπόνηση περιλαμβάνει τρία βασικά μέρη. Στο νερό, πολύ τρέξιμο αλλά και βάρη. Μια απλή καθημερινή μου μέρα πρέπει να περάσω τουλάχιστον ένα οκτάωρο στον χώρο της προπόνησης».
Για το αν υπάρχει βοήθεια από την πολιτεία: «Είχα την τύχη να ήμουν από τις τελευταίες αθλήτριες που κατάφερε να χρησιμοποιήσει τα προνόμια που πρόσφερε η πολιτεία. Δεν μπορώ να πω πως έχω φτιάξει την ζωή μου από την κωπηλασία αλλά τουλάχιστον αυτά τα προνόμια που υπήρχαν εξασφάλιζαν ήταν μια βοήθεια. Τώρα όμως στο πλαίσιο των περικοπών τα πράγματα δυσκολεύουν».
Για το τι χρειάζεται να έχει ένα παιδί για να ασχοληθεί με την κωπηλασία: «Πρέπει να αγαπάει την κωπηλασία και να έχει θέληση. Σίγουρα χρειάζεται να είναι σκληρό με τον εαυτό του γιατί το άθλημα έχει πολλές απαιτήσεις. Πρέπει επίσης να έχει πολύ καλή φυσική κατάσταση. Δεν είναι εύκολο άθλημα, κάθε άλλο. Καλό θα ήταν, πριν κάποιος ασχοληθεί με την κωπηλασία να έχει κάνει και κάποιο άλλο άθλημα».
Για το πώς ξεκίνησε η ίδια να ασχολείται με την κωπηλασία: «Τελείως τυχαία. Μικρή ήμουν αθλήτρια της ρυθμικής και της ενόργανης γυμναστικής. Τυχαία γνώρισα τον προπονητή μου που μου πρότεινε να ασχοληθώ από περιέργεια. Πήγα μια φορά και αυτό έφτανε! Κόλλησα.»
Για το τι σημαίνει η κωπηλασία για την ίδια: «Είναι τρόπος ζωής. Πιστεύω ότι την έχω κάνει κάτι παραπάνω από ένα άθλημα για μένα».