Στο χορό των S400 κινείται ο πλανήτης με την Τουρκία να προχωρά στην εγκατάσταση του αντιπυραυλικού συστήματος που αγόρασε από την Ρωσία και όλοι πια να αναμένουν την αντίδραση των ΗΠΑ. Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν τις κυρώσεις των Αμερικανών προς την Τουρκία να μην είναι τόσο αυστηρές, όσο αρχικά είχε ανακοινωθεί και τον Τραμπ να διατηρεί light στάση απέναντι στον σύμμαχο Ερντογάν, θέτοντας σε συναγερμό τις άλλες περιφερειακές δυνάμεις.
Μιλώντας στο tvxs.gr, ο Κωνσταντίνος Φίλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ) του Παντείου Πανεπιστημίου, εκτιμά, ωστόσο, ότι τελικά η Τουρκία δεν θα βγει κερδισμένη από την αγορά των S400. Όπως εξηγεί ακόμη κι αν ο Τραμπ θελήσει να παρεκκλίνει της κεντρικής γραμμής του Πενταγώνου και της Γερουσίας σε σχέση με την αντιμετώπιση της Τουρκίας, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τις ΗΠΑ να αποδεχτούν χωρίς αντίδραση την εξαγορά των S400. Σημειώνει μάλιστα ότι ήδη στις ΗΠΑ διαμορφώνονται οι συνθήκες, ώστε η Ελλάδα να είναι μία από τις χώρες που στον αντίποδα θα μπορεί να προμηθευτεί F35. Ο Κωνσταντίνος Φίλης, αναφέρεται και στο σκηνικό στην ανατολική Μεσόγειο και πώς αυτό επηρεάζεται από την αγορά των S400 από την Τουρκία. Υπάρχει κίνδυνος για την Ελλάδα και την Κύπρο; Και πως διαμορφώνεται η γεωπολιτική σκακιέρα μετά την εξέλιξη αυτή;
Ας ξεκινήσουμε από την απλή – φαινομενικά – ερώτηση που είναι γιατί η Τουρκία επέλεξε να προχωρήσει με τους S400, παρά το γεγονός ότι απέναντί της βρήκε έναν μεγάλο παραδοσιακά σύμμαχό της, τις ΗΠΑ;
Η Τουρκία επέλεξε να προχωρήσει με τους S400 για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Πρώτον, διότι – σύμφωνα με το δικό της αφήγημα – όταν ζήτησε patriots που είναι το αντίστοιχο αμερικανικό αντιαεροπορικό σύστημα, πριν από κάποια χρόνια και συγκεκριμένα επί Ομπάμα, οι Αμερικανοί της το αρνήθηκαν και ταυτόχρονα εκείνη την περίοδο – όπως και τώρα – εξόπλιζαν τους Κούρδους της Συρίας, που είναι ο μεγάλος εχθρός της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή. Άρα λοιπόν, η Τουρκία έβλεπε τις ΗΠΑ να απορρίπτουν ένα σενάριο περαιτέρω αμυντικής συνεργασίας με έναν εταίρο, τους ίδιους κι από την άλλη να εξοπλίζουν τους Κούρδους στη Συρία. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι Τούρκοι απέτυχαν να έχουν την δυνατότητα πρόσβασης στο software των συστημάτων αυτών αλλά και τη δυνατότητα μελλοντικής συμπαραγωγής. Κι αυτό φαίνεται να τους το αρνήθηκαν οι Αμερικανοί. Ως αποτέλεσμα, η Τουρκία στράφηκε και για λόγους εκδικητικότητας και για λόγους πρεστίζ αλλά και για λόγους ουσίας προς τους S400.
Η στροφή προς τους S400 έχει επίσης να κάνει και με κάτι άλλο. Φαίνεται ότι κατά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία – συμπληρώνονται μάλιστα τρία χρόνια από εκείνη την ημέρα – ήταν η Ρωσία και ο Πούτιν αυτοί που έδωσαν κάποιες πληροφορίες στον Ερντογάν, πράγμα το οποίο στο μυαλό του Τούρκου προέδρου – αν και εφόσον ισχύει – λειτούργησε πολλαπλασιαστικά. Διότι από τη μία θεωρεί ότι για το αποτυχημένο πραξικόπημα υπεύθυνοι είναι ο Γκιουλέν κι ένα μέρος του αμερικανικού κατεστημένου και από την άλλη ήταν ο Ρώσος πρόεδρος αυτός που του έδωσε κάποιες προειδοποιήσεις και ενδεχομένως βοήθησε στο να μην ανατραπεί ή ακόμη και του έσωσε τη ζωή.
