15 ημέρες, 5 φιλικά με μία αναμενόμενη ήττα και δυο εκκωφαντικές νίκες, 4 νεοφερμένοι που μπαίνουν με διαφορετικό χρονικό ορίζοντα στην ομάδα, πολλοί παλιοί, δεμένοι από πέρυσι, δημιουργώντας εξαιρετικό κλίμα. Αυτή ήταν η προετοιμασία ενός κανονικού Παναθηναϊκού, ο οποίος όπως εκμυστηρεύτηκε και ο Δώνης, δεν είχε καμμία σχέση με τον περυσινό.
Στόχος όχι να πάρει το πρωτάθλημα, αλλά να αποκτήσουν ξανά όσοι βρίσκονται στην ομάδα, νοοτροπία πρωταθλητή. Κι αυτό ίσως είναι πιο σημαντικό από οποιονδήποτε τίτλο. Ο Παναθηναϊκός «γεμίζει», αποκτάει βάθος, αλλά και σιγουριά και εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του. Περιμένει κι άλλη ενίσχυση, στον άξονα, για να γίνει αυτό που έχει στο μυαλό του ο Δώνης. Μέχρι στιγμής είμαστε στο 60% λέει ο ίδιος κι εμείς δεν έχουμε λόγο να αμφιβάλλουμε, άλλωστε απομένει σχεδόν ένας μήνας για την έναρξη του πρωταθλήματος, ικανοποιητικό διάστημα για να σβήσουν οι όποιες μουτζούρες.
Για τους καινούργιους, οι πράσινοι φαίνεται πως έχουν κάνει διάνα με τον Νούνες. Αν και μικρός, δειχνει ωριμότητα, δε φοβάται να πάρει μπάλες, αλλά και να παίξει ακόμα και αμυντικός μέσος με ιδιαίτερη επιτυχία. Ο Ζαχίντ είναι ακόμη πολύ μακριά απο αυτό που θέλουν όσοι πάλεψαν να τον φέρουν στην Αθήνα. Βαρύς, χωρίς διάθεση και γενικά έξω από τα νερά του. Ο Κολοβός δείχνει διάθεση να φωνάξει παρών. Ακόμα δεν του βγαίνει, αλλά αν συνεχίσει τη δουλειά, θα του βγει. Τον Μολό τον είδαμε μόνο στις προπονήσεις, αλλά όπως είπε ο Δώνης θα μπορούμε να τον κρίνουμε σε ένα μήνα που θα είναι έτοιμος.
Από κει και πέρα θα παίξει σημαντικό ρόλο η κατάσταση αυτών που θα έρθουν, αμυντικό χάφ, σέντερ φορ, αλλά και το αν θα φύγουν κάποιοι από τους παρόντες. Το θέμα είναι πως ο Δώνης έχει πλέον υλικό να χτίσει, με τον Παναθηναϊκό να μην αποτελεί έκπληξη, καθώς φέτος πολλοί τον περιμένουν. Άλλωστε όταν νικάς κοτζάμ Άγιαξ, κανείς δεν περιμένει γκέλα με την Λαμία
