Κοιτάζοντας το παρελθόν της ομάδας του Περιστερίου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις παρατηρεί διαφορετικές καταστάσεις. Τα… καταδικασμένα σε αποτυχία πρώτα ραντεβού και τις χαμένες ευκαιρίες τα επόμενα χρόνια.
Ουδείς θα μπορούσε να απαιτήσει από το εξαιρετικό δημιούργημα του Γιώργου Σπανού να περάσει τη Σεβίλλη το 2006, ούτε και τη Νιουκαστλ το 2012.
Κάποιοι έριξαν βέλη στον αποκλεισμό από την Αλκμάαρ ένα χρόνο μετά, όμως ο ολλανδικός σύλλογος και ποιοτικότερο ρόστερ είχε και σαφώς περισσότερες παραστάσεις.
Στην κατηγορία των… καταδικασμένων καταστάσεων και η κλήρωση με τη Φενερμπαχτσε το 2015.
Αντίθετα με τα προηγούμενα παιχνίδια της τύχης-κληρωτίδας, οι Περιστεριώτες είχαν ευκαιρίες που δεν αξιοποίησαν. Ο αποκλεισμός από την Σαράγεβο στον 3ο προκριματικό του Γιουρόπα Λιγκ το 2014 ήταν αποτυχία. Νίκη 2-1 εκτός έδρας, ήττα με 3-1 στο Περιστέρι.
Ο αποκλεισμός από τη Μπρεστ… το ίδιο. Ήττα 4-3 εκτός έδρας και ισοπαλία 1-1 στο Περιστέρι.
Το βράδυ της Πέμπτης και μετά τη νίκη με 2-1 εκτός έδρας, όταν προηγείσαι με 2-0 και κάνεις το παιχνίδι… ντέρμπι απέναντι στη Ντουνάισκα Στρέντα οφείλεις να προβληματιστείς.
Η βραδιά της Πέμπτης είναι ευκαιρία αυτοκριτικής και προβληματισμού. Η δουλειά μπορεί να έγινε όμως για να αλλάξεις τη μοίρα σου στην Ευρώπη θέλεις νίκες και προκρίσεις. Οφείλεις να απαιτείς από τον εαυτό σου και όχι να συμβιβάζεσαι.
Μόνο τότε θα μπορέσεις να βελτιωθείς και να αλλάξεις επίπεδο και dna. Τα ραντεβού με τη Λέγκια Βαρσοβίας απαιτούν υπερβάσεις. Η δεύτερη του περυσινού πρωταθλήματος Πολωνίας είναι ομάδα με παραστάσεις και δυναμική. Με καλό ρόστερ και απαιτήσεις διακρίσεων στην Ευρώπη.
Ο Ατρόμητος πρέπει να κάνει αγωνιστική υπέρβαση για να το πετύχει. Προφανώς και δεν είναι ακατόρθωτο. Όμως με εμφανίσεις τύπου Πέμπτης δεν υπάρχει καν συζήτηση. Ο Αναστασίου και οι παίκτες του έχουν δύσκολη δουλειά. Αν αποτύχουν κανείς δε θα τους πει τίποτα. Αν περάσουν θα κάνουν υπέρβαση. Η έλλειψη πίεσης ποτέ δεν έκανε κακό…
