Φανταστείτε να φτάσετε σε διάδρομο, ρυθμίζοντας το σε 13 μίλια / ώρα, στη συνέχεια να τρέχετε σε αυτό το ρυθμό για δύο ώρες ένα λεπτό και 39 δευτερόλεπτα.
Ή φανταστείτε να τρέχετε 100 μέτρα σε 17,2 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια να το κάνετε αυτό 420 ακόμη φορές χωρίς παύση!
Οι περισσότεροι από μας δεν θα ,αντεχαν περισσότερο από ένα λεπτό ή δύο. ο νέος κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ μαραθωνίου Ελιούντ Κιπτσόγκε, δεν είναι όμως ένας από εμάς τους «θνητούς»
Η τεχνολογία και οι νέοι τρόποι προπόνησης έχουν φέρει επανάσταση στις μεγάλες αποστάσεις.
Πριν από τέσσερα χρόνια, ο Ντενίς Κιμέτο από την Κένυα έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πήγε κάτω από τις 2 ώρες και 3 λεπτά στο Βερολίνο, συγκεκριμένα είχε χρόνο 2:02:57. Ο Kιμέτο βελτίωσε το προηγούμενο ρεκόρ και πολλοί έλεγαν τότε ότι δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό ένας τέτοιος χρόνος.
Ο Ντενίς Κιμέτο
Την Κυριακή στο Λονδίνο, ο συμπατριώτης του Κιμέτο, Ελιούντ Κιπτσόγκε έσπασε το ρεκόρ κατά 78 δευτερόλεπτα.
Είναι η μεγαλύτερη βελτίωση του παγκόσμιου ρεκόρ εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια, από το 1967 συγκεκριμένα, όταν ο Αυστραλός Ντέρεκ Κλέιτον βελτίωσε το ρεκόρ κατά 2 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα.
O απίθανος Ελιούντ Κιπτσόγκε
Για να βάλουμε όλα αυτά σε κάποια προοπτική, ο μέσος χρόνος για όχι ελίτ δρομείς στο Μαραθώνιο του Λονδίνου είναι 3 ώρες και 48 δευτερόλεπτα – περισσότερο από μία ώρα και τα τρία τέταρτα πιο αργός χρόνος από το ρεκόρ του Κιπτσόγκε που ήταν 2:01:39.
