Ultra Space Battle Brawl Review

Ultra Spacu Battlu Brawl! FIGHTO!

To Ultra Space Battle Brawl είναι ένα indie Action με βάση το αείμνηστο Pong της Atari, με πολλούς ξεχωριστούς χαρακτήρες και άφθονα levels, τα οποία μάλιστα έχουν διαφορετικά layouts προσφέροντας μπόλικη δράση. O κυρίως μηχανισμός του παιχνιδιού είναι κατανοητός ακόμη και από τα screenshots που συνοδεύουν το review. Μια μπάλα στο κέντρο, δυο πανέμορφα σχεδιασμένοι χαρακτήρες με τα τέρματά τους (κρύσταλλοι) που προστατεύονται από κάτι κοτόπουλα και δυο μπάρες στην κορυφή πάνω από κάθε χαρακτήρα, μια για ζωή και μια για την ultra ικανότητά του. Ακούγεται απλό ε; Η αλήθεια είναι πως είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά που ναι, είναι απλό… Και εκεί είναι που το Ultra Space Battle Brawl σου επιφυλάσσει την ευχάριστη έκπληξη: Απλό δεν σημαίνει εύκολο.

Κάνοντας μια παρένθεση εδώ θα θέλαμε να μιλήσουμε για τον οπτικοακουστικό τομέα πριν περάσουμε στο ζουμί του τίτλου. Η Mojiken Studio (με publisher την Toge Productions) έχει κάνει εξαίρετη δουλειά σε όλο τον γραφικό τομέα, τα animations έχουν καλή ροή και οι χαρακτήρες είναι iconic όσο δεν πάει, το περιβάλλον είναι και αυτό πολύ ευχάριστο στο μάτι. Στο τεχνικό κομμάτι ο τίτλος έτρεξε αναμενόμενα καλά, σταθερά στα 61 fps στο σύστημα μας (Ryzen 1300x 3.5 Ghz, AMD R7 360, 8GB RAM). Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο, καθώς πρόκειται για ένα “ελαφρύ” game που δεν θα γονατίσει το σύστημα σας, ακόμη κι αν έχει τα χρονάκια του.

Εκεί που πραγματικά μείναμε με το στόμα ανοιχτό ήταν στον ακουστικό τομέα, το soundtrack και το voice acting (του διαιτητή) είναι εξωπραγματικά, ειδικότερα για τους fans της ρετρό ηλεκτρονικής μουσικής (συγκεκριμένα synthwave) και των ξέφρενων chiptunes το άλμπουμ είναι ένα μικρό διαμάντι. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπεύθυνη για τη σύνθεση του intro είναι η Manami Matsumae (Mega Man, Shovel Knight).

Επιστρέφοντας λοιπόν, οι χειρισμοί είναι απλοί και ευκατανόητοι, WASD για κίνηση, G για μια γρήγορη anime-like τηλεμεταφορά, F για να χτυπήσεις την μπάλα και H για να ενεργοποιήσεις την ultra. Τίποτα ιδιαίτερα ξεχωριστό, βέβαια, αν αυτά τα πλήκτρα δεν σας βολεύουν δεν μπορείτε δυστυχώς να τα αλλάξετε. Για να κερδίσετε πρέπει να κατεβάσετε την μπάρα ζωής του αντίπαλου σας στο μηδέν και για να γίνει αυτό θα πρέπει να περάσετε την μπάλα από τις άμυνες του εχθρού σας και να χτυπήσετε τον κρύσταλλό του.

Η CPU όμως δε θα σας αφήσει να ξεμπερδέψετε εύκολα. Με δυο επίπεδα δυσκολίας, normal και ultra, θα βρεθείτε να κάνετε struggle για να κερδίσετε ένα match. Παρόλη την δυσκολία ο υπολογιστής δεν φαίνεται να παίζει άδικα, κάθε άλλο, παίζει με μια αρμονική δεξιοτεχνία που θα ανέπτυσσε ένας εξελιγμένος παίκτης του επιπέδου που επιλέξατε. Τα λάθη που κάνει δεν είναι τυχαία, αλλά αποτέλεσμα των κινήσεων του παίκτη και των κανόνων του παιχνιδιού, έτσι ακόμα και αν ο υπολογιστής χάνει δεν θα κλέψει για να σας φτάσει όπως γίνεται σε πολλά games.

Η γενικότερη πρόκληση πηγάζει από την ικανότητα κατανόησης των κανόνων από τον παίκτη. Οι διάφοροι χαρακτήρες (πάνω από δέκα) έχουν τα δικά τους στατιστικά που αλλάζουν κατά πολύ την τακτική που πρέπει να ακολουθήσετε, τόσο όταν τους αντιμετωπίζετε, όσο και όταν τους ελέγχετε. Οι χαρακτήρες είναι κατά κανόνα balanced αλλά μερικοί φαίνεται να είναι αντικειμενικά ισχυρότεροι ενάντια σε άλλους, αναπάντεχα θα βρεθείτε ενάντια σε κάποιον που σας κάνει counter και η A.I θα κάνει capitalize στο πλεονέκτημά της μέχρι να σας κάνει αστερόσκονη.

Οι δημιουργοί ευτυχώς είχαν μια εξαιρετική ιδέα για να κρατήσουν την ισορροπία και να βοηθήσουν την πλευρά που χάνει να επανέλθει, η δεύτερη μπάρα για τις ultra επιθέσεις, γεμίζει με κάθε χτύπημα που γίνεται στα κοτόπουλα (αντίπαλα και φιλικά) και τον ίδιο τον κρύσταλλο, το ενδιαφέρων εδώ είναι ότι η μπάρα του παίκτη που το κοτόπουλο πεθαίνει γεμίζει περισσότερο. Έτσι αν κερδίζετε προσωρινά τον αγώνα και στριμώξετε τον εχθρό σας, σκοτώνοντάς του την μοναδική στατική του άμυνα θα πρέπει να ξέρετε ότι αυτός θα έχει την ultra του λίγο πιο γρήγορα από εσάς. Συνήθως, μόλις γίνεται αυτό ο αντίπαλος καταφέρνει να ξανακερδίσει λίγο χαμένο έδαφος αν όχι να γυρίσει το παιχνίδι μονομιάς, σύντομα όμως θα βγάλετε και εσείς την ultra σας για να ασκήσετε και πάλι πίεση στον αντίπαλο σας.

Η μοναδική δυσκολία που βρήκαμε ανυπέρβλητη, είναι η προβλεψιμότητα της μπάλας, αν και η γενική κατεύθυνση μπορεί να δοθεί από τον παίκτη κατά το χτύπημα με το πάτημα των ανάλογων direction buttons, η μπάλα συμπεριφέρεται αρκετά απρόβλεπτα με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να κάνεις πράξη το συνδυασμό που έχεις μέσα στο κεφάλι σου ακριβώς όπως θα ήθελες.

Τα δύο Game modes του Ultra Space Battle Brawl είναι το κλασικό Story και το Versus. Στο Story mode επιλέγετε έναν χαρακτήρα και πολεμάτε σε σειρά διάφορους εχθρούς. Ανάλογα με την πρόοδο σας θα μάθετε για την ιστορία του χαρακτήρα και θα ξεκλειδώσετε το ανάλογο concept Art το οποίο είναι διαθέσιμο στο Gallery. Κάπου εδώ πρέπει να “αναφέρουμε” τα πολλά references, Street Fighter, Pong, Chicken invaders (ναι έχουν περάσει 20 χρονιά από τότε, είναι retro!), καθώς και το Japanese anime culture είναι στην καρδιά του τίτλου. Ο εκφωνητής και οι διάφορες φωνές των χαρακτήρων παραπέμπουν κατευθείαν στα arcade Fighting των 90’s.

Φυσικά όπως στα 90’s arcades έτσι κι εδώ δεν λείπει το hotseat multiplayer! Μια καλοδεχούμενη προσθήκη καθώς ελάχιστοι τίτλοι πλέον το υποστηρίζουν. Δυστυχώς όμως το παιχνίδι δεν έχει online multiplayer κάτι που όμως λύνεται με έναν ειδικό launcher. Ετοιμαστείτε λοιπόν για ατέλειωτες ώρες καψίματος με τους φίλους σας (2-4 παίκτες).

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Toge Productions.