Δε χωράει αμφισβήτηση ότι πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους, αν όχι τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του κόσμου. Τούτο εδώ το κείμενο δεν έρχεται να αμφισβητήσει την ποδοσφαιρική αξία του Λέο Μέσι, αλλά να καταδείξει τι γίνεται τα τελευταία χρόνια, όταν τα πράγματα ζορίζουν τόσο με την Μπαρτσελόνα όσο και με την εθνική ομάδα της χώρας του, τότε δηλάδη που ένας ηγέτης πρέπει να πάρει την ομάδα του από το χέρι και να την οδηγήσει στην κορυφή.
Τη σαιζόν 14/15 πήρε με την Μπαρτσελόνα το Τσάμπιονς Λιγκ, με τους Καταλανούς να νικούν 3-1 την Γιουβέντους στον τελικό. Εδώ και τέσσερα χρόνια όμως, όταν η Μπλαουγκράνα τον χρειάζεται, αυτός δεν είναι εκεί, βλέποντας άλλους να σηκώνουν την κούπα με τα μεγάλα αυτιά.
Την επόμενη χρονιά η Μπάρτσα μένει έξω στους 8, αποκλεισμένη από την Ατλέτικο, την οποία έχει νικήσει 2-1 στο πρώτο ματς. Ηττήθηκε 2-0 στο Βιθέντε Καλντερόν με 2 γκολ του Γκριεζμάν και αποκλείστηκε με τον Μέσι άφαντο, παρά το 72% της κατοχής μπάλας.
Σαιζόν 16/17 με την Μπαρτσελόνα να κάνει “παπάδες” και με χείρα διαιτητικής βοηθείας “γυρνάει” το 4-0 του Παρισιού και με εμφατικό 6-1 περνάει την Παρί. Στους 8 και πάλι έξω όμως με την ομάδα του Μέσι να μη σκοράρει καν σε 180 λεπτά κόντρα στην Γιουβέντους και να αποκλείεται με συνολικό σκορ 3-0.
Πέρυσι οι πανηγυρισμοί για την πρόκριση στα ημιτελικά είχαν ξεκινήσει μετά το 4-1 επί της Ρόμα στο Καμπ Νου. Φευ όμως, καθώς οι Καταλανοί πέφτουν νοκ άουτ με το γκολ του Μανωλά στο 82′. Οι Ιταλοί προκρίνονται στους 4 με εμφατικό 3-0.
Και φτάνουμε στο φετινό κάζο, όπου μετά την αποθέωση και τα 2 γκολ στο 3-0 του πρώτου αγώνα κόντρα στην Λίβερπουλ, ψάχνουμε να τον βρούμε ακόμα στο Άνφιλντ. Το 4-0 προκαλεί αντιδράσεις με τους φίλους της Μπάρτσα να κάνουν ακόμη και “πέσιμο” στον αρχηγό τους στο αεροδρόμιο.Με την Μπαρτσελόνα πάντως έχει πανηγυρίσει 4 ευρωπαϊκούς τίτλους, το 2006, το ’09, το ’11 και το ’15.
Κανένα τρόπαιο με την εθνική του…
Με την εθνική Αργεντινής οι καταστάσεις προκαλούν θλίψη, καθώς δεν έχει καταφέρει να πανηγυρίσει ούτε Κόπα Αμέρικα. Στον πρώτο του τελικό το 2007, φεύγει με σκυμμένο κεφάλι και ήττα 3-0 από την Βραζιλία, έχοντας βάλει 2 γκολ στην πορεία μέχρι τον τελικό.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Αργεντινή αποκλείεται στους 8, στα πέναλτι 6-5 από την Ουρουγουάη, με τον Πούλγκα να μη βρίσκει ούτε μία φορά δίχτυα.
Το 2015 βάζει 1 γκολ την πρώτη αγωνιστική, η Σελέστε φτάνει μέχρι τον τελικό, όπου χάνει το κύπελλο στα πέναλτι από την Χιλή μετά από ισόπαλο 0-0.
Την επόμενη χρονιά στο επετειακό Κόπα Αμέρικα, το 10 το καλό της Αργεντινής κάνει θρεύση στη φάση των ομίλων με 5 γκολ. Από κει και πέρα όμως δε σκοράρει καν, η ομάδα του προκρίνεται στον τελικό όπου και πάλι χάνει στα πέναλτι από την Χιλή, με 4-2 αυτή τη φορά.
Όσον αφορά στα παγκόσμια κύπελλα, εκεί έχει αποκλεισμούς στους 8 στους 16, αλλά και ήττα στον τελικό του 14. Δε μετράμε τη διοργάνωση του 2006, όταν είχε συμπληρωματικό ρόλο. Το 2010 ήρθε ο διασυρμός στα προημιτελικά από την Γερμανία με 4-0. Το 2014 δείχνει πιο έτοιμος από ποτέ. Βάζει 4 γκολ, όλα όμως στη φάση των ομίλων και η Αργεντινή καταφέρνει να περάσει στον τελικό. Εκεί όμως και πάλι δεν είναι στο ύψος των περιστάσεων, με την Αργεντινή να χάνει 1-0 στην παράταση από την Γερμανία.
Πέρυσι η Σελέστε αγκομαχούσε στη φάση των ομίλων, εκεί που χρειάστηκε έπαιξε για να νικήσει την Νιγηρία και να προκριθεί στους 16, αλλά κόντρα στην Γαλλία ήταν και πάλι σε άλλο γήπεδο.Οι προσωπικές διακρίσεις και οι τίτλοι του, αμέτρητοι. Οι στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας, ακόμα περισσότερες. Οι φορές που όρθωσε ανάστημα, ελάχιστες…
