Ζερό, μηδέν, όσοι και οι βαθμοί της ΑΕΚ στο champions league, μετά τη φάση των ομίλων. Η εικόνα αποκαρδιωτική, ακόμα χειρότερη κι απο τη βαθμολογική συγκομιδή. Μια ΑΕΚ με πειραματική ενδεκάδα, που το μόνο που σκέφτεται είναι πως θα καταστρέψει, παρά το πως θα δημιουργήσει, μια ΑΕΚ με παίκτες στον πάγκο οι οποίοι δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά, μια ΑΕΚ που αν γυρνούσαμε το χρόνο πίσω και λέγαμε σε οποιονδήποτε οπαδό της τον Σεπτέμβριο, ότι στο τελευταίο ματς του ομίλου, στο Ντα Λουζ, βασικοί στο κέντρο θα ήταν οι Μοράν, Τσόσιτς, Γαλανοπουλος, θα μας περνούσε για τρελούς, φέρνει αυτό το μηδέν στη βαθμολογία και παράλληλα αρνητικό ρεκόρ στην κορυφαία διοργάνωση, καθώς μέχρι χθες καμία ελληνική ομάδα δεν είχε 6 ήττες σε 6 αγώνες.
Φτάνουμε στο 2019, ο κλεφτοπόλεμος έχει πεθάνει. Βλέπουμε μεσαίου ή χαμηλού βεληνεκούς ομάδες να μη φοβούνται και να προσπαθούν να παίξουν ποδόσφαιρο, την Πλζεν να νικά την Ρόμα, την Ρεάλ να τρώει τρία στο Μπερνανπέου κι εμείς εκεί μπας και πάρουμε κανένα κόρνερ, να γίνει κανένα φάουλ, καμιά κόντρα για να βάλουμε κανένα γκολ τιμής.
Η εικόνα ενοχλεί ακόμη περισσότερο. Η ΑΕΚ αν εξαιρέσουμε τον αγώνα κόντρα στην Μπενφίκα εδώ, δε φάνηκε αντάξια των προσδοκιών που η ίδια είχε καλλιεργήσει με την πρόκρισή της στους ομίλους. Πάντα ένα-δύο κλικ πίσω, με φόβο στα ματς, για να κλέψει όσα μπορούσε κι όχι να διεκδικήσει στα ίσα. Μέσα σε λιγότερο από 5 μήνες η εικόνα της κραταιάς ομάδας, της πρωταθλήτριας, την οποία νικούσαν με αίτηση ακόμα και στην Ευρώπη, έχει αποδομηθεί. Το ρόστερ που έμεινε λειψό ακόμη και το καλοκαίρι, αποδυναμώθηκε κι άλλο με την απόφαση της διοίκησης για Σιμόες, Μπακασέτα, Λαμπρόπουλο κι έμειναν παίκτες που δεν υπολόγιζονταν καν να κυνηγούν θύελλες και φαντάσματα. Η Ένωση μοιάζει να έχει πετάξει λευκή πετσέτα, μακριά από την κορυφή στην Ελλάδα και τελευταία στην Ευρώπη. Αν αυτό θα ισχύσει μέχρι τον Μάιο του 19 θα φανεί σε λίγες ημέρες, όταν θα αρχίσει η μετεγγραφική περίοδος. Το ρόστερ φωνάζει για μετεγγραφές, φαντάζομαι το ίδιο και ο Ουζουνίδης, αλλά καμιά φορά η πραγματικότητα, είναι χειρότερη κι από εφιάλτη.
