Mία ακόμα, δεύτερη σερί, επιβλητική εμφάνιση για την ΑΕΚ, η οποία “καθάρισε” σε 11 λεπτά τον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης. Με τον Μαρίνο Ουζουνίδη να εμπιστεύεται ξανά την πετυχημένη συνταγή των Ιωαννίνων, να παρατάσσει την ομάδα του με 3-5-2 και ακριβώς τους ίδιους παίκτες για να έρθει αυτή η σημαντική νίκη. Ένα σύστημα που αποδείχθηκε λειτουργικότατο για ακόμα ένα ματς, με τους παίκτες να αποδίδουν το μάξιμουμ και να προσφέρουν εκτός από γκολ και θέαμα.
Σίγουρα τα γρήγορα γκολ απλοποίησαν τη δουλειά των “κιτρινόμαυρων”, όμως τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και βάση αυτού η τακτική του Μαρίνου Ουζουνίδη αποδείχθηκε ολόσωστη. Ο τεχνικός της ΑΕΚ υποστήριξε για ακόμα μία φορά πως δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο το σύστημα για να έρθει μια τόσο άνετη νίκη. Εν μέρει θα συμφωνήσω μαζί του, καθώς το “Α” και το “Ω” σε ένα ματς είναι η διάθεση και η νοοτροπία που εμφανίζουν οι ποδοσφαιριστές. Όχι μόνο στην ΑΕΚ, αλλά σε οποιονδήποτε σύλλογο.
Τόσο εναντίον του ΠΑΣ και όσο και του Αστέρα οι Πρωταθλητές έβγαλαν ενέργεια, διάθεση, είχαν συνεχή κίνηση με τη μπάλα και χωρίς αυτή, πίεσαν ψηλά τον αντίπαλο και έτσι δημιούργησαν ανισορροπία στην ανασταλτική λειτουργία των αντιπάλων. Όσο οι παίκτες της ΑΕΚ μπαίνουν στα ματς με τη νοοτροπία των δύο τελευταίων αγώνων δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. To αν το 3-5-2 θα είναι τόσο χρήσιμο θα φανεί στην πορεία. Όταν ένα ματς δεν θα “ανοίξει” τόσο γρήγορα. Δείχνει όμως ότι μπορεί να βοηθήσει την Πρωταθλήτρια. Αν θα είναι σε κάθε ματς ή επιλεκτικά το ξέρει ο Μαρίνος Ουζουνίδης.
Επαναλαμβάνω ότι το σύστημα παίζει το ρόλο του. Δεν είναι όμως ο βασικός λόγος της βελτίωσης της ΑΕΚ. Ο βασικός λόγος είναι ότι επήλθε ξανά ηρεμία στην ομάδα, οι παίκτες ξεκουράστηκαν μετά από ένα τρίμηνο… φωτιά, απέκτησαν ξανά αυτοπεποίθηση και αυτό βγαίνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Κανένας δεν ξέχασε τη μπάλα που ήξερε μέχρι το τέλος Οκτωβρίου. Ποιότητα υπάρχει. Αν δεν υπήρχε δεν θα έμπαινε η ΑΕΚ στον Τσάμπιονς Λιγκ. Οπότε στο χέρι τους είναι να συνεχιστεί αυτή η ανοδική πορεία και να διεκδικήσουν ότι καλύτερο μέχρι το τέλος της σεζόν.
Για τον πολυτιμότερο παίκτη στον αγώνα με τον Αστέρα νομίζω πως οι δύο ασίστ του Γκάλο του χαρίζουν οριακά τον τίτλο. Και λέω οριακά γιατί τακτικά άψογο ματς έκανε και ο Πόνσε, ο οποίος εκτός των γκολ που σημειώνει κάνει πάρα πολλές δουλειές. Τρέχει, μαρκάρει, πιέζει, δημιουργεί. Στοιχεία που θα ήθελε κάθε προπονητής να έχει ο επιθετικός του. Ο Μάνταλος επίσης ήταν εξαιρετικός και απελευθερωμένος. Γενικά ο αρχηγός της ΑΕΚ δείχνει να απολαμβάνει ξανά το ποδόσφαιρο. Να έχει περισσότερη όρεξη. Ακόμα και ο Μάρκο Λιβάγια που δεν είναι και ο πιο πειθαρχημένος τακτικά ποδοσφαιριστής αποδίδει κάθε ματς όλο και περισσότερα μέσα στον αγώνα.
To συμπέρασμά μου είναι το εξής: Σύστημα και διάθεση φαίνεται πως πηγαίνουν μαζί. Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Όμως θα χρειαστεί να περιμένουμε για να έχουμε πιο ασφαλή εικόνα για την χρησιμότητα του 3-5-2.
