Μια μικρή ομάδα ανθρώπων έχει βάλει έναν μεγάλο στόχο. Να προστατέψει το περιβάλλον του νησιού της, αλλά και να το βοηθήσει να «ανθίσει» οικονομικά. Πώς θα το καταφέρει αυτό; Με το να διεκδικήσει το να γίνει το πιο άγριο κι απάτητο μέρος της Σύρου ένα αναγνωρισμένο από την Unesco Γεωπάρκο!
Εκεί που φυτρώνει φλησκούνι κι άγρια μέντα
Η Απάνω Μεριά της Σύρου, είναι το βόρειο τμήμα του νησιού και αποτελεί περίπου το 45% της συνολικής έκτασης του. Είναι η περιοχή με τους βραχώδεις απόκρημνους λόφους, εκεί που φυτρώνει φλησκούνι κι άγρια μέντα και βγάζει η γη το πρώτο της κυκλάμινο. Είναι εκεί που οι χωριάτες δεν παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά δεν πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Είναι η περιοχή που, στους 4 μεγάλης σημασίας αρχαιολογικούς της χώρους, έσφιγγαν τα χέρια τους οι μύστες και εκεί που δεν πετούν αποτσίγαρα οι τουρίστες. Είναι η περιοχή με τις 17 απρόσβατες και παρθένες παραλίες, εκεί που η θάλασσα γίνεται ευλογία και η ευχή του κάμπου είναι τα βελάσματα. Εκεί από όπου δεν περνούν τα καμιόνια που κουβαλούν στα ναυπηγεία άδεια κορμιά, σιδερικά, παιδιά κι ελάσματα. Είναι η περιοχή που ούτως ή άλλως έχει χαρακτηριστεί Ζώνη Ειδικής Προστασίας των περιοχών NATURA 2000.
Και μπορεί η σπάνιας ομορφιάς Απάνω μεριά της Σύρου να έχει αποφύγει τον «βιασμό» της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης, εδώ κι εβδομήντα χρόνια όμως χάνει τον κόσμο της που εγκαταλείπει τις παραδοσιακές οικονομικές δραστηριότητες του τόπου και αναγκάζεται να εγκαταλείψει και το νησί.
Την ίδια στιγμή, όμως, το άβατο της Απάνω Μεριάς της Σύρου επισκέπτονται γεωλόγοι και περιβαλλοντολόγοι από όλο τον κόσμο. Κι αυτό γιατί είναι η πιο αντιπροσωπευτική τοποθεσία κυανοσχιστόλιθων και εκλογιτών στον κόσμο που οι σχηματισμοί τους αποτυπώνουν την γεωλογική ιστορία του Αιγαίου. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ένα τόπος πολύ χαρακτηριστικός για την άνυδρη καλλιέργεια στις ξερολιθιές των Κυκλάδων, τις κρυμμένες μέσα στις πέτρες κυψέλες και την αρχιτεκτονική που ενσωματώνει την ιστορία και τον πολιτισμό του μέρους.
