Ο Μανουέλ Πελεγρίνι μπορεί να μετρά τους τελευταίους του μήνες στον πάγκο της Μάντσεστερ Σίτι, αλλά αυτό μπορεί να του βγει και σε καλό, τουλάχιστον όσον αφορά την πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ!
Ο Χιλιανός τεχνικός, ως γνωστόν θα αποτελέσει παρελθόν στο τέλος της σεζόν για τους «πολίτες», που θα περάσουν στα χέρια του Πεπ Γκουαρδιόλα. Όπως διευκρινίζει σε σημερινό της αφιέρωμα όμως η ιστοσελίδα της ΟΥΕΦΑ, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό γι’ αυτόν σύμφωνα με την προϊστορία, μια και είναι ουκ ολίγοι οι προπονητές που αποχαιρέτισαν τις ομάδες τους, λίγες μέρες αφότου τις οδήγησαν στην κορυφή της Ευρώπης.
Ο τελευταίος μάλιστα που το έκανε, ήταν στην ίδια θέση με τον νυν τεχνικό της Σίτι, γνωρίζοντας ότι διάδοχός του θα ήταν ο Γκουαρδιόλα…
Αναλυτικά οι τεχνικοί που αποχαιρέτισαν την ομάδα τους έπειτα από κατάκτηση Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ:
1957: Χοσέ Βιγιαλόνγκα (Ρεάλ Μαδρίτης)
Ο Ισπανός τεχνικός έμεινε μόλις δύο χρόνια στον πάγκο της Ρεάλ, αλλά την οδήγησε σε ισάριθμους τίτλους στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, ενώ την τελευταία του χρονιά στον πάγκο, τον συνδύασε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
1959: Λουίς Καρνίλια (Ρεάλ Μαδρίτης)
Ο διάδοχος του Βιγιαλόνγκα στον πάγκο των Μαδριλένων, τον μιμήθηκε κατακτώντας επίσης δύο διαδοχικά Κύπελλα Πρωταθλητριών. Μετά τον θρίαμβο του 1959 στον τελικό με τη Ρεμς, αποχώρησε από τον πάγκο για λόγους υγείας.
1962: Μπέλα Γκούτμαν (Μπενφίκα)
Ο θρυλικός τεχνικός οδήγησε τη Μπενφίκα σε δύο σερί Πρωταθλητριών, αλλά μετά το δεύτερο, το 1962, παραιτήθηκε καθώς ο σύλλογος αρνήθηκε να του δώσει αύξηση. Ο θρύλος λέει ότι τότε καταράστηκε τη Μπενφίκα να μην ξανασηκώσει ευρωπαϊκό τρόπαιο και οκτώ χαμένους τελικούς μετά, φαίνεται ότι η κατάρα του ισχύει ακόμα…
1963: Νερέο Ρόκο (Μίλαν)
Ο «ιθύνων νους» του Κατενάτσιο, κατάφερε να σταματήσει τον μεγάλο Εουσέμπιο στον τελικό Πρωταθλητριών του 1963, χρίζοντας τη Μίλαν για πρώτη φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης, πριν φύγει για την Τορίνο. Τέσσερα χρόνια μετά επέστρεψε, οδηγώντας τους «ροσονέρι» στον δεύτερο ευρωπαϊκό τίτλο…
1971: Ρίνους Μίχελς (Άγιαξ)
Ο μεγάλος Ολλανδός τεχνικός, οδήγησε τον Άγιαξ στην κατάκτηση του Πρωταθλητριών το 1971 κόντρα στον Παναθηναϊκό. Λίγους μήνες μετά μετακόμισε στη Μπαρτσελόνα.
1986: Έμεριχ Γένεϊ (Στεάουα)
Ο Ρουμάνος ήταν ο αρχιτέκτονας της κατάκτησης του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από την ομάδα του Βουκουρεστίου το 1986. Αμέσως μετά τον θρίαμβο αποχώρησε και έγινε τεχνικός διευθυντής της Εθνικής Ρουμανίας.
1993: Ρέιμοντ Χούταλς (Μαρσέιγ)
Ο Βέλγος τεχνικός είχε προσληφθεί το 1990 από τη Μαρσέιγ του Ταπί με αποκλειστικό στόχο την κατάκτηση του Πρωταθλητριών. Τρία χρόνια μετά τα κατάφερε και αποχώρησε θριαμβευτής. Σε ηλικία 72 ετών τότε, παραμένει ο γηραιότερος τεχνικός που κατέκτησε τον συγκεκριμένο τίτλο.
1997: Ότμαρ Χίτσφελντ (Ντόρτμουντ)
Μετά από δύο σερί κατακτήσεις Μπουντεσλίγκα, ο Χίτσφελντ το 1997 οδήγησε τη Μπορούσια στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, κερδίζοντας στον τελικό του Μονάχου τη Γιουβέντους. Στη συνέχεια αποχώρησε από τον πάγκο για να γίνει τεχνικός διευθυντής της ομάδας, όμως αργότερα μετακόμισε στη Μπάγερν, με την οποία κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα και ένα δεύτερο Τσάμπιονς Λιγκ.
1998: Γιούπ Χάινκες (Ρεάλ Μαδρίτης)
Ο Γερμανός τεχνικός, με μόλις 11 μήνες παραμονής στη Ρεάλ, την οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης για πρώτη φορά μετά το 1966 και οκτώ μέρες μετά ήταν χωρίς δουλειά. Το έργο θα το ξανάβλεπε δεκαπέντε χρόνια μετά…
2004: Ζοσέ Μουρίνιο (Πόρτο)
Η τελευταία κίνηση του Πορτογάλου τεχνικού ως καθοδηγητής της Πόρτο ήταν να σηκώσει το Τσάμπιονς Λιγκ μετά τη νίκη στον τελικό επί της Μονακό. Δύο μέρες μετά ήταν προπονητής της Τσέλσι…
2010: Ζοσέ Μουρίνιο (Ίντερ)
Έξι χρόνια μετά την αποχώρηση ως πρωταθλητής Ευρώπης από την Πόρτο, ο «εκλεκτός» το επανέλαβε, φεύγοντας από την Ίντερ για τη Ρεάλ έπειτα από την κατάκτηση του «τρεμπλ» από τους «νερατζούρι»!
2013: Γιούπ Χάινκες (Μπάγερν Μ.)
Ο Χάινκες βρέθηκε το 2013 στη θέση που είναι τώρα ο Πελεγρίνι, διανύοντας τους τελευταίους μήνες στην ομάδα του ξέροντας ότι θα τον διαδεχόταν ο Πεπ Γκουαρδιόλα! Δεν βγήκε σε κακό στον Γερμανό, καθώς κατέκτησε το τρεμπλ. Με δεδομένο ότι η Σίτι του Πελεγρίνι είναι μέσα και στους τέσσερις στόχους της, ο Χιλιανός δικαιούται να αισθάνεται αισιόδοξος…
