Δεν είναι λίγοι οι τελικοί Τσάμπιονς Λιγκ που έχουν κριθεί από παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο…
Οι λεγόμενες και «χρυσές αλλαγές», έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο σε αρκετούς από τους τελικούς των τελευταίων δεκαετιών. Θυμόμαστε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις…
Πάτρικ Κλάιφερτ, 1995
Ο νεαρός Ολλανδός μπήκε σαν αλλαγή αντί του Λιτμάνεν στο 65ο λεπτό για τον Άγιαξ του Λουί Φαν Χάαλ κόντρα στη Μίλαν και 20 λεπτά αργότερα έγραψε το όνομά του στην ιστορία, πετυχαίνοντας το γκολ που χάρισε τη νίκη στον «Αίαντα».
Λαρς Ρίκεν, 1997
Ο Γερμανός μέσος μπήκε σαν αλλαγή για την Ντόρτμουντ στο 70ό λεπτό αντί του Σαπουιζά και δεν είχε καν συμπληρώσει 20 δευτερόλεπτα στον αγωνιστικό χώρο, όταν στην πρώτη του επαφή με την μπάλα νίκησε από μακριά τον Περούτσι, γράφοντας το 3-1 επί της Γιουβέντους. Δεν έκανε πολλά στην συνέχεια της καριέρας του, αλλά ένα κομμάτι της ιστορίας του Τσάμπιονς Λιγκ θα είναι πάντα δικό του.
Τέντι Σέριγχαμ, Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ, 1999
Με την Μπάγερν Μονάχου να προηγείται από νωρίς και να κυριαρχεί απόλυτα στον τελικό του «Καμπ Νόου» απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Άλεξ Φέργκιουσον (που ακόμα δεν είχε χριστεί ιππότης), τα έπαιξε όλα για όλα, ρίχνοντας στο 67′ τον Σέριγχαμ αντί του Μπλόμκβιστ και τον Σόλσκιερ στο 81′ αντί του Άντι Κόουλ. Ο Άγγλος στράικερ ισοφάρισε στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων, ο Νορβηγός έκανε το 2-1 για την Γιουνάιτεντ στο 90+3′ και οι «κόκκινοι διάβολοι» έκαναν ένα ανεπανάληπτο για αγγλική ομάδα «τρεμπλ».
Ίκερ Κασίγιας, 2002
Ο μετέπειτα πρωταθλητής Ευρώπης και κόσμου με την Εθνική Ισπανίας, προερχόταν από δίμηνη απουσία όταν η Ρεάλ Μαδρίτης αντιμετώπισε την Λεβερκούζεν στον τελικό του 2002. Στο 67′ όμως μπήκε εσπευσμένα στον αγωνιστικό χώρο λόγω ενός τραυματισμού του βασικού Θέσαρ και με τρεις εκπληκτικές επεμβάσεις κράτησε το νικηφόρο 2-1, στην ένατη κατάκτηση της κούπας από τους Μαδριλένους.
Βλάντιμιρ Σμίτσερ, 2005
Η Λίβερπουλ ήταν ήδη 1-0 πίσω στο σκορ από την Μίλαν στην Κωνσταντινούπολη, όταν ο Ράφα Μπενίτεθ έριξε τον Τσέχο μέσο στο 23ο λεπτό αντί του τραυματία Χάρι Κιούελ. Οι «ρεντς» δέχτηκαν άλλα τρία γκολ πριν το τέλος του ημιχρόνου, όμως στο β’ ο Σμίτσερ ήταν μέρος της μεγάλης ανατροπής, μειώνοντας σε 3-2 με μακρινό σουτ στο 56′. Στην συνέχεια πέτυχε το τελευταίο εύστοχο χτύπημα πέναλτι της Λίβερπουλ στην «ρώσικη ρουλέτα» και τελείωσε ιδανικά την καριέρα του με την κόκκινη φανέλα.
Ζουλιάνο Μπελέτι, 2006
Η Μπαρτσελόνα τα έβρισκε σκούρα στο «Σταντ Ντε Φρανς», καθώς βρισκόταν πίσω στο σκορ με 1-0 από μία Άρσεναλ που έπαιζε και με δέκα λόγω αποβολής του τερματοφύλακα Γενς Λέμαν. Στο 71′ ο Φρανκ Ράικαρντ έριξε στην μάχη τον Μπελέτι αντί του Ολεγκέρ, ο Ετό στο 76′ έκανε το 1-1 και τέσσερα λεπτά αργότερα ο Βραζιλιάνος ακραίος μπακ πέτυχε το νικητήριο γκολ του τελικού, που ήταν και το πρώτο του με τη φανέλα των Καταλανών.
Μαρσέλο, 2014
Η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν στο καναβάτσο στον τελικό της Λισσαβόνας από το γκολ του Γοδίν, με την Ατλέτικο να ελέγχει απόλυτα το ματς. Ο Κάρλο Αντσελότι στο 59′ έκανε διπλή αλλαγή με Μαρσέλο και Ίσκο αντί Κοεντράο και Ίσκο αντίστοιχα, με την παρουσία τους να αλλάζει την ισορροπία του ματς. Μετά το …ηρωικό 1-1 του Σέρχιο Ράμος στις καθυστερήσεις και ο Μαρσέλο στο 118′ σφράγισε με δικό του γκολ μία μεστή εμφάνιση ως αλλαγή, με την Ρεάλ να κατακτά το δέκατο τρόπαιο της ιστορίας της με τελικό σκορ 4-1.
