Eventide 3: Legacy of Legends Review

More puzzles please!

Τα μεγαλύτερα ragequits μου τα έχουν προκαλέσει puzzles. Ναι, είναι η κατηγορία στην οποία ανήκουν πολλά από τα αγαπημένα μου παιχνίδια, αλλά έχει προκαλέσει τα νεύρα μου όσο καμία άλλη. Και το Eventide 3 έκανε κάτι πολύ σπάνιο: σε όλη του τη διάρκεια, δεν αγανάκτησα ούτε μια φορά. Αυτό φυσικά, δεν σημαίνει ότι όλοι του οι γρίφοι είναι τέλειοι. Απλά σου παρέχει αρκετά εργαλεία για να προσαρμόσεις την όλη εμπειρία στα μέτρα σου.

Κατ’αρχάς υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο επίπεδα δυσκολίας: casual και expert. Το casual είναι για όσους θέλουν μια χαλαρή εμπειρία, ενώ το expert ανεβάζει σαφώς την δυσκολία, τιμωρώντας τα λάθη, αυξάνοντας το recharge time των hints, και αφαιρώντας τις ενδείξεις από το χάρτη. Τα hints από την άλλη, μπορούν να κάνουν το παιχνίδι υπερβολικά εύκολο αν χρησιμοποιηθούν με υπερβολή, αλλά ο μέσος παίχτης σίγουρα θα τα χρειαστεί τουλάχιστον 2-3 φορές στις έξι περίπου ώρες που διαρκεί κάθε playthrough.

Τα διάφορα puzzles έχουν αρκετά μεγάλη ποικιλία, με mini games που στην πλειοψηφία τους θα δείτε μόνο μια φορά και hidden object scenes που ίσως να φανούν λίγο πιο μονότονες, αλλά παραμένουν ευχάριστες. Επιπλέον υπάρχει η δυνατότητα να προσπεράσει κανείς κάποιο mini game που βρίσκει δύσκολο ή απλά βαρετό. Για τους completionists, υπάρχουν και δύο ειδών collectibles, τα ornaments και οι pantheon cards. Οι κάρτες όμως έχουν και έναν σκοπό, πέρα από το αντίστοιχο achievement/trophy: παρέχουν πληροφορίες για τα πλάσματα της Σλαβικής μυθολογίας που συναντάμε.

Όσον αφορά το story, πρωταγωνίστρια είναι η βοτανολόγος Mary, η οποία πρέπει να βρεί και να ελευθερώσει τον αδερφό της John, τον οποίον απήγαγαν τα μοχθηρά Zmeys. Με τη βοήθεια της μωβ κουκουβάγιας Aitvar, θα ταξιδέψει στο βασίλειο πάνω από τα σύννεφα, όπου για να σώσει τον John, θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα σατανικό μάγο που θέλει να καταστρέψει τον κόσμο. Σαν ιστορία δεν παίρνει βαθμούς για πρωτοτυπία ή καλό γράψιμο, αλλά κερδίζει από τις μυθολογικές αναφορές, οι οποίες είναι όντως ενδιαφέρουσες. Παρ’όλα αυτά, έμεινα ιδιαιτέρως απογοητευμένη με το τέλος, στο οποίο, αν και η Mary ήταν αναμφίβολα η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, τα εύσημα και η ανταμοιβή δίνονται σε άλλον χαρακτήρα.

Όσο απογοητευτική και να είναι η ιστορία όμως, δεν συγκρίνεται με το κωμικά κακό voice acting. Οι ηθοποιοί κυριολεκτικά ακούγονται σαν να κάνουν ανάγνωση τις ατάκες τους. Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο στο genre των hidden object Adventures, αλλά παραμένει απογοητευτικό. Ευτυχώς το soundtrack είναι πολύ καλύτερo, με τις όμορφες μελωδίες του να ταιριάζουν απόλυτα με το αντίστοιχο σκηνικό. Θα ήθελα λίγη παραπάνω ποικιλία, αλλά δεν μπορώ να παραπονεθώ με το τελικό αποτέλεσμα. Τα ηχητικά εφέ είναι και αυτά ικανοποιητικά. Προς μεγάλη μου ευχαρίστηση ανακάλυψα ότι μπορούσα να μειώσω ξεχωριστά την ένταση των διαλόγων ώστε να απολαύσω τη μουσική και τα εφέ όπως έπρεπε.

Τα διάφορα σκηνικά του παιχνιδιού είναι κλασσικά fantasysettings, όπως το κάστρο, η λίμνη, το δάσος και πολλά, πολλά άλλα. Η ποικιλία αυτή, αλλά και η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εντυπωσιακές, και τα πλούσια χρώματα κάνουν αυτά τα σκηνικά αξιοπρόσεχτα. Ακόμα και σε περιοχές που έπρεπε να είναι πιο σκοτεινές ή μουντές, το χρώμα έπαιζε σημαντικό ρόλο, με φωτεινούς κρυστάλλους και πολύχρωμα λουλούδια. Ακόμα και τα animationsήταν άνω του μετρίου, με εξαίρεση κάποια πρόσωπα σε πολύ κοντινά πλάνα.