Το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του ΠΑΟΚ ολοκληρώθηκε. Το τέλος του σηματοδότησαν οι δυο φιλικοί αγώνες σε διάστημα 48 ωρών με Αντβέρπ και Ντε Γκράαφσαπ, στους οποίους η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου γνώρισε μια ήττα και σημείωσε μια νίκη, 3-1 και 2-1 αντίστοιχα. Ωστόσο, ο καταρτισμός των ενδεκάδων κι η προσέγγιση της τεχνικής ηγεσίας στους συγκεκριμένους αγώνες, τους πλησιέστερους στην πρώτη, επίσημη αγωνιστική υποχρέωση της σεζόν, είναι κι αυτά που μαρτυρούν τη λογική της προετοιμασίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε βάσει των συνθηκών.
Πιο συγκεκριμένα, δεδομένου πως δεν υπήρξε αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, όπως επίσης οι αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό δεν ήταν ανάλογες με άλλες τέτοιες περιόδου, δημιουργήθηκε η (ψευδ)αίσθηση πως η ομάδα είναι η ίδια, συνεπώς μικρό το κακό. Ολα συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι … Κι αυτό γιατί υπήρξαν πέντε αποχωρήσεις (Αζεβέδο, Δεληγιαννίδης, Κάμπος, Μακ, Κουλούρης) και επτά νέα πρόσωπα (Χατσερίντι, Ζαμπά, Μπαλογιάννης, Κίτσιου, Χαρίσης, Λάμπρου, Ουάρντα), οκτώ ήταν μαζί με τον Ενρίκε. Παράλληλα, υπήρξε η διαπιστωμένη ανάγκη ενίσχυσης στην επιθετική γραμμή και – μετά από όλα όσα έγιναν με τον Λεβέκ – στο αριστερό άκρο της άμυνας.
Ολα αυτά σημαίνουν πως δεν είναι το ίδιο συμπαγές γκρουπ. Αυτό που δούλευε συστηματικά, καθημερινά την περσινή σεζόν. Αυτό που είχε παραλάβει η τεχνική ηγεσία τον Αύγουστο και κατάφερε μέσα από πολύ δουλειά να δείξει τις δυνατότητές του στα τέλη Νοεμβρίου. Ολο αυτό το χρονικό διάστημα των – σχεδόν – τριών μηνών είχε αξιοποιηθεί για να περάσει η φιλοσοφία του προπονητή, να εμπεδώσουν οι ποδοσφαιριστές το αγωνιστικό προφίλ της ομάδας αρχικά και στη συνέχεια να το εξελίξουν φτάνοντάς το στο επίπεδο που είδαν όλοι. Το ευτύχημα στην προκειμένη περίπτωση είναι πως η τεχνική ηγεσία είναι η ίδια, είναι παρούσα από την προετοιμασία κι ο αριθμός των ποδοσφαιριστών που πρέπει να μάθουν, να αφομοιώσουν και ν’ αφομοιωθούν είναι πολύ λιγότεροι σε σχέση με πέρσι. Ταυτόχρονα τα κενά αυτών που έφυγαν, με τη σημασία της απουσίας τους πλέον να μοιράζεται ανάμεσα στον αγωνιστικό τους χρόνο (σ.σ. κάτι που ισχύει περισσότερο για Κάμπος, Μακ και Κουλούρη) και στον ρόλο τους στην προπόνηση, εκεί που ήξεραν τί πρέπει να κάνουν για να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό των συμπαικτών τους στους αγώνες, εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να καλυφθούν άμεσα. Θέλει χρόνο …
Κι ο χρόνος σε μια προετοιμασία είναι σχετικός, επειδή στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο μπαίνουν τα θεμέλια για την επόμενη σεζόν σε δυο επίπεδα: Της φυσικής κατάστασης και της τακτικής, χωρίς το ένα να είναι εις βάρος του άλλου. Ετσι, το πρώτο διάστημα στο Χορστ η προσέγγιση ήταν συνολική και στα δυο επίπεδα, όμως η συνέχεια στο δεύτερο διάστημα στο Οοστερμπεεκ – έπρεπε και – ήταν διαφορετική, αφού η πίεση του χρόνου για την ετοιμότητα της ομάδας στην πρώτη της επίσημη αγωνιστική υποχρέωση δεν άφηνε περιθώρια για άλλη επιλογή. Αυτή ήταν η δημιουργία δυο γκρουπ, αυτού που λογίζεται ως πλέον έτοιμο για τις επικείμενες αναμετρήσεις κι αυτού που θέλει κι απαιτεί την περισσότερη δουλειά για να φτάσει στα επίπεδα του πρώτου. Κάτι που φάνηκε και στους δυο τελευταίους, φιλικούς αγώνες. Με θετικά σημάδια μεν σ’ επίπεδο νοοτροπίας από το σύνολο των ποδοσφαιριστών κόντρα στην Αντβέρπ, αλλά με χωρίς συνοχή, πολλά ατομικά λάθη, απουσία αυτοματισμών και μόνον καλές ατομικές στιγμές. Ακόμη κι αυτές με … αστερίσκους για τη λογική και τα «θέλω» του Ρουμάνου τεχνικού και των συνεργατών του. Αλλωστε πάνω σ’ αυτά δούλεψαν, δουλεύουν και θα συνεχίσουν να δουλεύουν. Το έργο τους είναι το καλύτερο εχέγγυο για τους ίδιους αλλά και για τους ποδοσφαιριστές τους, αποδεδειγμένα.
Με τη νεοφώτιστη ολλανδική ομάδα ο «Δικέφαλος» έψαχνε ρυθμό στην τελευταία ημέρα πριν από την επιστροφή του στην Ελλάδα. Σ’ ένα ματς που διεξήχθη στις 14.30 το μεσημέρι με 30+ βαθμούς Κελσίου κι έβγαλε αρκετό εκνευρισμό λόγω του σκληρού παιχνιδιού της ολλανδικής ομάδας. Οσο αυτονόητη κι αν είναι η υποχρέωση ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή η συγκέντρωση, σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις το μυαλό εύκολα ξεφεύγει ταξιδεύοντας στη σκέψη της επιστροφής. Ακόμη κι έτσι όμως, δίχως δηλαδή να ενθουσιάσει η ομάδα, το αποτέλεσμα το πήρε, για σημαντικό χρονικό διάστημα κυριάρχησε κι αν ήταν πιο προσεκτική στην τελική της προσπάθεια θα μπορούσε να έχει δώσει άλλες διαστάσεις στο σκορ, μόνον και μόνον για λόγους εντυπώσεων.
Ναι μεν οι Ολλανδοί δεν αξιοποίησαν το πέναλτι στο τέλος του αγώνα, αλλά είχε προηγηθεί δοκάρι του Βιεϊρίνια, δυο ευκαιρίες με τον Ουάρντα, δυο του Πρίγιοβιτς κ.ο.κ. ενώ είχε χάσει και τον … μαέστρο της, τον Πέλκα που αντικαταστάθηκε υποχρεωτικά κατόπιν υπόδειξης του διαιτητή λόγω της έντασης που είχε με αντίπαλο. Να σημειωθεί πως οι δυο ασίστ στα γκολ των Μάτος και Πρίγιοβιτς, είχαν τη δική του υπογραφή, αποδεικνύοντας πως και φέτος δηλώνει έτοιμος να υποστηρίξει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη φανέλα με το νο10 που ζήτησε και πήρε, αφού μετά την αποχώρηση του Κάμπος, ήταν διαθέσιμη. Επίσης, έξω ήταν κι ο ανανεωμένος Ελ Καντουρί. Ο πολιτογραφημένος Βέλγος αλλά κατ’ ουσία Μαροκινός, στο διάστημα της προετοιμασίας παρουσιάστηκε πολύ βελτιωμένος και ειδικά στους δυο τομείς που πέρσι ταλαιπωρήθηκε. Αυτόν του σκοραρίσματος και της αυτοπεποίθησης, με τον δεύτερο να είναι λογικό συνεπακόλουθο του πρώτου.
Το βασικό ερώτημα είναι αν θα είναι έτοιμη η ομάδα για τους αγώνες με τη Βασιλεία … Η απάντηση του πλέον αρμόδιου στο συγκεκριμένο θέμα, όλο αυτό το διάστημα μα περισσότερο τις τελευταίες ημέρες ήταν καταφατική. Με τα περσινά δεδομένα, ουσιαστικά ο ΠΑΟΚ έχει ένα ερωτηματικό για την ενδεκάδα που θα παρατάξει, αυτήν του δεξιού μεσοεπιθετικού. Μια θέση για την οποία ο Λημνιός έχει θέσει βασική υποψηφιότητα, λόγω της παρουσίας του στην περσινή λειτουργία στην ομάδα και στην οποία το τακτικό κομμάτι, λόγω της συνεργασίας που πρέπει να έχει με τον Μάτος έχει υψηλές απαιτήσεις. Ας μη λησμονεί κανείς πως εκεί αγωνιζόταν ο πλέον πειθαρχημένος ποδοσφαιριστής της ομάδας, που πλέον δεν αγωνίζεται σ’ αυτήν, ο Κάμπος. Κι επιπλέον, σ’ αυτήν την εξίσωση ο προπονητής πρέπει να χωρέσει σημαντικές μονάδες κι άκρως καίριες για τη λειτουργία της, όπως τέτοιοι είναι οι Πέλκας, Ελ Καντουρί, Μπίσεσβαρ, Πρίγιοβιτς. Αλλωστε υπάρχουν κι άλλες λύσεις με σημαντικές προοπτικές, όπως οι Ζαμπά, Ουάρντα, Λάμπρου που – απλώς – δεν είναι απολύτως έτοιμοι για έναν τέτοιο ρόλο, σ’ έναν τέτοιο αγώνα, για ένα ολόκληρο ενενηντάλεπτο. Αυτά προς το παρόν … Καλή δύναμη και καλή συνέχεια …
