Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τόνισε σε συνέντευξή του πως, παρότι πέρυσι είχε τη χειρότερη ομάδα της καριέρας του, τον έκλεψαν στους τελικούς, ενώ τώρα απολαμβάνει το μπάσκετ και τον Ολυμπιακό! Ο Ντουντα μίλησε για τη νεανική ομάδα του, τη σχέση του με τον Ομπράντοβιτς και τις αναμετρήσεις με τον Παναθηναϊκό στο «Βήμα της Κυριακής». Ανάλυτικά:
-Τον περασμένο Σεπτέμβριο είχατε δηλώσει αισιόδοξος κι υπολογίζατε ότι η νεανική ομάδα σας θα ήταν έτοιμη τον Ιανουάριο του 2012. Δεδομένου ότι είστε πρώτοι στην Α1 και σε τροχιά πρόκρισης στα playoffs της Ευρωλίγκας, στηρίζοντας μεγάλο κομμάτι της δουλειάς σας σε 20χρονα παιδιά, αισθάνεστε δικαιωμένος;
«Θα σας αποκαλύψω τι ακριβώς έλεγα προ ημερών στον αντιπρόεδρο της ΚΑΕ, Γιώργο Σκινδήλια. Του είπα ότι αυτή η ομάδα θα έχει ακόμη μεγαλύτερη άνοδο και θα παίξει καλύτερο μπάσκετ. Δεν πρέπει, όμως, να έχει πίεση, γιατί οι περισσότεροι παίκτες είναι νεαροί. Θα σας πω τι έγινε σε μία προπόνηση μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Ένας παίκτης σουτάρει air ball και απευθυνόμενος στον βοηθό μου αναρωτιέμαι πώς γίνεται ένας παίκτης να σουτάρει και η μπάλα να μη βρίσκει το στεφάνι. Γυρίζει, λοιπόν, και μου απαντά: Θυμήσου τι έγινε στον ημιτελικό του Final Four στο Παρίσι. Αν δεν έκανε air ball ο Τεόντοσιτς, δε θα έβαζε το καλάθι ο Τσίλντρες και δεν θα πηγαίναν στον τελικό. Ήθελε να πει ότι κι ένα air ball μερικές φορές μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο. Κοιτάζω τριγύρω μου και διαπιστώνω ότι 20 μήνες αργότερα ούτε ένας παίκτης εκείνης της ομάδας δεν αγωνίζεται στον Ολυμπιακό. Αυτό το λέω για να καταλάβουν όλοι πόσο καινούργια ομάδα έχουμε. Αυτά τα ταλέντα πρέπει να μεγαλώσουν σαν τα φυτά. Να καλλιεργηθούν με σωστό τρόπο, αλλά για να αποδώσουν καρπούς και να πούμε ότι φτιάξαμε ομάδα χρειάζονται ορισμένα χρόνια».
-Μόνο με έναν ηγέτη, τον Βασίλη Σπανούλη, κι αρκετούς εκκολαπτόμενους άσους, ο Ολυμπιακός θα αντεπεξέλθει ως το τέλος; Και κυρίως θα καταφέρει να εκθρονίσει τον μόνιμο πρωταθλητή Παναθηναϊκό;
«Θα σας μιλήσω εν τιμή. Ήξερα ότι με τόσο μεγάλη κρίση θα έφευγαν πολλοί παίκτες το περασμένο καλοκαίρι, ακόμη και παίκτες που δεν ήταν πανάκριβοι. Ξεκαθάρισα μάλιστα στους αδελφούς Αγγελόπουλους ότι, αν το ήθελαν, μπορούσα να φύγω κι εγώ χωρίς την παραμικρή αποζημίωση. Δεν θύμωσα ,που δεν έμειναν κάποιοι παίκτες. Ήθελα πολύ, ας πούμε, να μείνουν ο Μαυροκεφαλίδης κι ο Γκόρντον, αλλά δεν έμεινε κανένας. Όταν, όμως, συνάντησα τον προπονητή των Σπερς και καλό φίλο μου, Γκρεγκ Πόποβιτς, και φάγαμε σε ένα ωραίο εστιατόριο στο Λονδίνο τον περασμένο Ιούλιο, του εκμυστηρεύτηκα ότι με το εφετινό ρόστερ θα απολάμβανα το μπάσκετ περισσότερο από ποτέ. Του είπα ότι έχουμε νέα παιδιά, τα οποία θα βελτιωθούν, κι εκείνος με κοιτά και μου απαντά: “Εγώ αυτό θα το ζήσω του χρόνου που σταματάει ο Ντάνκαν και θα αρχίσει σιγά-σιγά να το σκέφτεται ο Τζινόμπιλι”. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαστε πρώτοι στην Ελλάδα και στο χέρι μας είναι να συνεχίσουμε στην Ευρωλίγκα. Δεν υπόσχομαι τίτλους, αλλά σας λέω ότι απολαμβάνω το παιχνίδι περισσότερο από ποτέ».
-Σε αυτόν τον ενάμιση χρόνο που εργάζεστε στον Ολυμπιακό χρειάστηκε να διαχειριστείτε πολλούς και δύσκολους χαρακτήρες. Θα θέλατε να μας πείτε για ποιους λόγους δεν εισηγηθήκατε την παραμονή του Σχορτσανίτη και να σχολιάσετε το πολυσυζητημένο «διαζύγιο» με τον Μπουρούση;
«Δεν έχω κάτι εναντίον των δύο παιδιών. Πιστεύω ότι ο Σοφοκλής αντιμετώπισε δύσκολες καταστάσεις και θεωρώ ότι μερικές φορές δεν κατάφερε να ελέγξει τον εαυτό του. Γι’ αυτό εκτιμώ ότι το καλύτερο γι’ αυτόν ήταν να αλλάξει περιβάλλον, όπως κι έγινε. Το ίδιο πρόβλημα είχε κι ο Μπουρούσης. Έκανε πράγματα που ούτε ο ίδιος κατανοούσε. Τον Μπουρούση τον ξέρω από 15 ετών. Όταν ο Γιώργος Αμερικάνος τον έφερε από την Καρδίτσα κι εκείνη τη χρονιά έκανε τις εγχειρήσεις στα πόδια του. Πολύ καλό παιδί, αλλά τόσο κακομαθημένος, που έπρεπε και αυτός να αλλάξειπεριβάλλον. Ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του, αλλά μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι ποτέ στη ζωή μου δεν είχα χειρότερη ομάδα από εκείνη της περυσινής περιόδου. Κι εννοώ τη συμπεριφορά των παικτών στο τραπέζι, στα αποδυτήρια, παντού. Η περυσινή ομάδα είχε πολύ καλούς παίκτες, αλλά ως χημεία ήταν το χειρότερο σύνολο που είχα σε ολόκληρη την προπονητική καριέρα μου».
-Η σχέση σας με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι γνωστή, ωστόσο, με αφορμή τα σχόλια που ανταλλάξατε για τη διαιτησία στο πρόσφατο ντέρμπι στο ΣΕΦ θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε, αν όλα αυτά τα χρόνια έχετε τσακωθεί έστω και μία φορά με τον προπονητή του Παναθηναϊκού.
«Όχι, ποτέ! Δεν υπάρχει περίπτωση να τσακωθούμε με τον κουμπάρο μου. Θα σας πω κάτι και δείτε το στο βίντεο. Στο τέταρτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός παράτησε το παιχνίδι. Ποια είναι η μεγαλύτερη δύναμη του Παναθηναϊκού; Το δίδυμο Διαμαντίδη-Μπατίστ. Στα πρώτα δεκάλεπτα αγωνίστηκαν 27 λεπτά ο καθένας. Η διαφορά πάει στους 19 πόντους, τα δικά μου παιδιά ήθελαν να παίξουν για τη στατιστική τους κι έγινε η ανατροπή. Στο τελευταίο ο Διαμαντίδης έπαιξε δύο λεπτά κι ο Μπατίστ ενάμισι. Και μετά λέμε για τη διαιτησία. Εγώ δεν πρόκειται να τσακωθώ με τον κουμπάρο μου για ένα τέτοιο θέμα. Πέρυσι, που κατά τη γνώμη μου έγινε φοβερή κλοπή στους τελικούς, δεν του είπα τίποτε. Είναι η δουλειά μας και δεν γίνεται να τσακωθούμε μεταξύ μας. Ούτε τώρα ούτε παλιά, δεν έχει συμβεί ποτέ. Εξάλλου αυτό που είπα για τον Τανατζή το είπα αστειευόμενος».
-Μην το πάρετε στραβά, αλλά η δήλωση που είχατε κάνει τον Αύγουστο του 2010, ότι μετά την έλευσή σας στον Ολυμπιακό ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν θα είχε τόσο μεγάλο πλεονέκτημα, είχε θεωρηθεί unfair προς τους προκατόχους σας…
«Θα σας εξηγήσω τι ακριβώς εννοούσα με εκείνη τη δήλωση: Όποιον κι αν ρωτήσετε, θα σας πει ότι ο Ζέλικο είχε πλεονέκτημα στο κοουτσάρισμα έναντι όλων των προηγούμενων προπονητών. Είναι καλύτερος προπονητής. Με αυτό που είπα εννοούσα ότι τώρα είμαι εδώ και θα προσπαθήσω για το καλύτερο. Ο καθένας θέλει να παρεξηγηθεί με κάτι. Σας λέω, λοιπόν, ότι όλοι οι προπονητές πριν από εμένα ήταν καλοί στη δουλειά τους. Όπως επίσης λέω ότι, όπως τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και τώρα ο Παναθηναϊκός έχει το πλεονέκτημα. Ο Ομπράντοβιτς πήρε το ευρωπαϊκό τρόπαιο στη Βαρκελώνη, όχι ο Παναθηναϊκός. Το πήρε ο Ομπράντοβιτς και το λέω εγώ που ήμουν ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης Προπονητών. Εγώ θα προσπαθήσω κι εφέτος. Ούτε που πέρασε από το μυαλό μου να μειώσω τους προκατόχους μου, αλλά παρεξηγήθηκαν οι λέξεις μου».
-Επ’ ευκαιρία, λύστε μας μία απορία: Πώς γίνεται να αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα η ελληνική κοινωνία και κατ’ επέκταση το μπάσκετ, οι περισσότερες ομάδες να φυτοζωούν, το All Star Game να ματαιώνεται κι εσείς, όπως και ο κουμπάρος σας, να επιλέγετε να εργάζεστε στη χώρα μας κι όχι λ.χ. στην Ισπανία;
«Κι οι δύο είμαστε ερωτευμένοι με την Ελλάδα. Αυτός είναι ο λόγος. Όταν μάλιστα συμφώνησα με τον Ολυμπιακό, είχα δηλώσει ότι δεν υπήρχε άλλη ομάδα στην οποία θα μπορούσα να δουλέψω για δεύτερη φορά. Σε συλλογικό επίπεδο ήταν μόνο ο Ολυμπιακός και σε εθνικό η εθνική Σερβίας, η οποία χρειαζόταν τη βοήθειά μου. Μακάρι να βρεθεί ένας νέος ομοσπονδιακός προπονητής, αλλά το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι ότι δεν υπάρχουν πολλοί που θα αναλάβουν τόσο μεγάλη ευθύνη.
-Είπατε πέρυσι ότι αν αποχωρήσουν οι δύο ισχυρές οικογένειες Αγγελόπουλων και Γιαννακόπουλων από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό αντιστοίχως, το ελληνικό μπάσκετ θα γίνει ερασιτεχνικό, όπως είναι στη Σερβία και σε άλλες χώρες. Θα μπορούσατε να αναλύσετε το σκεπτικό σας;
«Γενικά το μπάσκετ οδεύει προς αυτή την κατεύθυνση. Η διοργανώτρια αρχή της Ευρωλίγκας αποφάσισε από την επόμενη περίοδο οι αγώνες να διεξάγονται την Παρασκευή, ίσως σε λίγο καιρό να γίνονται και το Σάββατο. Βλέποντας τα άδεια γήπεδα στα παιχνίδια των πρωταθλημάτων της Ελλάδας, της Σερβίας, των άλλων χωρών, μπορεί να καταλάβει κανείς ότι το ενδιαφέρον θα μειωθεί ακόμη περισσότερο. Όλα αυτά με κάνουν να αναρωτιέμαι πώς θα βγουν και πού θα αγωνίζονται τα νέα ταλέντα από τη στιγμή που η Ευρωλίγκα θα διεξάγεται τις ημέρες των εθνικών πρωταθλημάτων και οι περισσότερες ομάδες θα είναι γεμάτες κοινοτικούς και ξένους παίκτες. Το δεύτερο σημείο αφορά την ενδεχόμενη επέκταση του ΝΒΑ στις ευρωπαϊκές χώρες και συγκεκριμένα στην Αγγλία, στη Γαλλία και στη Γερμανία, που είναι πανέτοιμες για τη διεξαγωγή αγώνων του ΝΒΑ. Πιστεύω ότι, αν χαθούν τα εθνικά πρωταθλήματα, θα υπάρξει γενικότερο πρόβλημα στο μπάσκετ. Τώρα σε ό,τι αφορά τις δύο ισχυρές οικογένειες, είναι σίγουρο ότι, αν αποχωρήσουν, θα επισπευσθεί ο ερασιτεχνισμός. Το ελληνικό πρωτάθλημα χρειάζεται τουλάχιστον δέκα καλές ομάδες. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε πολύ μακριά από αυτόν τον αριθμό».
-Και κάτι προσωπικό, χωρίς να θέλουμε να γίνουμε αδιάκριτοι: Γιατί γράψατε τον μικρό γιο σας στην εφηβική ομάδα του Πανιωνίου κι όχι στον Ολυμπιακό;
«Θα σας απαντήσω με μία ερώτηση: Αν έγραφα το παιδί μου στον Ολυμπιακό, τι θα έλεγαν οι γονείς των άλλων παιδιών; Ότι ο Ίβκοβιτς έφερε τον γιο του για να παίζει αυτός και να μην παίζουν οι γιοι μας και θα υπήρχε αυτή η γκρίνια που δε θα έκανε καλό στην ομάδα και στα ίδια τα παιδιά. Ο Αργύρης Καμπούρης, που είναι υπεύθυνος στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού, παραπονιέται, ωστόσο, ο λόγος που οδήγησε το παιδί μου στον Πανιώνιο ήταν αυτός που σας περιέγραψα».
