Την ευκαιρία να μοιραστεί τις εμπειρίες του και τις σκέψεις του σχετικά, στην πρώτη του σεζόν μακριά από την Αργεντινή είχε ο Ροντρίγκο Ρέι μέσα από συνέντευξη που παραχώρησε σε ιστοσελίδα της πατρίδας του και πιο συγκεκριμένα την diariouno.com.ar.
Ο Αργεντινός τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ ξεκίνησε από το θέμα της προσαρμογής του: «Οταν έφτασα στην Ελλάδα, ήξερα ότι θα ξεκινήσω κάτι καινούργιο, γιατί δεν είχα φύγει ποτέ από την Αργεντινή. Συνάντησα πολύ καλούς ανθρώπους, που συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά. Είναι διαφορετικό να βρίσκεσαι σε μία ομάδα, όπου υπάρχουν παίκτες από όλο τον κόσμο. Από τη Βραζιλία, τη Σερβία. Ηταν κάτι καινούργιο για μένα, να βρίσκομαι στα αποδυτήρια και να ακούω πέντε διαφορετικές γλώσσες».
Αναφορικά με το θέμα της γλώσσας πρόσθεσε: «Οταν φτάσαμε στην Ελλάδα, αποφασίσαμε να κάνουμε κάποια μαθήματα με τη Λάουρα και ξεκινήσαμε ένα εξάμηνο πρόγραμμα, για να μπορούμε να επικοινωνούμε με τον κόσμο σε καθημερινή βάση. Σήμερα είμαστε σε καλό επίπεδο».
Για τη ζωή στη χώρα που πλέον ζει: «Τα πράγματα κυλούν σε πιο χαλαρούς ρυθμούς. Στην Αργεντινή κάνουμε πολλά πράγματα μαζί, στην Ελλάδα τα πάντα θέλουν το χρόνο τους».
Για την κατάκτηση του Κυπέλλου: «Ηταν πολύ ωραίο αυτό που συνέβη. Κλείσαμε τη χρονιά με έναν τίτλο. Ο ΠΑΟΚ είναι ένα μεγάλο κλαμπ, κατακτήσαμε το Κύπελλο και στο πρωτάθλημα τερματίσαμε στη 2η θέση, καθώς μας αφαίρεσαν βαθμούς και δεν κατακτήσαμε το τρόπαιο».
Για τον Ιβάν Σαββίδη: «Παίζαμε το ντέρμπι με την ΑΕΚ και ήταν ένα βαθμό πάνω από εμάς. Στην τελευταία φάση, εμείς σκοράραμε ένα γκολ, ο διαιτητής το μέτρησε αρχικά, αλλά μετά το ακύρωσε και ο πρόεδρος μπήκε στο γήπεδο, έχοντας επάνω του κι ένα όπλο. Ηταν μια τρελή στιγμή… Μετά, ο κ. Σαββίδης μας ζήτησε συγνώμη κι εξήγησε ότι ήταν μία στιγμή “τρέλας”. Εκείνη την στιγμή έδρασε περισσότερο ως φίλαθλος, παρά σαν πρόεδρος. Στη Ρωσία το να φέρεις επάνω σου όπλο, αλλά να μην το χρησιμοποιείς, είναι σύνηθες».
Κι ολοκλήρωσε μιλώντας για την ομάδα που τον ανέδειξε, τη Γοδόι και τη σχέση που έχει αναπτύξει με τον κόσμο της: «Αυτή η ομάδα μου έχει δώσει πολλά. Μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω στην 1η κατηγορία και εύχομαι μία μέρα να επιστρέψω εκεί. Είμαι ευγνώμων κι έχω ισχυρά συναισθήματα. Και η σχέση με τον κόσμο ήταν πάντα ιδιαίτερη».
