Τις τελευταίες ημέρες προκύπτει θέμα επαναπατρισμού του Ανδρέα Μπουχαλάκη. Μετά από ένα χρόνο παρουσίας στην Τσάμπιονσιπ με τη φανέλα της Νότινγχαμ Φόρεστ, ο Έλληνας μέσος θα ξαναφορέσει (όπως προκύπτει από τα δημοσιεύματα) τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Τη χρονιά που ολοκληρώθηκε πραγματοποίησε 21 συμμετοχές στην Τσάμπιονσιπ. Ουσιαστικά όμως έπαιξε μόνο στο πρώτο μισό της σεζόν έχοντας την στήριξη του Γουαρμπάρτον. Οι 20 από τις 21 συμμετοχές του είναι μέχρι τις 20 Ιανουαρίου και μόλις μία από εκεί και πέρα στη σεζόν.
Ο επόμενος προπονητής, Άιτορ Καράνκα δε τον υπολόγιζε, σε σημείο που όχι απλά δεν τον χρησιμοποιούσε αλλά πολλές φορές τον άφηνε και εκτός αποστολής.
Πρόλαβε πάντως να πετύχει δύο γκολ. Μάλιστα ήταν στο ίδιο παιχνίδι, στο ντεμπούτο του στην Αγγλία με αντίπαλο τη Μπρέντφορτν.
Στον Ολυμπιακό ο Μπουχαλάκης δεν πήρε ουσιαστικά ευκαιρία από τους προπονητές του. Αυτό δεν αποτελεί μομφή για τους προπονητές ή για τον ίδιο. Μόνο οι ίδιοι ξέρουν γιατί συνέβη αυτό.
Με τα ερυθρόλευκα και μιλώντας πάντα για αγώνες πρωταθλήματος, έπαιξε 22 φορές σε 3 χρόνια.
Μόνο 3 ματς βασικός τον πρώτο χρόνο με 2 γκολ.
Ένα βασικός σκοράροντας μάλιστα τον δεύτερο χρόνο.
Μόλις δύο βασικός από τα 8 στα οποία εμφανίστηκε στο πρωτάθλημα την 3η χρονιά του στον Πειραιά.
Αυτό που προκαλεί απορία σχετικά με τον περιορισμένο ρόλο του στην ομάδα είναι το γεγονός ότι έκανε καλές εμφανίσεις στην προετοιμασία. Αποκορύφωμα το καλοκαίρι του 2014. Όχι μόνο γιατί είχε πετύχει εκείνο το υπέροχο γκολ στις 24 Ιουλίου με αντίπαλο τη Μίλαν στο BMO του Τορόντο, αλλά γενικώς γιατί η παρουσία του στα γήπεδα Καναδά και Αμερικής απέναντι σε αντιπάλους Μίλαν, Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι ήταν κάτι περισσότερο από θετική.
Φιλικά θα πει κάποιος… Γι αυτό το λόγο γίνονται όμως τα φιλικά. Η μάλλον και γι’ αυτόν. Για να δει το ρόστερ ο προπονητής και να εκτιμήσει την αξία και τα χαρακτηριστικά κάθε ποδοσφαιριστή.
Ο Ολυμπιακός είχε πέρυσι στον άξονα της μεσαίας γραμμής τον αργό Ζιλέ, τον αργό Ταχτσίδη και τον αργό (και αδιάφορο μετά τον Οκτώβρη) Οφόε. Το… αργός είναι αναφορά που έχει να κάνει με τον χαρακτηρισμό που έχει δοθεί και στον Μπουχαλάκη. Δεδομένα δεν είναι ο πιο εκρηκτικός παίκτης του κόσμου, όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση πιο αργός από τους προαναφερθέντες.
Για όσους κάθισαν να παρατηρήσουν τα στοιχεία του στις λίγες συμμετοχές του με τους ερυθρόλευκους, θα έγινε αντιληπτό ότι έχει στοιχεία που μπορούν να δώσουν σημαντικά πράγματα σε μια ομάδα.
Λίγοι Έλληνες χαφ έχουν την αυτή την αναλογία ύψους και τεχνικής κατάρτισης. Τη δυνατότητα να παίζουν με το κεφάλι ψηλά, άρα να έχουν τόσο την άμεση πάσα, όσο και την μεγάλη μεταβίβαση που είναι ιδιαίτερα απαραίτητη σε αυτό το επίπεδο.
Δεδομένα υπάρχουν πολλά περιθώρια εξέλιξης και βελτίωσης των επιμέρους χαρακτηριστικών για κάθε ποδοσφαιριστή. Δεδομένα επίσης, πρέπει ο νέος του προπονητής, από τη στιγμή που έχει εισηγηθεί την επιστροφή του, να του εμπιστευθεί ένα ρόλο. Όχι συμμετοχής στα ματς κυπέλλου και για να παίρνουν ανάσες άλλοι, αλλά για να πιστέψει στις δυνατότητές του, να πάρει ψυχολογία και να αποδείξει αν μπορεί ή όχι.
Αν πάρει τις ευκαιρίες και δε μπορέσει θα είναι υπεύθυνος ο ίδιος. Αν μπορέσει όμως, μεγάλος κερδισμένος αυτή της επιστροφής, εκτός από τον ίδιο για την επανεκκίνηση που θα κάνει, θα είναι ο Ολυμπιακός.
