Στις 12 Οκτωβρίου, γιορτάζεται στην Αμερική η «Ημέρα του Κολόμβου». Ήταν η ημέρα εκείνη, του 1492, όταν ο Κολόμβος έπιασε στεριά ερχόμενος από ένα νησί βορειοανατολικά της Κούβας. Μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, ο Κολόμβος θα κάνει τρία ταξίδια στον «Νέο Κόσμο». Στο τέταρτο και τελευταίο ταξίδι του για την εξερεύνηση των ακτών της Κεντρικής Αμερικής, ο Κολόμβος θα βρεθεί σε μια πολύ δύκολη θέση. Χρησιμοποιώντας όμως τις γνώσεις του στην αστρονομία θα εξαπατήσει τους ιθαγενείς, τρομοκρατώντας τους, και θα σώσει το πλήρωμά του. Επιμέλεια: Μαρία Αγγελοπούλου.
Ο Κολόμβος ξεκίνησε στις 11 Μαίου του 1502 από την Ισπανία με τα πλοία Capitana, Gallega, Vizcaina και Santiago de Palos. Εξαιτίας όμως, μιας επιδρομής από «σαράκια», δημιουργήθηκαν τρύπες στα πλοία του στόλου, με αποτέλεσμα ο Κολόμβος να αναγκαστεί να εγκαταλείψει δύο από αυτά και να μπαρκάρει με τα υπόλοιπα στη βόρεια ακτή του γνωστού μας σήμερα νησιού Τζαμάικα στις 25 Ιουνίου 1503.
Αρχικά, οι ιθαγενείς καλωσόρισαν τον στόλο, παρέχοντας τους τροφή και στέγη. Όσο όμως οι ημέρες παραμονής τους γίνονταν εβδομάδες, οι εντάσεις αυξάνονταν. Μετά από 6 μήνες παραμονής τους, το πλήρωμα του Κολόμβου εξεγέρθηκε, λήστεψε και σκότωσε κάποιους ιθαγενείς, που δεν τους έδιναν πια τροφή. Με την πείνα να απειλεί τον ίδιο και τους άντρες του, ο Κολόμβος σκέφτηκε ένα σχέδιο.
Συμβουλευόμενος το βιβλίο του Γερμανού μαθηματικού και αστρονόμου Γιοχάνες Μύλερ φον Κένιγκσμπεργκ (1436-1476), έψαξε και βρήκε ότι η επόμενη έκλειψη της Σελήνης θα πραγματοποιείτο στις 29 Φεβρουαρίου του 1504.
Γνωρίζοντας αυτό, τρεις μέρες πριν από την έκλειψη, ο Κολόμβος ζήτησε να συναντήσει τον αρχηγό των ιθαγενών και τον ενημέρωσε πως ο χριστιανικός Θεός τους ήταν πολύ θυμωμένος με τους ιθαγενείς, που τους αφήνουν να λιμοκτονούν. Έτσι για να δείξει τον θυμό του, σε τρεις μέρες θα τύλιγε το φεγγάρι με «τις φλόγες της οργής» και θα το εξαφάνιζε από τον ουρανό.
